Po blagoslovu Njegovog visokopreosveštenstva mitropolita crnogorsko-primorskog g. Joanikija delegacija Crkvene opštine Danilovgrad, predvođena protojerejem Željkom Ćalićem i đakonom Radulom Živaljevićem, boravila je u trodnevnoj posjeti Kelnskoj parohiji.

Posjeta je započela u subotu veče 02. marta 2024. lj. Gospodnjeg sabranjem na večernjoj službi u sabornom hramu Vozdviženja Časnoga krsta. Toplu dobrodošlicu gostima iz Danilovgrada poželjeli su arhijerejski namjesnik za Sjevernu Rajnu Vestfaliju protojerej Mladen Janjić, protojerej-stavrofor u penziji Neđo Janjić i njihova porodica, predsjednik Crkvenog odbora u Kelnu priv. doc. dr med.

Ilija Đorđević, kao i brojni parohijani. Veče je nastavljeno duhovnom akademijom koja je održana u Duhovnom centru. Akademiju je svojim nastupom svečano otvorio hor Sveta tri jerarha, da bi u nastavku večeri bila upriličena i duhovna tribina na temu: ,,Vraćanje u zagrljaj oca – buđenje jednog naroda“ o čemu su sa moderatorom tribine dr. med Nevenom Đuriđ razgovarali paroh danilovgradski protojerej Željko Ćalić i dugogodišinji čtec u crkvi Sv. Tekle u Danilovgradu pravnik Ivan Bulatović. Tokom razgovora učesnici tribine su se osvrnuli na duhovni i istorijski razvoj Crne Gore od perioda Sv. Jovana Vladimira, Balšića, Nemanjića i formiranja Zetske arhiepiskopije, snažnog kulta Sv. Save u Crnoj Gori, pa dalje preko Crnojevića i Petrovića do posleratnog vremena u kom je crkva u Crnoj Gori opustošena rukom komunista, što je kulminiralo rušenjem kapele na Lovćenu.

Drugi dio tribine bio je posvećen duhovnom, ali i nacionalnom, preporodu Crne Gore, koji je započeo stupanjem na tron Mitropolije crnogorsko-primorske blaženog spomena dostojnog mitropolita Amfilohija, pri čemu je naglašen i značaj njegovog prethodnika – mitropolita Danila Dajkovića, kao i otaca: Lazara Ostroškog, Momčila Krivokapića, Joila Bulatovića, Dragana Mitrovića i ostalih koji su uz mitropolota Amfilohija širili duhovnu zajednicu i obnavljali crkveni život u Crnoj Gori. Vraćanje Crne Gore samoj sebi, onom što ona jeste i što je bila kroz vjekove, vraćanje naroda Bogu i Svetom Savi, ovjenčano je svenarodnim litijama širom Crne Gore kada je narod ustao u odbranu svetinja. Djelo blaženopočivšeg mitropolita Amfilohija nastavlja i današnji mitropolit Joanikije, oko kog je okupljeno brojno monaštvo i sveštenstvo u Crnoj Gori, ali i narod koji se vratio svom Ocu poput onog bludnog sina, zaključak je duhovne tribine. Veče je nastavljeno trpezom ljubavi u parohijskom domu.

U nedelju, 03. marta, u hramu Vozdviženja Časnoga krsta svetu liturgiju služili su: protojerej-stavrofor Neđo Janjić, protojerej Mladen Janjić, protojerej Željko Ćalić i đakon Radule Živaljević uz sasluživanje vjernog naroda. Nakon čitanja svetog Jevanđelja sabranom narodu se besjedom obratio otac Željko Ćalić.

,,Evo u ovoj jevanđeljskoj priči o bludnom sinu, koja se čita u ovoj nedelji kao priprema pred Vaskršnji post, upravo nam se otkriva ta tajna da je Bog Otac naš i da su Njegove ruke raširene i da uvijek čekaju da nas zagrle. U liku ovog bludnoga sina možemo pronaći svakoga od nas i samo od nas zavisi da li ćemo se udaljiti od tog zagrljaja Očevog, od te topline, ljubavi i svijetlosti koju nam On pruža i otići kažu u daleku i tuđu zemlju. A koja je to daleka i tuđa zemlja? To je ona zemlja u kojoj nema blizine Božije, to je duhovna dimenzija a ne geografski pojam, jer sve je ovo zemlja Božija, svugdje je Bog. Evo mi na ovome mjestu došli smo iz daleke Crne Gore, isto se molimo Bogu, zajedno, saborno, Crkva i svi mi smo tijelo Hristovo, svak od nas je ud tog tijela Hristovog, kako tamo tako i ovdje, na svakom zemaljskom kraju i šaru kad se pomene i kad se kaže kao na početku liturgije: ,,Blagosloveno Carstvo Oca, i Sina i Svetoga Duha“, tu se otvara i otkriva ta velika svetajna ljubavi Boga i čovjeka, svetajna ljubavi Božije. Baš u ovoj jevanđeljskoj priči Gospod nam otkriva da nas čeka, bez obzira koliko se mi udaljili u tu daleku zemlju, potrošili darove koje nam je on dao, jer riječ je Božija: ,,Šta imate a da niste dobili?“.

