Njegovo visokopreosveštenstvo Mitropolit crnogorsko-primorski g. Joanikije služiće Svetu arhijerejsku liturgiju i godišnji pomen arhimandritu Luki (Aniću) u manastiru Dajbabe u subotu 11. februara sa početkom u 9 časova.
+++
Arhimandrit Luka (Anić), iguman manastira Dajbabe, upokojio se u Gospodu u 54. godini zemaljskog života na praznik Ksenofonta i Marije, 8. februara 2013. godine.
Otac Luka je rođen 17. 09. 1959. ljeta Gospodnjeg u Dubrovniku. Sedmu beogradsku gimnaziju završio je 1977, a studije istorije umjetnosti na Filosofskom fakultetu u Beogradu 1983 godine. Već naredne, 1984. izabran je za asistenta na istom fakultetu. Magistrirao je 1991. godine na temu „Život i delo vajara Đorđa Jovanovića“.
U julu 1991. g. došao je u Cetinjski manastir i postao iskušenik. Mitropolit Amfilohije je u Cetinjskom manastiru iskušenika Uroša Anića zamonašio na Ivanjdan, 7. 07. 1993. godine i dao mu monaško ime Luka.
Jerođakonski čin primio je na Krstovdan, 27. septembra 1995. godine u Cetinjskom manastiru, a čin jeromonaha 22. oktobra iste godine u Crkvi Svetog Luke u Kotoru. Za namjesnika Cetinjskog manastira postavljen je na Lučindan, 31. oktobra 1995, a u čin igumana proizveo ga je Mitropolit Amfilohije na Petrovdan, 12. jula 2000. godine. Zvanje arhimandrita dodijeljeno mu je na Lučindan, 31. oktobra 2008. godine. Iguman Manastira Svetog Save na Savinoj glavici u Donjem Grblju postao je 13. januara 2010. Nešto više od godinu dana nakon toga, 1. aprila 2011. g. postavljen je za nastojatelja manastira Dajbabe.
Važio je za jednog od najobrazovanijih i najuglednijih klirika Mitropolije crnogorsko-primorske i pripadao je prvoj generaciji monaha od dolaska Mitropolita Amfilohija na Cetinjski episkopski tron.
U rano jutro 8. februara 2013. godine otac Luka se upokojio u svojoj skromnoj monaškoj keliji u Dajbabama. Dva dana kasnije njegovi zemni ostaci sahranjeni su na manastirskom groblju u Dajbabama nakon Svete zaupokojene liturgije sa opelom koje su služili Mitropolit crnogorsko-primorski g. Amfilohije i gospoda episkopi: budimljansko-nikšićki Joanikije, zahumsko-hercegovački Grigorije, raško-prizrenski Teodosije i lipljanski Jovan, uz sasluženje mnogobrojnog sveštenstva, sveštenomonaštva i vjernog naroda iz Crne Gore, Srbije i Republike Srpske.
