Sa praznikom Vavedenja Presvete Bogorodice u hram, iz štampe je izašao novi broj Svetigore, obraznika za vjeru, kulturu i vaspitanje Mitropolije crnogorsko-primorske. „Vavedenje je početak Božjeg blagovoljenja“ glasi naslov uvodnog teksta koji potpisuje protosinđel Nikon (Kokotović). Ulaskom Majke Božje u hram i čovjek je pozvan da stupi u svetinju i sam da bude svetinja, zato je značajan „vaspitni karakter crkvenog bogosluženja“, o čemu piše protojerej Slobodan Lukić, dok đakon Aleksandar Lekić besjedi o tome da se Carstvo Božje otvara za one koji pokazaše vjeru kao žena Hananejka.
Značajni događaji iz naše mitropolije u periodu od posljednjeg broja obuhvaćeni su Ljetopisom Mitropolije, a onima najkrupnijima, kao proslavi Svetog Petra Cetinjskog, Danima Njegoševim, godišnjici upokojenja mitropolita Amfilohija dato je najviše prostora. U mjestu vječnosti između dva Petrovića, dva crnogorska gorostasa, smjestila se ikona trećeg – mitropolita Amfilohija, povodom čije su godišnjice upokojenja bile organizovane kulturno-duhovne svečanosti. Tim „našim Mitropolitovim danima i godinama“ Svetigora je posvetila najviše strana. Pored reportaža o pomenu i predstavljanju idejnog rješenja zadužbine mitropolita Amfilohija, tu su i izlaganje dr Andreja Jeftića „Jedinstvo teologije i života“ o bogoslovskom stvaralaštvu mitropolita Amfilohija i izlaganje episkopa diseldorfskog Grigorija „Nema u našoj istoriji ličnosti sličnije Svetom Savi“. S jedne strane te ličnosti je onaj „Božji čovjek koji je svoj narod priveo Hristu“, kako glasi reportaža o proslavi Svetog Petra Cetinjskog, a s druge Njegoš, „koji je imao iskustvo neba“, kako reče mitropolit crnogorsko-primorski Joanikije besjedeći na otvaranju „XI dana Njegoševih”.
Svetigora je među korice vavedenjskog broja, pored imena počivšeg Mitropolita upisala još mnoga imena vrijedna stalnog pominjanja. Sjećanja na oca Lazara Ostroškog „Volim Majku Božiju“, dijele sestre Ćelija piperskih. Tihu mati Jelisavetu, „nepokolebivog Hristovog svjedoka“ ne zaboravlja protosinđel Justin (Mrenović). Dr Budimir Aleksić piše o pr. dr Vukašinu Baćoviću, a dr Vasilj Jovović o Stojanu Kovačeviću „srpskom heroju i rodoljubu“.
Olivera Radić je čitaoce povela na slavu manastira Sveti Vrači Kozma i Damjan u Zočištu. Mr Smilja Vlaović dopunjuje zapis o moštima Svetog sveštenomučenika Haralampija u Crnoj Gori.
Pitanjima iz jezika u ovom broju bavi se prof. dr Draga Bojović, govoreći o problemu rodno-senzitivnih formi u srpskom jeziku, dok mr Radoje Femić otkriva „pjesnika pravoslavnog nadahnuća – Sašu Nišavića. Na kraju, jerej Pavle Božović upućuje na slojevitost filma „Čovjek Božji“, čijim se cjelovitim sagledavanjem može uočiti ikona Hristova.
Marija Živković
