- Na današnji dan, 09. decembra 1917. godine turske trupe predale su Britancima u Prvom svjetskom ratu Jerusalim, koji je pod turskom dominacijom bio od 1517. godine.
Istorija grada seže unazad do četvrtog milenijuma prije Hrista, što ga čini jednim od najstarijih gradova u svijetu. Jerusalim je svetinja za tri religije. Za sve tri religije postoji mjesto u jerusalimskom Starom gradu koje smatraju svojim najsvetijim dijelom, znakom svoje najsnažnije, najdublje posvećenosti Bogu. Kada su Ujedinjene nacije 29. novembra 1947. godine dale zeleno svijetlo za podjelu Palestine na dvije države, jednu arapsku, a drugu jevrejsku, Jerusalim (koji je tada bio većinski jevrejski) je izostavljen iz jednačine, i to s namjerom da zajedno s okolinom (uključujući Vitlejem) bude proglašen za međunarodni grad, izdvojena teritorija. Jevreji su prihvatili plan, a David Ben-Gurion, prvi premijer Izraela i „otac domovine“, rekao je da je „gubitak Jerusalima cijena koja se mora platiti kako bi dobili svoju državu“.
Međutim, Arapi su odbili UN-ov plan podjele, i objavili rat Izraelu. Tokom Rata za nezavisnost, izraelske snage su se strateški pozicionirale širom zemlje, uključujući i Jerusalim. Kada je iscrtana čuvena „Zelena linija“ primirja, Izrael je zauzeo zapadni dio Jerusalima, a Jordanci su kontrolisali istočni dio. Izrael je anektirao zapadni Jerusalim i nedjelju dana kasnije ga proglasio za prijestonicu države a Jordan je anektirao istočni Jerusalim, i proglasio ga za „drugu prijestonicu“.
Izrael je u očima arapskog sveta bio neprijatelj, zbog čega nije bilo moguće postići bilo kakav konstruktivan dogovor. To je trajalo sve do 1967. godine kada je netrpeljivost eskalirala. Počeo je čuveni Šestodnevni rat, tokom kojeg je Izrael preuzeo kontrolu nad istočnim Jerusalimom, i tokom kasnijih godina preselio sve institucije u istočni dio, izgradio veliki broj naselja i usvojio brojne zakone koji onemogućavaju čak i najliberalnijim vladama da prepuste i milimetar grada Palestini.
Kako su decenije prolazile, tako je stav svih strana postajao sve čvršći. UN i međunarodna zajednica odbile su da priznaju „jednostrane poteze Izraela u istočnom Jerusalimu“, proglasivši ih za kršenje međunarodnog prava, dok su Palestinci odbijali svaku vrstu kompromisa sve dok se Sveti grad vodi kao prijestonica Izraela. Iako razgovori Palestinaca i Izraelaca postoje već dekadama, u poslednjih četrvt vijeka nijesu stigli daleko.
- Na današnji dan, 9. decembra 1613. godine Mletački Senat donio je dekret o davanju carinskih povlastica Peraštanima, ne samo na Primorju već i u svim mletačkim gradovima.
Perast leži u podnožju brda Sveti Ilija nasuprot tjesnacu Verige u Boki kotorskoj. Ime je dobio po ilirskom plemenu Pirusta, a praistorijski ostaci pronađeni u pećini Špila iznad Perasta svjedoče o veoma ranom naseljavanju ove oblasti. Od najranijih dana Perast je bio okrenut moru i pomorstvu. Već 1336. godine Perast je imao brodogradilište. Status opštine dobio je 1580. godine i zadržao ga sve do 1950. godine. Ipak, svoj najveći procvat Perast doživljava u XVII i XVIII vijeku, kada svjetskim morima plovi stotinak peraških lađa. Pošto je jedna od najpoznatijih pomorskih škola bila upravo u Perastu, Petar Veliki je na preporuku Venecije sinove poznatih plemićkih familija slao u Perast, da se obučavaju kod poznatog matematičara i moreplovca Marka Martinovića.
Svoj procvat Perast duguje pomorstvu, a upravo to je razlog što najmonumentalnije peraške građevine potiču iz ovog perioda. Prelijepe peraške palate, iako danas velikim dijelom zapuštene i obrasle bršljanom, ipak svjedoče o zlatnom dobu ovog grada. Palata Bujović je divan je primjer renesansno-barokne arhitekture. Vlasnik je bio poznati pomorac i silnik Vicko Bujović. Legenda kaže da je bio jako ponosan na svoju palatu. Kada je na njegovo pitanje da li može da sagradi ljepšu graditelj odgovorio potvrdno, Bujović ga je u napadu bijesa sa krova palate bacio u more. Danas se u ovoj palati nalazi Muzej grada Perasta sa brojnim eksponatima, dokumentima i slikama koje svjedoče o burnoj istoriji Perasta.
Impozantna je i palata poznate porodice Zmajević, čije su generacije neraskidivo vezane za istoriju Perasta. Matija Zmajević bio je poznati admiral Ruske flote pod čijom komandom su Rusi izvojevali, za njihovu istoriju, značajne pobjede. Njegov brat Andrija bio je nadbiskup barski i primas srpski, pored toga i književnik. Treba pomenuti i palate Smekija, Visković, Balović, Mazarović… Perast je danas izuzetno miran gradić, a buran život, bogatstvo i slava Perasta i Peraštana su istorija. Ipak, svojom ljepotom Perast privlači moderne moreplovce, putnike, umjetnike, sanjare, željne ljepote i mira.
Preko puta Perasta, blizu obale, nalaze se dva ostrva koja predstavljaju posebnu atrakciju ovoga grada. Sveti Đorđe je prirodno ostrvo. Na njemu se nalazi benediktinski manastir i lokalno groblje Perasta. Gospa od Škrpjela je vještačko ostrvo, nastalo nabacivanjem kamena na podvodnu hrid. Do današnjih dana sačuvan je običaj ritualnog bacanja kamena oko ostrva — Fašinada. Ova manifestacija održava kao spomen na dan kada je 1452. godine na hridi – škrpjelu pronađena ikona Bogorodice sa malim Hristom, što je Peraštanima bio „Božiji znak“ i povod za izgradnju crkve: u smiraj dana povorka okićenih barki napunjenih kamenjem kreće prema Gospi. Kao vrhunac svečanosti, u more oko ostrva baca se doneseno kamenje i barke se vraćaju nazad. U manifestaciji tradicionalno učestvuju samo muškarci.
