- Na današnji dan, 3. septembra 1976. godine američki vasionski brod bez ljudske posade “Viking 2” spustio se na Mars i počeo da šalje fotografije sa te planete.
Velika količina naučne fantastike napisana je kao rezultat vjerovanja da na Marsu postoji život. Od malih, zelenih ljudi, do smrtonosih zračenja, Marsovci su bili u fokusu mnogih televizijskih i radio programa, stripova, filmova i novela. Iako se otkriće da na Marsu ima života, iz XVIII vijeka, na kraju pokazalo kao lažno, Mars je ipak planeta koja, pored Zemlje, ima uslova za život. Kao takva, nedavne planetarne misije su pokušale da utvrde da li i najosnovnija životna forma postoji na površini planete. Iako rezultati pokazuju da na površini Marsa ne postoji život, naučnici spekulišu da su uslovi za život pogodni ispod površine planete. Buduće misije tek treba da testiraju mogućnosti prošlog i sadašnjeg života. Mars je udaljen 228.000.000 kilometara od Sunca. Kopnena masa Marsa i Zemlje je veoma slična. Uprkos tome što je Mars samo 15 odsto zapremine i 10 odsto mase Zemlje, zapravo ima slične kopnene površine, jer voda pokriva oko 70 odsto površine Zemlje. Površinska gravitacija Marsa iznosi oko 37 odsto gravitacije na Zemlji. Komadi Marsa su pronađeni na Zemlji. Vjeruje se da su male količine atmosfere Marsa bile unutar meteorita kojeg je ova planeta izbacila. Ovi meteoriti su orbitirali solarnim sistemom milionima godina sa ostalim objektima, prije nego što su pali na Zemlju. Proučavanje ovog materijala dopustilo je naučnicima da saznaju nešto više o Marsu. Najviša poznata planina u Sunčevom sistemu se nalazi na Marsu. Olympus Mons je vulkan visok 21 kilometar, a prečnik ove planine iznosi 600 kilometara. Naučnici su otkrili mnogo dokaza vulkanske lave koji sugerišu da je vulkan i dalje aktivan. Mars doživljava ogromne oluje prašine, najveće u našem solarnom sistemu. Ovo je zbog eliptičnog oblika orbite planete oko Sunca. Za razliku od drugih planeta, orbita Marsa je izdužena i rezultira žestokim olujama koje prekrivaju čitavu planetu, a mogu da traju i po nekoliko mjeseci. Mars je jedina planeta, pored Zemlje, koja ima polarne ledene kape. Sjeverna kapa se naziva Planum Boreum, a južna Planum Australe. Ispod ovih kapa je pronađena i zaleđena voda. Marsu je potrebno 687 zemaljskih dana da se okrene oko Sunca. Takođe ima i godišnja doba, kao i Zemlja, ali traju dva puta duže. Mars nema magnetno polje, iako mnogi naučnici vjeruju da je imao magnetno polje prije oko četiri milijarde godina. Dva Marsova satelita, Fobos i Dejmos, su opisana u romanu „Guliverova putovanja“, autora Džonatana Svifta, 151 godinu prije nego što su otkriveni.
- Na današnji dan, 3. septembra 1948. godine umro je Edvard Beneš, predsjednik Čehoslovačke.
Edvard Beneš je bio vođa Pokreta za nezavisnost Čehoslovačke, ministar spoljnih poslova i drugi predsjednik Čehoslovačke od 1935. do 1938. godine i ponovo od 1940. do 1948. godine, kada je, po dolasku komunista na vlast, dao ostavku. Tokom Prvog svjetskog rata, Beneš je bio jedan od tvoraca nezavisne Čehoslovačke. Organizovao je tajni anti-austrijski Čehoslovački pokret za nezavisnost. U septembru 1915. godine, otišao je u izgnanstvo u Pariz, gdje je uz veoma složene diplomatske napore uspio da izdejstvuje priznanje od Francuske i Ujedinjenog Kraljevstva za Čehoslovački pokret za nezavisnost. U periodu od 1916. do 1918. godine bio je sekretar Nacionalnog savjeta Čehoslovačke u Parizu i ministar unutrašnjih i inostranih poslova u privremenoj vladi Čehoslovačke. Predstavljao je Čehoslovačku u razgovorima koji su doveli do sklapanja Versajskog mirovnog ugovora. Kako bi se suprotstavio revizionistički nastrojenoj Mađarskoj, Beneš je nakon raspada Austro-ugarske monarhije sklopio ugovore sa Rumunijom i Kraljevinom SHS koji su doveli do formiranja Male Antante, kojoj se kasnije pridružila i Francuska, pa je nakon toga taj savez postao blok protiv Njemačke i, u manjoj mjeri, protiv Sovjetskog Saveza. Od 1918. do 1935. godine Beneš je bio ministar inostranih poslova Čehoslovačke i na tom mjestu ostao za vrijeme 10 uzastopnih vlada – od kojih je i on sam bio na čelu jedne. Beneš je bio vođa Narodne socijalističke stranke i najbliži saradnik prvog predsjednika Čehoslovačke Tomaša Masarika. Ostavkom Masarika kao predsjednika 1935. godine, Beneš je bio izabran na tu funkciju. Protivio se zahtjevima Njemačke, koja je smatrala da polaže pravo na Sudetsku oblast većinski nastanjenu njemačkim stanovništvom. Iako je odobrio suštinsku autonomiju Sudetske oblasti, Beneš ipak nije mogao da izbjegne krizu koja je dovela do uništenja Čehoslovačke. U oktobru 1938. godine Sudetska kriza dovela je Evropu na ivicu rata, koji je izbjegnut potpisivanjem Minhenskog sporazuma, tj. aneksijom i vojnom okupacijom Sudetske oblasti od strane Njemačke. Napušten od svojih saveznika, Beneš je kapitulirao, dao ostavku na mjesto šefa države i emigrirao u Francusku. Tokom Drugog svjetskog rata bio je predsjednik izbjegličke vlade u Londonu. Ponovo uspostavlja vladu na rodnom tlu aprila 1945. godine, a u Pragu mu je priređen veličanstven doček oduševljenog stanovništva. To je bila jedina vlada u emigraciji istočne Evrope, kojoj je bilo dozvoljeno da se vrati u zemlju poslije rata. Ipak, Beneš je odmah shvatio da Čehoslovačka mora blisko da sarađuje sa Sovjetskim Savezom, i bude „most” između komunističkog Istoka i zapadnih demokratija, da bi na taj način bila očuvana stabilnost u Evropi. Benešovo zdravlje se ozbiljno narušilo 1947. godine. Komunistički premijer Čehoslovačke, Klement Gotvald iskoristio je situaciju i zatražio februara 1948. godine da komunisti dobiju prevlast u vladi. Nemajući drugog izbora Beneš je ponovo kapitulirao, ali je odbio da potpiše novi ustav. Podnio je ostavku juna 1948. godine i umro skrhan iste godine. Poznati su Benešovi dekreti iz 1945. godine, dokumenti sa snagom zakona, na osnovu kojih su protjerani sudetski Njemci (2,5 miliona) i Mađari iz Čehoslovačke. Ti dekreti su i danas povremeno kamen spoticanja u odnosima Češke i Slovačke Republike sa Njemačkom, Austrijom i Mađarskom.
