„Apokalipsa se leči lepotom“ – zapisao je jedan od najznačajnijih pjesnika nove srpske književnosti, Miodrag Pavlović.
Ukoliko Apokalipsu ili Otkrivenje Jovanovo prepoznajemo kao spis koji opisuje „smak svijeta“, kosmičke sukobe i stradanje jedini način na koji možemo da tu predstavu „izliječimo“ zaista jeste ljepota. No, da li je Apokalipsi uopšte potrebno lječenje? Da li je možda ona sama lijek i ljepota?
Šta je zapravo poruka ove, poslednje, i najkontraverznije novozavjetne knjige koja je vjekovima izazivala sporove i bila predmet sporenja?
Na ova pitanja odgoara vjeručitelj Jovan Blagojević.
