Manastir Svetih Arhangela kod Prizrena
Iguman Mihailo: ,,Sveti arhangeli su dom Božji, dom molitve i okupljanja. Naša bezbjednost je vjera u Boga. Na Kosovu i Metohiji diše se punim plućima“
Iguman Svetinje u klisuri prizrenske Bistrice, Arhimandrit Mihailo govori o istorijatu manastira Svetih Arhangeli kod Prizrena ali i o ratnim godinama stradanja našeg naroda, stradanja ove Svetinje i monaštva, o blaženog spomena ocu Haritonu i kaže da, iako godina najvećeg stradanja, 1999. godina je bila godina najveće ljubavi i blagodati između našeg naroda.
„Sveti arhangeli su dom Božji, mjesto molitve i okupljanja. Naša bezbjednost je vjera u Boga. Na Kosovu i Metohiji diše se punim plućima“-kaže otac Mihailo.
Velika Svetinja Srpske pravoslavne Crkve, zadužbina cara Dušana, manastir Svetih Arhangela kod Prizrena, u kome sada živi samo tridesetak Srba, nalazi se u klisuri Prizrenske Bistrice. Svetinja je građena od 1343. do 1352. godine
Smatra se da je slabo očuvani živopis nadmašio onaj iz Dečana. U lijepo oblikovanu grobnicu u sjevernom brodu crkve bio je sahranjen car Dušan posle smrti 1355. godine. Fasade od bijelog i crvenog mermera sa bogatim plastičnim ukrasima, pod od belih i plavih ploča u priprati, te podni mozaik u naosu, najljepši u ondašnjoj srpskoj umjetnosti, čine ovaj nekad raskošni spomenik izvrsnim primjerom spoja vizntijskog i romanskog graditeljskog shvatanja.
Obnova manastirskog konaka sa radionicom i kapelom posvećenom Svetom Nikolaju Žičkom započela je 1996. godine, a 1998. godine su okončani radovi i on je ponovo postao aktivan muški manastir, dolaskom monaha među kojima je bio bio i današnji Iguman ove Svetinje Arhimandrit Mihailo.