Sve što imamo to smo od Njega dobili, svaki dar i sve ovo. Ali ponekad čovjek po svojoj slaboj i paloj prirodi traži svoje, a koje je to svoje, kad smo dobili sve što imamo i od tog dobitka treba da dobijemo još kao oni mudri trgovci, da umnožimo te svoje darove koje nam je Bog dao i da tako ispunimo smisao svog života. Međutim, kao što rekoh, čovjek se nekada udaljava od tog Božijeg zagrljaja, od te njegove ljubavi, bježeći u neku daleku zemlju bez Boga i Božijeg očinstva, ali kao što se udaljava dijete od svojih roditelja pa mu nije lako i vraća im se stalno iznova i iznova, tako se i mi vraćamo svom nebeskom roditelju kao ovaj bludni sin“ kazao je otac Željko u svojoj besjedi.

On je dodao i to da nas naš Bog, Bog ljubavi i naš Otac, čeka i poziva da mu se vratimo, iznova i iznova, i tu nema granica, nema uslova, tu nema propisa i uvijek to možemo da uradimo. Ali kad mu se vratimo ne treba da se ljutimo na Oca svoga što on iste takve kao nas prima, jer smo mi možda poput onog drugog sina duže sa Njim ali i svaki od nas je poput oba ova sina. Zato treba da se radujemo uvijek i mi, kao što se cijelo nebo raduje i anđeli na nebesima, kada se jedan grešnik kaje. To je mjera naše ljubavi, bezmjerne ljubavi Božije koju i mi treba da primimo u sebe i da se i mi radujemo kad se neko kaje.

Po završetku svete službe sabranom narodu se obratio i protojerej Mladen Janjić sledećim riječima: ,,Radujem se draga braćo i sestre da smo se sabrali u ovu svetu nedelju u ovom našem svetom hramu, da smo prineli beskrvnu žrtvu i da smo se pomolili za sve one koji nas vole, koje volimo i koji nas ne vole. Danas imamo veliku radost da su u našem svetom hramu gosti naša braća i sestre iz Crne Gore, iz Crkvene opštine Danilovgrad, ovdje među nama i da su došli da zajedno ovdje u ovom svetom hramu služimo liturgiju, da se molimo i da nam prenesu živa iskustva koja su oni imali u onom vremenu koje je Bog podario narodu u Crnoj Gori u borbi za slobodu, za istinu, za ono što je dobro, gdje su pokazali istrajnost i ljubav u toj svojoj veri koju imaju. Dragi oče Željko, u ime čitave zajednice blagodarim Vam što ste danas služili Božansku liturgiju a mi Vam saslužuvali, prineli beskrvnu žrtvu i što smo na svetoj liturgiji od gostiju postali braća. Eto šta može sveta liturgija, juče gosti – danas braća i sestre. Samo Hristos može da učini takvu radost. Takođe blagodarim i našem časnom đakonu Radulu Živaljeviću koji je takođe došao i sasluživao na ovoj svetoj liturgiji. Pozdravljam i delegaciju danilovgradske crkvene opštine koja je došla nama ovdje u goste da se upoznamo, da ljubav produbimo, da jedni druge kao istinska braća zagrlimo i napravimo jedan temelj za buduću saradnju u ljubavi, prepoznavanje ma gde god da se nađemo ali i da se obilazimo kao svoji“. Otac Mladen je na samom kraju svog obraćanja kazao i to da su ljudi koji su u Crnoj Gori nosili litije junaci novoga doba i da vjeruje da će njihovi likovi nekada u budućnosti hrišćanske crkve krasiti hramove na freskama.

Nakon oca Mladena sabranom narodu obratio se i đakon Radule Živaljević, dugogodišnji član crkvene zajednice u Kelnu: ,,Draga braćo i sestre, najprije da zablagodarim Bogu što sam danas zajedno sa mojim parohijanima iz Danilovgrada ovdje u vašem i našem hramu. Ja ovdje jesam svoj među svojim a i oni su u međuvremenu postali dio nas, tako da prije svega zahvalnost Bogu na sve to i takođe Svetom Arseniju koji nas inače sastavlja i spaja jer smo sve ove godine imali njegov blagoslov. Blagodarim i ocu Neđu i ocu Mladenu, bratu Iliji i svima vama koji ste se potrudili da nas ovako dočekate i da naš boravak ovdje bude više nego lijep i prijatan.“ Zatim je delegacija iz Danilovgrada uručila prigodne poklone Crkvenoj opštini Keln i sabranom vjernom narodu: sliku sa motivom litije u Danilovgradu nad kojom bdi blaženopočivši mitropolit Amfilohije, crnogorsku trobojku koja je nošena na litijama i ikonice Svetog Arsenija iz manastira Ždrebaonik. Bogougodno sabranje nastavljeno je trpezom ljubavi u parohijskom domu, kao i kasnijim upoznavanjem parohijana iz Danilovgrada sa gradom Kelnom i njegovim znamenitostima.