Dostojan! Aksios! Izabran Episkop Novobrdski Ilarion (Lupulović)
Na redovnom zasedanju Arhijerejskog Sabora Srpske Pravoslavne Crkve, održanom od 15. do 22. maja 2022. godine, iguman manastira Draganac, visokoprepodobni arhimandrit Ilarion (Lupulović) izabran je za vikara Njegove Svetosti Patrijarha srpskog Gospodina Porfirija, sa drevnom titulom Episkop novobrdski.
ŽIVOPIS NOVOIZABRANOG EPISKOPA ILARIONA
Arhimandrit Ilarion rođen je kao Rastko Lupulović 16. oktobra 1974. godine u Beogradu od oca Ilije i majke Danice. Osnovnu i srednju školu pohađao je u Beogradu i 1991. godine upisuje fakultet dramske umetnosti, odsek gluma. Rastko je pokazao veliki talenat i u Ateljeu 212 gde je bio viđen kao jedan od perspektivnijih glumaca mlađe generacije. Međutim, i pored ljubavi prema dramskoj umetnosti, ljubav prema Hristu i monaškom pozivu bila je jača. Još od 1992. godine redovno dolazi u manastir Visoki Dečani i konačno 1996. godine postaje u ovom manastiru iskušenik. Kao iskušenik, Rastko je prolazio sva redovna poslušanja u manastiru, živeći u poslušanju svom igumanu, sadašnjem Episkopu raško-prizrenskom Teodosiju. Iskušenik Rastko je zamonašen 1998. godine u čin male shime na praznik Sv. Kralja Stefana Dečanskog u Dečanskoj lavri, dobivši monaško ime Ilarion po Sv. Ilarionu Velikom. Pokazujući usrdnu revnost u monaškim poslušanjima monah Ilarion je rukopoložen u čin jerođakona 1999. godine, a 2001. godine prima prezviterski čin i postaje jeromonah.
Budući posebno nadaren za umetnost, jeromonah Ilarion je pored ostalih poslušanja najviše radio u ikonografskoj radionici manastira. Po blagoslovu svoga igumana jeromonah Ilarion je u periodu od 2008. do 2010. godine u dva navrata po nekoliko meseci boravio na ispomoći u manastiru Pećka Patrijaršija pomažući u redovnim bogosluženjima i pripremajući manastir uoči ustoličenja Njegove Svetosti Patrijarha Srpskog u oktobru 2010.g. Nedugo posle toga, po blagoslovu novoizabranog Episkopa raško-prizrenskog i dotadašnjeg igumana Dečanskog, Vladike Teodosija, jermonah Ilarion biva određen za vršioca dužnosti nastojatelja manastira Gorioč, pokazujući veliku revnost u radu sa vernim narodom istočkog kraja i pomažući sestrinstvu u obnovi manastira. Konačno, o Sretenju 2011. godine otac Ilarion biva poslan u manastir Draganac u Kosovskom Pomoravlju, gde preuzima upravu manastira najpre kao vršilac dužnosti nastojatelja, a potom i kao nastojatelj manastira, u kome se ubrzo skupilo monaško bratstvo od desetak monaha i iskušenika.
Jeromonah Ilarion je po blagoslovu svog Episkopa, pored već ranije završenog fakulteta dramskih umetnosti, 2010. godine upisao Bogoslovski fakultet koji je završio u roku od četiri godine sa zavidnim uspehom. U Kosovskom Pomoravlju o. Ilarion je nastavio da radi ne samo na izgradnji i adaptaciji manastira Draganac, već i sa vernim narodom. Redovno je predavao veronauku deci u lokalnoj srpskoj školi i često držao predavanja širom Eparhije i širom naše Crkve na razne bogoslovske teme.
