Na današnji dan, 19. maja 1649. godine prvi put je upotrijebljen naziv Komonvelt, kojim je Oliver Kromvel označio englesku republiku.
Komonvelt nacija je udruženje nezavisnih suverenih zemalja širom svijeta, od kojih je većina bila dio teritorije Britanske imperije. Poznat je još i pod nazivima Komonvelt, Britanski Komonvelt nacija i Britanski Komonvelt. Udruženje je labavog karaktera, članice mogu da napuste Komonvelt kad god žele. Na čelu Komonvelta tradicionalno se nalazi britanski monarh, trenutno kraljica Elizabeta II. Kraljica predstavlja simbol jedinstva država Komonvelta i nema nikakvu suštinsku izvršnu moć. Većina članica ima sopstvene šefove država, dok 16 njih priznaje britanskog monarha kao vođu. Te članice se nazivaju Krunske zemlje Komonvelta. Ujedinjeno Kraljevstvo nema moć da kroz strukture Komonvelta na bilo koji način utiče na politiku i unutrašnja pitanja zemalja članica. Države članice nemaju pravne obaveze jedne prema drugima. Umjesto toga, one su ujedinjene jezikom, istorijom, kulturom i njihovim zajedničkim vrijednostima demokratije, ljudskih prava i vladavine zakona.Ove vrijednosti su sadržane u povelji Komonvelta i promovišu se Igrama Komonvelta svake četiri godine. Glavne institucije organizacije su Sekretarijat Komonvelta, koja ima fokus na međuvladinim aspektima, i Fondacija Komonvelta, koja se bavi nevladinim odnosima između država članica. Sjedište Komonvelta se nalazi u Vestminsteru, London. Komonvelt datira iz prve polovine HH vijeka kada je dekolonizacijom Britanskog carstva došlo do povećanog stepena samouprave njegovih teritorija. Originalno je bio kreiran kao Britanski komonvelt nacija i Ujedinjeno Kraljevstvo ga je formalizovalo putem Vestminsterskog statuta iz 1931. godine. Sadašnji Komonvelt nacija je bio formalno konstituisan Londonskom deklaracijom iz 1949. godine, kojom je modernizovana zajednica, i zemlje članice su uspostavljene kao „slobodne i jednake”. Zemlje Komonvelta pokrivaju 20% svjetske kopnene površine raspoređene na šest naseljenih kontinenata. Iako je na brojnim konvencijama strogo naglašeno da Komonvelt nema nikakve sličnosti sa nekadašnjom Britanskom imperijom, činjenica je da je Komonvelt nezvanični sukcesor raspadnute imperije.
Već krajem XIX vijeka, u britanskim prekomorskim posjedima – kolonijama najrazličitijeg statusa – javljaju se snažni nacionalni pokreti koji su za cilj imali oslobađanje od britanske vlasti. Raspad imperije je bio postepen i ne pretjerano turbulentan. Niz kolonija dobija samoupravu dok se drugima daju izvjesne povlastice. Britanski političari sa početka HH vijeka se trude da naglase kako kolonije ni na koji način nijesu podređene Britaniji već da je to unija jednakih koji dijele vjernost prema Kruni. Ova formulacija bila je osnov Vestminsterskog statuta iz 1931. godine kojom se ovakvo stanje nazvalo Britanskim Komonveltom nacija. Međutim, završetkom Drugog svjetskog rata, ratom razorena Britanija više nije imala moć da sačuva Imperiju. Nezavisnost bivših protektorata i kolonija značila je njen kraj. Iz ovih razloga iz naziva zajednice se izbacuje asocijacija sa Britanijom što budućoj organizaciji ostavlja ime Komonvelt nacija.
Na današnji dan, 19. maja 1935. godine u saobraćajnoj nesreći poginuo je engleski pukovnik Tomas Edvard Lorens, arheolog i pisac, poznat kao Lorens od Arabije.
Proslavio se kao ratnik u arapskim zemaljama u Prvom svjetskom ratu, a svoje doživljaje opisao je u knjizi „Sedam stubova mudrosti“. Tomas Edvard Lorens bio je britanski arheolog, avanturista, pisac i vojnik, profesionalno poznat kao TE Lorens, jer je više volio inicijale od imena. Stekao je svjetsku slavu kao Lorens od Arabije zahvaljujući svojoj ulozi tokom pohoda na Sinaj i Palestinu i tokom arapske pobune protiv turske vladavine 1916-1918. godine. Nije bio samo vojskovođa i pokretačka sila arapske pobune protiv Turaka, nego je bio i uticajan teoretičar gerilskog rata. Njegova posvećenost zadatku i raznovrsnost aktivnosti, kao i sposobnost da ih doslovno prenese u pisanoj formi, donijeli su mu svjetsku slavu i svijetu ga predstavili kao Lorensa od Arabije, kako je nazvan i film koji se bavi tematikom Prvog svjetskog rata. Lorensov imidž dijelom je izgrađen iz senzacionalne reportaže o pobuni, koju je napisao američki novinar, Lauel Tomas, kao i iz Lorensovog autobiografskog dijela po imenu Sedam stubova mudrosti.
Kada je počeo Prvi svjetski rat, Lorens se kao civil zaposlio u Odjeljenju za izradu mapa Ratne kancelarije u Londonu. Njegovo zaduženje bilo je da pripremi mapu Sinaja koja će biti od koristi vojsci. Do decembra 1914. godine postao je poručnik u Kairu. Stručnjaka za arapska pitanja bilo je malo, pa je Lorens raspoređen u obavještajnu službu u kojoj je proveo više od godinu dana, uglavnom saslušavajući zatvorenike, crtajući mape, primajući i proslijeđujući podatke koje je dobijao od svojih ljudi koji su bili neprijatelju za petama, i pišući priručnik o turskoj vojsci. „Lorens od Arabije“ bio je veliki holivudski film sa junakom koji je imao nadljudske sposobnosti. U filmu su glumili najbolji glumci tog vremena. Na filmskom platnu su prikazane raskošne ljepote pustinje, i niko nije uspio da na takav način oblikuje imidž Arabije kao autori tog filma.
Međutim, u Siriji i Jordanu, gdje je čuveni film sniman, Lorens od Arabije je omražen lik. Lorens na ovim prostorima važi za izdajicu. On je ovdje negativna ličnost. Lorensu se zamjera da je izdao arapsku revoluciju. Po nalogu Britanaca podstakao je pobunu arapskih plemena protiv Turaka za vrijeme Prvog svjetskog rata. Zamjera mu se da je pobunu podsticao, mada je znao da će Engleska i Francuska podijeliti to područje i da Arapi neće dobiti ništa. Uloga prijatelja Arapa bila je samo odglumljena. To nije jedina nedoslednost kada se radi o ličnosti Lorensa. On je sam od sebe stvorio mit, prezirao je istinu i istorijsku realnost. Lorens je imao sklonost da stvari prikazuje uvijek na novi način. Ljudi koji su ga poznavali nijesu ga doživljavali kao lažljivca, nego kao sjajnog predstavljača. Tako nastaju mitovi.
