UOČI praznika Pokrova Presvete Bogorodice, pre ravno 240 godina, u Crkvi Svetih apostola Petra i Pavla u Sremskim Karlovcima, za mitropolita crnogorskog i brdskog hirotonisan je Petar Prvi Petrović Njegoš – Sveti Petar Cetinjski. U prisustvu još trojice srpskih episkopa hirotoniju je obavio mitropolit Mojsije (Putnik).
Odluka da zbog postavljanja u čin mitropolita crnogorskog, preko Trsta ode do Sremskih Karlovaca, bila je i potvrda odanosti srpstvu i u zla vremena kao i Pećkoj patrijaršiji koju su još 1766. sa drugim srpskim manastirima i eparhijskim centrima nasilno preuzeli, ukinuli i sebi prisvojili predstavnici Carigradske patrijaršije. Crnogorska mitropolija nikako se nije mirila sa nasilnim ukidanjem Pećke patrijaršije, a i narod je na ukidanje Pećke patrijaršije gledao kao na nešto nasilno, neprihvatljivo, privremeno, neželjeno i neprirodno. U to vreme Karlovačka mitropolija je od drugih pravoslavnih crkava bila prepoznata kao naslednica Pećke patrijaršije i kako je i sam Petar Cetinjski pisao „ali, samo dotle dokle Turci vladaju Srbijom“.
Od tog rukopoloženja veze prestonog Cetinja i Sremskih Karlovaca postaju velike, brojne i neraskidive, kao i dveju mitropolija – Cetinjske i Karlovačke. A, upravo na godišnjicu hirotonisanja Petra Prvog Petrovića u mitropolita crnogorskog i brdskog u Sremskim Karlovicima, mitropolit sremski Vasilije primio je mr Aleksandra Vujovića, profesora Cetinjske bogoslovije.
– Za svetitelje Božje ne postoje granice, oni su ti koji spajaju i mesta i gradove i zemlje. Jedan od onih koji spaja Crnu Goru i Srbiju, koji spaja Cetinje i Sremske Karlovce jeste i Sveti Petar Cetinjski – kaže mr Aleksandar Vujović.
Izvor: Novosti
