- Na današnji dan, 19. decembra 1905. godine je na Nikoljdanskoj skupštini usvojen prvi Ustav Crne Gore, kojim je država konstituisana kao ustavna monarhija.
Po tom ustavu Crna Gora je bila ustavna, ali ne i parlamentarna monarhija. Vlade nijesu zavisile od skupštine već od knjaza, koji je i dalje imao pravo da ih imenuje i smjenjuje. Za prvog predsjednika ustavne vlade, knjaz je imenovao Lazara Mijuškovića, koji je nakon raspuštanja Ustavotvorne skupštine raspisao izbore za redovnu Zakonodavnu skupštinu. Izbori su održani u septembru 1906. godine. Ustav Knjaževine Crne Gore, Nikoljdanski ustav, ili zvanično Ustav za Knjaževinu Crnu Goru, prvi je istorijski ustav koji je djelovao na području Knjaževine Crne Gore, a kasnije i Kraljevine Crne Gore. Majski prevrat i uspostavljanje stabilnog parlamentarnog poretka u Srbiji je dovelo do rasta političkog prestiža Srbije. U tim okolnostima opozicija je tražila uspostavljanje ustavne vladavine i ujedinjenje Srbije i Crne Gore. U takvim okolnostima knjaz Nikola se odlučio za prelaz na ustavnu vladavinu i da sazove ustavotvornu skupštinu. Ustavotvorna skupština, izabrana u novembru 1905. godine, koja se sastala na Nikoljdan iste godine, bila je samo po imenu ustavotvorna. Knjaz je izradio ustavni nacrt i njegov tekst, konačno uobličen, saopštio skupštini na njenoj prvoj sjednici. Ustav je tako bio oktroisan. Radnja ustavotvorne skupštine svela se na primanje ustava aklamacijom. Ustav je sadržao 222 člana koji su se odnosili na oblik vladavine, državne simbole, organizaciju državne vlasti, vjeroispovijest, izbor činovnika, vojnu službu i građanska prava. Ustav je jasno definisao grb i narodne boje. U članu 38. i 39. Ustava stoji:
„Grb je Knjaževine Crne Gore dvoglavi bijeli orao sa carskom krunom nad orlovskijem glavama, sa carskijem skriptom u desnoj, a sa šarom u lijevoj kandži. Na prsima mu je lav na crvenome štitu. Narodne su boje: crvena, plavetna i bijela.“.
Centralni organi vlasti bili su knjaz, Narodna skupština, Ministarski savjet (Vlada), Državni savjet, sudovi. Vlada nije zavisila od Skupštine nego od knjaza. Ustav od 1905. godine bio je izrađen po ugledu na srbijanski Namjesnički ustav iz 1869. godine. Iako je sud kao institucija bio nezavisan, prvi crnogorski Ustav knjazu je ostavio neograničenu vlast. Njegov značaj bio je u tome što je započeo ustavni život u Crnoj Gori jer su parlament i građanske slobode ubrzali liberalni pokret.
- Na današnji dan, 19. decembra 1875. godine rođena je Mileva Marić Ajnštajn, srpska matematičarka, prva žena Alberta Ajnštajna, jednog od najgenijalnijih ljudi XX vijeka.
Mileva Marić je rođena u Titelu i bila je jedina žena koja je primljena na Državnu politehničku školu u Cirihu, i tek peta koja je dobila priliku da se obrazuje u toj akademskoj ustanovi. Bila je druga žena koja je završila cijele studije na Odsjeku za matematiku i fiziku. O značaju Mileve Marić u razvoju nauke, a naročito Ajnštajnovih ideja i teorija i danas se mnogo polemiše. Dok jedni tvrde da mu je aktivno pomagala u istraživanjima, i rješavala složene matematičke probleme, drugi ističu da njeno aktivno angažovanje u Ajnštajnovim dostignućima ne može da se dokaže.
Mileva je sa mlađom sestrom Zorkom i bratom Milošem odrastala u brojnim gradovima. Mileva je upisala Žensku gimnaziju u Novom Sadu a onda je prešla u Gimnaziju u Sremskoj Mitrovici. Bila je jedna od najtalentovanijih učenica kada su u pitanju fizika i matematika. Položila je maturski ispit i upisala medicinu na Univerzitetu u Cirihu. Nakon jednog semestra prešla je na studije matematike i fizike na Državnoj politehničkoj školi. Stekla je pravo da predaje fiziku i matematiku u srednjim školama, otprilike u isto vrijeme kada i Ajnštajn. Otišla u Hajdelberg kako bi zimski semestar 1897/1898. godine slušala na Univerzitetu u Hajdelbergu. U Cirih se vratila u aprilu 1898. godine i slušala predavanja o diferencijalnom i integralnom računu, opisnoj i projektivnoj geometriji, mehanici, teorijskoj fizici, primijenjenoj fizici, eksperimentalnoj fizici i astronomiji. Diplomski ispit je položila 1899. godine. Fiziku je položila sa prosječnom ocjenom 5,5, istom kao i Ajnštajn. Skoro četiri godine mlađi Albert i Mileva su se upoznali na fakultetu, a družili su se u internatu gdje je ona živjela. Svirala je klavir, a Albert violinu. Među njima se iz prijateljstva rodila ljubav. Naučnik ili „samo“ supruga u sjenci genija?
Mnogi stručnjaci u oblasti fizike, kao i istoričari tvrde da je ona imala veliki uticaj na Ajnštajnova istraživanja i otkrića, pa samim tim i velika dostignuća. Njihov prvi sin Hans Albert jednom prilikom je izjavio da je njegova majka kada se udala za Ajnštajna odustala od nauke. Do konkretnog zaključka da li je Mileva Marić učestvovala u Albertovim istraživanjima pojedini istoričari dolaze na osnovu pisama koje su jedno drugom slali. Iz tih pisama može se vidjeti da su oni naučne radove pisali zajedno, te da im je plan bio da stvore i promovišu genijalnog naučnika koji će obezbijediti egzistenciju za porodicu. Dokaz za ovu tvrdnju postoji u pismima koje je Ajnštajn slao Milevi. U njima se mogu pročitati brojne i nježne izjave ljubavi, ali i matematički zadaci čija je rješenja tražio upravo od nje. S druge strane, Milevina pisma su malobrojna i nekompletna i jedan širi krug istoričara smatra da su čak i cenzurisana. Naime, oni tvrde da su iz njih izbačeni matematički proračuni i naučne instrukcije koje je davala svom suprugu. Razlog za takav vid saradnje mnogi pronalaze u samom konceptu vremena i okolnostima u kojima su živjeli. U tadašnje vrijeme bilo je veoma rijetko, pa čak i zabranjeno ženama da učestvuju u naučnim istraživanjima.
Tek njih nekoliko desetina je uspjelo da stekne pravo da se školuje na prestižnim univerzitetima i da razvijaju svoje talente. U prilog ovim tvrdnjama idu i činjenice da je Mileva Marić tokom školovanja na Univerzitetu u Hajdelbergu proučavala fotoelektrični efekat, a nakon toga i četverodimenzionalnu geometriju koja je matematička baza teorije relativiteta. Ono zbog čega Ajnštajna danas smatramo genijem jesu upravo zaključci o ovim naučnim temama. Nobelovu nagradu za fiziku on je dobio za objašnjenje fotoelektričnog efekta.
