U nedelju 36. po Duhovima, 11. februara 2024. godine, svetom arhijerejskom Liturgijom u Sabornom hramu Uspenja Presvete Bogorodice u Šibeniku načalstvovao je Njegova Svetost Patrijarh srpski g. Porfirije, uz sasluženje preosvećene gospode episkopa: dalmatinskog Nikodima, niškog Arsenija i osečko-poljskog i baranjskog Heruvima, kao i sveštenika i đakona iz više otačastvenih episkopija.
Ovim evharistijskim sabranjem otpočela je dvodnevna poseta Svetejšeg Patrijarha g. Porfirija Eparhiji dalmatinskoj, a povodom slave Bogoslovije Sveta Tri Jerarha u manastiru Krki, gde će Njegova Svetost Patrijarh, na sam dan praznika, tj. sutra, služiti svetu arhijerejsku Liturgiju.
U svojoj liturgijskoj propovedi na pročitano jevanđelsko začalo, patrijarh Porfirije je najpre izrazio radost zbog današnjeg sabranja u šibeničkom Sabornom hramu, povodom najvažnijeg događaja u životu svakoga čoveka, tj. zbog služenja svete Liturgije. Tumačeći jevanđelski odeljak o susretu Gospoda Isusa Hrista i žene Hananejke, patrijarh Porfirije je napomenuo da je Gospod došao radi spasenja svih ljudi te da je primer žene Hananejke, koja nije pripadala izabranom narodu, ali je imala vere i poverenja u ljubav Božju, poučan za sve nas te da i mi treba da imamo veru u svojim životima, ali i da ta vera mora biti delatna. Ako veru učinimo sadržajem svoga života, onda će, prema rečima Svetejšeg Patrijarha g. Porfirija, ceo naš život biti čudo.
Svetoj arhijerejskoj Liturgiji prisustvovao je mnogobrojni vernici, od kojih su mnogi pristupili Božanskom Pričešću.
***
Poseta Njegove Svetosti Patrijarha srpskog g. Porfirija Eparhiji dalmatinskoj dobra je prilika da se ukratko podsetimo na značaj grada Šibenka i ovih prostora u dvomilenijumskoj istoriji hrišćanstva. Istorija pravoslavlja u Dalmaciji jednaka je istoriji Crkve Hristove. Putujući prašnjavim putevima, od Galileje i Samarije, stigli su apostoli i njihovi učenici i u Dalmaciju. Prvo je apostol Pavle u Dalmaciju poslao svog učenika Tita, jednog od prvih episkopa Dalmacije. Potom šalje i apostola Erminija koji postaje najsjanije svetilo sve Dalmacije. Na posletku, povesničari Crkve Hristove zapisuju da je nedaleko od antičkog Burnuma, današnjeg Kistanja, boravio apostol Pavle i tadašnjim Dalmatincima propovedao Jevanđelje Hrista raspetog i vaskrslog. To su bile godine kada su hrišćanske zajednice bile collegium illicitum, zabranjeno društvo.
Prva sveta Liturgija u Šibeniku služena je 17. marta 1569. godine, kada je, po naredbi mletačkog senata, pravoslavnima ustupljen dotadašnji latinski hram. Šibenik postaje sedište Eparhije dalmatinske 1808. godine, a pravoslavni Srbi dve godine docnije kupuju bivši samostan Svetog Spasa i pretvaraju ga u današnju Sabornu crkvu Uspenja Presvete Bogorodice. Ikonostas Saborne crkve oslikao je 1827. godine Aleksije Lazović, sa bratom Simeonom. U hramu je izuzetno bogata riznica sa više od sto ikona nastalih u periodu od 15. do 19. veka, kao i mnoštvo bogoslužbenih sasuda izrađenih u Veneciji. Biblioteka srpskog pravoslavnog opštestva u Šibeniku je najstarija biblioteka u Dalmaciji i sadrži arhivsku građu iz 16. veka sa brojnim dokumentima, poveljama i testamentima, koji svedoče o zaveštanjima znamenitih Srba grada Šibenika gradu i hramu.
