U četvrtak 31. oktobra na praznik Svetog Petra Cetinjskog u 19 časova, u kripti Sabornog hrama Hristovog Vaskrsenja u Podgorici, održana je tradicionalna Lučindansko-petrovdanska akademija u organizaciji Bogoslovije Svetog Petra Cetinjskog koja je ove godine obilježila jubilej 240 godina od hirotonije njenog nebeskog pokrovitelja – Svetog Petra Cetinjskog Čudotvorca u Sremskim Karlovcima, kao i značajan jubilej za crkvenu prosvetu koji se odnosi na 230 godina od osnivanja Karlovačke bogoslovije.
Ovoj svečanosti prisustvovala je Ministarka kulture i medija Republike Crne Gore gospođa Tamara Vujović, gospođa Jasna Jovanović VD generalne direktorice Direktorata za cjeloživotno učenje Ministarstva prosvjete, nauke i inovacija, gospodin Jugoslav Blagojević direktor Srednje Pravoslavne Gimnazije ,,Sveti Sava“ iz Podgorice, i gospodin Miloje Aranitović, direktor Gimanzije „Petar Prvi Petrović“ iz Danilovgrada, predstavnici Bogoslovije Sveta Tri jerarha iz manastira Krke i drugi ugledni gosti. .
Pozdravno slovo izgovorio je protojerej Blagoje Rajković, rektor Cetinjske bogoslovije koji je istakao da Cetinjska bogoslovija priređuje ovogodišnje izdanje Lučindanske akademije upravo u čast ovih jubileja crkvene prosvete, te je posebno zahvalio svima na prisustvu čime je uveličan ovaj događaj.
Svečanu besjedu održao je Njegovo Preosveštenstvo Episkop dioklijski g. Pajsije koji je kazao da mu je poziv da proiznese pozdravno slovo povodom slave Bogoslovije, pričinio veliku čast:
„Zbog važnosti samog događaja, očekivanja svakako prevazilaze moje lične sposobnosti. Ali sam poziv ipak prihvatio, radi naročite ljubavi koju osjećam prema ovoj školi. Zatim iz posebnog poštovanja prema svim onim svijetlim ličnostima iz njene nekratke i bogate istorije, koji su svoj život posvetili prosvećenju i opismenjavanju svoga naroda.
Potom i iz zahvalnosti prema našoj jednovjernoj braći Rusima, koji su u mnogome pomogli osnivanje i rad ovog bogoslovskog učilišta, te iz ljubavi i poštovanja prema njenim sadašnjim profesorima i đacima i prvenstveno iz ljubavi prema svetitelju, čije ime krasi ovu školu. Doista, imenom Svetog Petra Cetinjskog, ne ponosi se samo ova Bogoslovija. Prethodno, on je svojim svetim življenjem, uljepšao tron mitropolita zetskih i crnogorskih, skenderijskih i primorskih, blaguhanim moštima obogatio je Manastir na Cetinju i konačno prisajedinivši sebe Saboru svetih, proširio i uljepšao onaj nebeski vijenac svetih Srbalja, od Svetog Jovana Vladimira i Nemanjića, pa sve do danas.
Osobenost ovog godišnjeg proslavljanja jeste i to, da se ove godine navršava bez decenije četvrt vijeka njegove hirotonije u Sremskim Karlovcima, od strane Mitropolita Mojsija Putnika i sto devedeseta godišnjica njegovog proslavljanja.
Tog 13. oktobra 1784. godine, Bog je vaistinu blagoslovio Crnu Goru podarivši joj arhijereja čijim vrlinama bi i Angeli pozavidjeli, a čijem trpljenju bi se i Pravedni Jov divio. Pred nesrećom i nevoljama toga vremena arhipastirske i uopšte službe narodnog vođe mogao se prihvatiti samo čovjek anđeoskog življenja i sa vjerom najtvrđom Avraamovom.
Baš poput patrijarha Avraama koji je trebao sina jedinca na žrtvu Bogu prinijeti, ovaj divni duhovni otac i roditelj imao je najdraži mu narod, pastvu svoju, koji je po njegovom povratku u Crnu Goru sada već kao arhijereja, bio rukom dušmanskom već na žrtvu prinešen“, ukazao je vladika Pajsije.
„Naime, Mahmud Paša Bušatlija napao je Crnu Goru, popalio domaćinstva, braniče svoga ognjišta ili mačem pogubio ili njima skadarske tavanice napunio. A ako se kome i desilo da njegovoj ruci izmakne, tamanile su ih bolesti, glad i hladnoća.
Tako je novog arhijereja umjesto crkvenih zvona dočekao spaljen manastir, a od manastirskog bratstva – kaluđer obješen na manastirskim vratima. Kako kaže njegov životopisac, nakon što je stigao na Cetinje, svetitelj je poljubio nagoreli manastirski prag, svu svoju nadu položio na svemogućega Boga, i u narednih, skoro pola vijeka, očinski brinuo o svojoj duhovnoj djeci.
Bogoslovija Svetog Petra Cetinjskog nešto više od vijek i po dostojno nosi svoje ime, a i njen život po mnogo čemu sličan je svetom Petru. Otvorena je pod svodovima Cetinjskog Manastira u teškim vremenima za srpski narod. Oslonjena na Manastir i Manastir na nju, oboje su jednim bićem, jednim srcem i ustima propovijedali i svjedočili Hrista raspetog i vaskrslog. Te prosvećivali svoj narod, čuvali svoju vjeru, pismenost, korijene, tradiciju i kulturu. Kako su se duhovno, moralno i intelektualno visoko uzdizali nad svim što je postojalo u najširem krugu, to su odvajkada i bili na udaru vjetrova sa sve četiri strane svijeta. Pod tim udarima kamen i drvo su katkad popuštali, ali to duhovno biće nije nikada. Te su iz njega i kamena zdanja se obnavljala i vaspostavljala. Iz kog pravca i kojom jačinom vjetar duva nebitno je, ali je važno da svagda i svugdje svjedočimo onu Božansku istinu, jer po Hristovim riječima: Ako mi ućutimo, kamenje će povikati.
Dragi oče rektore i dragi profesori Bogoslovije, povodom vaše slave i slave svih nas, želim vam mnogo uspjeha u budućem radu. Da zlatnim slovima ispišete vaša imena u istoriju ove Bogoslovije i da vas vaši učenici po najboljem pamte“, zaključio je Episkop Pajsije poželivši učenicima Bogoslovije da budu dobri sveštenici i pastiri, ugledajući se na Svetog Petra Cetinjskog te da na školu gledaju kao na duhovne roditelje.
Tokom akademije nastupili su učenici Cetinjske bogoslovije, kamerni hor Bogoslovije, pjevačko društvo ,,Svetosavnik”, narodni guslar Sekule Cerović, kao i Hor gimnazije ,,Sveti Sava” iz Podgorice.
Foto: Boris Musić
