Na praznik kada naša Sveta crkva proslavlja Krstovdan uoči praznika Bogojavljenja, 18. januara 2024. godine, u Sabornom hramu Hristovog Vaskrsenja u Podgorici odslužena je Sveta liturgija sa večernjom službom i vodoosvećenjem.
Svetu liturgijom načalstvovao je protojerej Predrag Šćepanović, uz sasluženje protojereja: Branka Vujačića, Nikole Pejovića i đakona Vedrana Grmuše.
Na kraju bogosluženja nakon zaamvone molitve sveštenstvo je izvršilo veliko osvećenje vode, što je običaj na ovaj veliki praznik.
Sveštenici su potom osveštanom vodom pokropili jedni druge, zatim sabrane vjernike, a onda su obišli i pokropili sve hramovne prostorije.
Krstovdan Crkva proslavlja kao uspomenu na prve hrišćane – katihumene ili oglašene – koji su primili vjeru na samom početku hrišćanske propovjedi.
Prema tradiciji, u Srpskoj crkvi i narodu dan krštenja prvih hrišćana poznat je kao zimski Krstovdan. Ovaj praznik je vezan uz slavlje Bogojavljenja, dan Krštenja Isusa Hrista, kao i dan posvećen Svetom Jovanu Krstitelju, koji ga je krstio na rijeci Jordan. Zimski Krstovdan slavi se uvijek uoči Bogojavljenja i spada u nepokretne praznike.
Krst je znamenje naše vjere, simbol stradanja, ljubavi i žrtve Raspetog Spasitelja našeg. Krst je simbol pobjede. Na svim našim hramovima sijaju se krstovi nepobjedive Crkve Hristove. Krst obilježava grobove hrišćana, koji su umrli sa vjerom i nadom u život vječni. Krstom izražavamo svoju vjeru u Boga i nadu u pomoć Božiju.
Svi naši praznici, koji se odnose na Časni krst Hristov po pravilu su posni dani. Posti se na Krstovdan uoči Bogojavljenja, na Veliki petak, na Makaveje – dan proishođenja Časnoga krsta, i na praznik Krstovdan, kada je carica Jelena pronašla Časni krst, zakopan na Golgoti.
Krst je simbol stradanja, poniženja i žrtve, jer je na njemu bio raspet naš bezgrešni Spasitelj radi nas i radi našega spasenja. Kad je osvećen prečasnom krvlju Golgotskog Stradalnika, Krst je postao simbol pobjede. Po riječima Svetog apostola Pavla, Krst je za hrišćane sila Božija. “Ovim pobeđuj” bilo je napisano na Krstu, koji je car Konstantin ugledao na nebu pred bitku sa Maksencijom. Silom životvornog Krsta Gospodnjeg mučenici hrišćanski pobijeđivali su iskušenja i stradanja. Krst im je davao snage da pobjede strah i sumnju i da se ovenčaju mučeničkim vijencem.
Prije svake molitve stavljamo na sebe sveto znamenje krsta, i pre i poslije obeda, prije i poslije spavanja. Dobri pravoslavci krste se pred početak svakoga posla i tako prizivaju pomoć Božiju. Krstimo se kada smo u nevolji da nas Bog spasi, krstimo se kad nas Bog obraduje da Mu izrazimo svoju zahvalnost.
Na svako: “Spasi Bože”, “Pomozi Bože”, “Gospode pomiluj”, “Oprosti Bože” i na svako “Hvala ti Bože”, stavljamo na sebe sveto znamenje krsta kao pečat svoje vjere.
Priredio: Boris Musić
Foto: Boris Musić
