Sveštenik Dragan Stanišić održao je sinoć, 9. februara, u okviru vjeronauka za odrasle “Dobrotoljublje” pri Crkvi Svetog Đorđa pod Goricom, u Svetogeorgijevskom domu u Podgorici, predavanje na temu “Zadužbine srpskih kraljeva Dragutina i Milutina”.
Srpski kraljevi Dragutin (vladar Srbije od 1276. do 1282. i kralj Srema od 1284. do 1316) i Milutin (vladar od 1282. do 1321)
Njihov životopisac, arhiepiskop Danilo II, navodi da su bili ktitori mnogih crkava i manastira u svojim oblastima i naglašava njihovu veliku pobožnost i vjernost Hristu Gospodu. Iako su imali veliko gospodstvo i slavu u svom zemaljskom vijeku, oni su dobrovoljno oskudijevali u ličnom životu i vodili asketsko-molitveni život. Poznato je da su vladari iz loze Nemanjića nerijetko imali u svojim odnosima i suparništva oko prvenstva, ali uvijek su to nadilazili imajući veliki i silni blagoslov svog duhovnog oca, Svetog Save. Tako, Dragutinovo rivalstvo sa ocem Urošem se preokrenulo u veliko pokajanje i smirenoumlje, da se svega odrekao u korist mlađeg brata Milutina. Njegov tast, ugarski vladar, poslije toga mu je podario grad Beograd.
Braća, Milutin i Dragutin, za vrijeme svoje vladavine proširili su i uzvisili svoje otačastvo u ekonomskom i političkom smislu u jednom periodu više i od same Vizantije. U duhovnom smislu takođe su pokazali hrabrost da se suprotstave rimskom pritisku da prihvate uniju sa papom, koja je bila nametnuta Carigradu u vrijeme Mihaila Paleologa. Kada je u Konstantinovom gradu zavladao Andronik, novi car i protivnik unije, došlo je do bliskih odnosa srpskog i grčkog vladara i sve je utvrđeno udajom princeze Simonide za srpskog vladara Milutina. Imajući jak savez sa Vizantijom i Ugarskom, Srbija je ojačala još više, a samim tim i zadužbinarstvo je dobilo značaj. U kolikom obimu je bila razvijena ktitorska djelatnost Dragutina i Milutina najbolje svjedoče i do danas sačuvane izuzetno vrijedne zadužbine, o kojima postoje saznanja svima dostupna. Dužni smo da, što iz blagodarnosti što zbog prosvećenja, uvijek pominjemo djela svojih predaka. U tom primjeru čuvanja predanja imamo i našeg životopisca arhiepiskopa Danila II, igumana Hilandarskog i kasnije arhiepiskopa srpskog. On je u svom djelu Životi arhiepiskopa i kraljeva srpskih, još kao savremenik tih znamenitih ljudi, zabilježio događaje i podvige koji su uticali na istoriju srpskog naroda. Podsjećajući se svega toga, i mi se nadahnjujemo za podvige i vrline u svom vremenu i životu.
Tokom večeri koja je posvećena kraljevima Dragutinu i Milutinu, osim referenta uzeli su svojim prilozima učešća i članovi i slušaoci Škole vjeronauke za odrasle.
Slavka Radunović predstavila se svojim likovnim radovima, izložbom slika. Pavle Šofranac je po svom izboru čitao djelove iz Svetog pisma. Duška Stanišić, vjeroučitelj, čitala je odjeljke iz djela Arhiepiskopa Danila II.
