Na praznik Uspenja Presvete Bogorodice, Vladika Dimitrije načalstvovao je Svetom Arhijerejskom Liturgijom u manastiru Tvrdoš, gdje Veliku Gospojinu proslavljaju kao manastirsku slavu. Preosvećenom Vladici sasluživalo je sveštenstvo i sveštenomonaštvo Eparhije Zahumsko – hercegovačke i primorske, kao i mnogi gosti iz različitih eparhija SPC.
Praznično sabranje počelo je Večernjim bogosluženjem uoči praznika kojim je predstojao Vladika Dimitrije. Obraćajući se bratstvu manastira i gostima, Vladika Dimitrije čestitao je slavu najprije bratsvu a i svim gostima, rekavši da je majka Božija uvijek blizu čovjekovoj duši, srcu i usnama. Kada nastupe teškoće, čovjek je pozvan da se obrati Majci Božijoj da prosvijetli razum, srce i jezik, da ispravi djela, da namjere upravi na pravi put i da čovjeka privede Carstvu njenog Sina.
Blagoslovom Vladike Dimitrija, nakon Jevanđelja, besjedio je otac Mihajlo, iguman manastira Svetih Arhangela kod Prizrena.
Besjedeći nakon Liturgije Vladika Dimitrije zahvalio se domaćim i gostima na trudu okupljanja u Tvrdošu, u kojem su se mnogi od okupljenih, monasi i parohijani, rodili poukama Vladike Atanasija, poslušanjem igumanu Savi, a najviše molitvama Majci Božijoj, koja je nova Eva. Podsjećajući na riječi Otaca, Vladika je istakao da je Majka Božija postavši nova Eva, postala majka samoga Života – majka Hristova i na taj način ona je slika Crkve. U crkvi se čovjek krštenjem rađa za novi život, za blagodatni život a slika Crkve Božije u Hercegovini je manastir Tvrdoš.
Poslije Vladike sabranima se obratio iguman Sava uputivši riječi dobrodošlice gostima i zahvalnosti domaćima i sabraći, a naročito onima koji neprimjetno dolaze i ukrašavaju svetu obitelj. Po pozivu igumana i gostoprimstvu manastirskog bratstva, sabranje je preraslo u trpezu ljubavi.