Godine 2012. jeromonah Ilarion dobija čin protosinđela, a na Đurđevdan 2015. godine primio je čin arhimandrita i imenovan je za arhijerejskog zamenika Episkopa raško-prizrenskog. Na toj dužnosti pomagao je svom Episkopu u crkveno-pastirskim aktivnostima. Arhimandrit Ilarion je u vreme svog boravka na ispomoći u manastiru Pećkoj Patrijaršiji, ali i na drugim crkvenim dužnostima pokazao posebne sposobnosti u komunikaciji sa međunarodnim i drugim posetiocima ovog manastira. Pored dva završena fakulteta i širokim opštim obrazovanjem, arhimandrit Ilarion govori četiri strana jezika (engleski, francuski, italijanski i albanski), prenosi internet portal Eparhije Raško-prizrenske.
Arhimandrit Ilarion (Lupulović): “Moj život se dijeli na život prije i život posle mog prvog dolaska u Visoke Dečane. Umjetnost je ključ za razumijevanje života u Hristu“
U razgovoru koji smo sa ocem Ilarionom snimili avgusta 2019. godine za emisiju ,,Kosmetska kandila“ izabrani Episkop Novobrdki je govorio, između ostalog, o obnovi manastirskog života u Dragancu koja je doprinijela opstanku lokalnog stanovništva. Govorio je i o svom životnom putu koji ga kao studenta prve godine Fakulteta dramskih umjetnosti u Beogradu, zajedno sa drugom sa klase Nenadom Jezdićem, prvi put dovodi u Visoke Dečane, od kada se njegov život u potpunosti mijenja.
Otac Ilarion, prije dolaska u Visoke Dečane bio je poznati mladi pozorišni glumac, više puta nagrađivan za svoj rad Rastko Lupulović. Dobitnik je ,,Sterijine nagrade” i nagrade “Zoran Radmilović” a u rok grupi “Kanda, Kodža i Nebojša” potvrdio se se i kao dobar muzičar.U trenu kada su se mnoga vrata otvarala pred njim odrekao se glume, muzike, slave i svetovnog života i krenuli na svoj put ka Bogu. On nam je ispričao kako se to dogodilo, da po riječima ave Justina sagleda sebe sa tačke gledišta vječnosti.
Otac Ilarion govori i koliko je ostalo onog umjetničkog u njemu, Rastka koji se žrtvovao da bi se rodio Ilarion. On kaže da veća blagodat zasjenjuje onu manju, monaštvo je svojom blagodaću zasjenilo glumu.
“Kosovo je temelj Gornjeg Jerusalima makar tog srpskog odjeljenja čiji se temelj već gradi. Treba da pomognemo Bogu u tome da gradimo i da se ugrađujemo u njega. Nemojmo da protrčimo kroz Kosovo, nego ga doživimo, zagrlimo i oradostimo svoja srca tom njegovom krstovaskrsnom tajnom. Da osjetimo da, iza te gorčine u koju se zakopalo naše nadanje, dolazi zapravo radost Vaskrsenja, svjetlost preobražaja i vječnog sijanja slave Božije“- poruka je oca Ilariona Srbima.
On kaže da je život neprekidna umjetnost uspostavljanja i održavanja odnosa, građenja Crkve i to je ono što je nadahnjujuće.
“I umjesto da umjetnost bude naš život, naš život postaje umjetnost. Samo je stvar izbora kako će čovjek da se postavi. Treba da idemo putem slobode radosti i ljubavi, ostvarujući se kroz ljubav prema Bogu i ljudima. Gdje nas takav put odvede to je naše pravo mjesto. Bog će dati svakom po njegovom srcu ali mi treba iskreno da težimo istini“- kaže otac Ilarion.
,,Da sijaju Vaskrsenjem u što većem broju kosovsko-metohijska kandila. Iz Svetinja i ljudi Kosovskog pomoravlja sija sunce vjekovnog predanja Hristove Crkve“-poručio je tada izabrani Vladika Novobrski Ilarion.
Aksios! Dostojan!
Slobodanka Grdinić
