U podgoričkom Sabornom Hramu odslužen je parastos za žrtve martovskog pogroma na Kosovu i Metohiji
Sveštenstvo Sabornog hrama odslužilo je u ponedjeljak 17. marta 2025. godine u Sabornom hramu Hristovog vaskrsenja u Podgorici pomen svim nevino postradalima u martovskom pogromu 2004. godine na Kosovu i Metohiji.
Juče se navršila tačno 21 godina od kada je sa Kosova i Metohije u rušilačkim napadima albanskih ekstremista protjerano 4.012 Srba, a većina njih se do danas nije vratila u svoje domove.
Protojerej Predrag Šćepanović arhijerejski namjesnik podgoričko-danilovgradski istakao je da su Kosovo i Metohija zaprljvo metoh Nebeskog Carstva i nebeske ljepote:
,,Kosovo i Metohija su metoh Nebeskog Carstva, nebeske ljepote. 1,600 crkava i manastira su biljezi duhovnog prostranstva na svetoj kosovsko-metohijskoj zemlji – najskupljem i najveijednijem izdanju i imanju srpskoga naroda”.
,,Mi smo se danas sabrali na 21. godišnjicu strašnog pogroma kada je u talasu nasilja na Kosovu i Metohiji tada ubijeno 19 osoba, od kojih 8 Srba, dok je 11 Albanaca stradalo u obračunu sa pripadnicima međunarodnih snaga bezbjednosti. Povrijeđeno je najmanje 170 Srba, kao i desetine pripadnika međunarodnih snaga koji su se sukobili s lokalnim Albancima štiteći Srbe i njihovu imovinu.
Porušeno je oko 800 srpskih kuća, a ekstremisti su se posebno obrušili na srpske pravoslavne svetinje. Uništeno je 35 crkava i manastira, a u ovim nezapamćenim vandalskim aktima”. – podsjetio je prota Predrag na užasne zločine na Kosovu i Metohiji.
U nastavku on je naglasio da moramo da se sjećamo onih koji su živote svoje dali u jednom nečovječnom progonu, te da onaj koji se sjeća nikad zapravo ne umire:
,,Moramo da se sjećamo onih koji su živote svoje dali u jednom nečovječnom progonu od strane šiptarskih terorista. Onaj koji se sjeća nikad ne umire, zato smo dužni da se sjećamo naših mučenika, stradalnika i svih onih svetinja čiji je ugarak bačen u lice Evropske i svjetske kulture i kulturne baštine jer je gorjela Bogorodica Ljeviška, gorio je Manastir Devič, gorjele su mnoge crkve, svetinje, manastiri koji su vjekovima bili personalna uprava našega naroda”.
,,Neka je blagosloven Bog koji nije Bog mrtvih več Bog živih čija imena On nosi ali smo i mi kao ljudi i kao crkva pozvani da ta sjećanja na njih nikada ne zamru, neka svi naši stradalnici nađu mira i spokoja u Carstvu Nebeskom, neka se njihova imena spominju kao imena novih svetih mučenika jer mulenička krv je sjeme za nove hrišćane”. – poručio je na kraju svog obraćanja Protojerej Predrag Šćepanović.
Tekst, foto & video: Boris Musić
