Njegovo Preosveštenstvo Episkop budimljansko-nikšićki G. Metodije služio je na praznik Svetog Tihona Amatunskog Čudotvorca, u subotu 29. juna 2024. godine, Svetu Arhijerejsku Liturgiju, u crkvi Svetog mučenika Vida i velikomučenika Cara Lazara na Bukovoj Poljani, čime je ova svetinja proslavila svoju hramovnu slavu.
Prije početka Liturgije Vladika je proizveo u čteca i pojca Milena Stefana Dragojevića, pripadnika 72. brigade za specijalne operacije Vojske Srbije u Pančevu.
Vladici je sasluživalo sveštenstvo i monaštvo Mitropolije crnogorsko-primorske i Eparhije budimljansko-nikšićke uz molitveno učešće brojnog vjernog naroda.
Riječima besjede sabranima je praznik Vidovdan i hramovnu slavu čestitao Preosvećeni Episkop Metodije.
„I kroz sve dane do današnjeg dana, kad smo god slijedili Vidovdan i Kosovski zavjet bolje smo vidjeli, nismo tumarali u tami, saplićiću se i lutajući po njivama gladi, stradajući i ginući ne samo fizički, tjelesno i biološki se istrebljujući, nego duhovno propadajući. A kad smo god bili zagledani u Vidovdan, pronalazili smo put i slijedili smo za Hristom, carem Lazarom i Svetim Savom i svim svecima iz dvanaest mjeseci. Isto tako i danas, uvijek je ista priča i isto opredjeljenje i uvijek je ista vododjelnica, ista raskrsnica, ista su pitanja kome se prikloniti“, rekao je Preosvećeni vladika, prenoseći pozdrave i blagoslove Visokopreosvećenog Mitropolita Joanikija, koji je sa Kosova i Metohije produžio za Makedoniju zbog kanonizovanja Srpkinja Stevka monaškog imena Stefanida Skadarska iz Vrake. Ovom prilikom uručene su arhipastirske gramate Vasiliju Ivanoviću iz Rečina i Vesni Martinović sa Bukove Poljane za pokazanu ljubav i dobročinstvo prema svojoj svetoj Crkvi, a naročito za brigu i ljubav prema hramu Svetog velikomučenika kosovskog kneza Lazara na Bukovoj Poljani.
Po odsluženoj Liturgiji, praznična litija vjernog naroda, predvođena Vladikom i sveštenstvom, ophodila je oko hrama.
Blagosiljan je i prelomljen slavski kolač. Domaćin i kum slave bio je učitelj u penziji 93. godišnji Sveto Martinović, a obavezu za sledeću godinu preuzeo je njegov učenik, takođe prosvetni radnik, Budimir Vukićević.
Zajedničarenje je nastavljeno uz trpezu bratske ljubavi.
