Vlast je kroz selektivno i diskriminatorno nezakonito postupanje menadžmenta Uprave policije započela javnu i pravnu šikanu sveštenstva, monaštva i vjernog naroda Pravoslavne crkve, počev od poništavanja međunarodnog i ustavnog prava na slobodu vjeroispovijesti do prava na slobodu okupljanja. Spisak neustavnih i nezakonitih aktivnosti Uprave policije prema našoj Crkvi tokom dva prethodna mjeseca je katastrofalan, navodi se u zajedničkoj izjavi mitropolita Amfilohija, episkopa Joanikija i Pravnog savjeta ekskluzivno za “Dan”.
Mitropolija crnogorsko-primorska i druge pravoslavne eparhije SPC u Crnoj Gori su od 13. marta ove godine savjesno i odgovorno ispoštovale zdravstvene mjere koje su uvedene, a predstavnici zdravstvene vlasti Crne Gore su zbog toga više puta javno iskazali zahvalnost Crkvi, kazali su u zajedničkoj izjavi, ekskluzivno za “Dan” mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije i episkop budimljansko nikšićki Joanikije sa Pravnim savjetom. Oni ističu da su sveštenstvo, monaštvo i vjerni narod, iskazujući ličnu i sabornu evanđelsku vjeru i društvenu odgovornost, sa molitvom i smirenjem primili na svoja pleća dio sveopšte zdravstvene nevolje.
Na žalost, i pored toga, vlast je, kroz selektivno i diskriminatorno nezakonito postupanje menadžmenta Uprave policije, započela javnu i pravnu šikanu sveštenstva, monaštva i vjernog naroda Pravoslavne crkve, počev od poništavanja međunarodnog i ustavnog prava na slobodu vjeroispovijesti do prava na slobodu okupljanja. Spisak neustavnih i nezakonitih aktivnosti Uprave policije prema našoj Crkvi tokom dva prethodna mjeseca (13. mart 9. april 2020. godine) je katastrofalan. Pokazalo se, na žalost, da nijedan vjerski trenutak, čak i kada su u pitanju sahrane preminulih, nije bio vrijedan ljudske pažnje i elementarnog poštovanja, prvenstveno od strane Uprave policije (neosnovano pozivanje mitropolita Amfilohija i sveštenstva u policiju i tužilaštvo, nezakonito sprečavanje vjernika da uđu u hramove uz poštovanje propisanih zdravstvenih mjera, izricanje drakonske kazne ulcinjskom svešteniku koju je za njega, zbog prijetnje zatvorom, uplatila Mitropolija, dostavljanje javnosti podataka ulcinjskog sveštenika, zabrana rezanja slavskih kolača na Lazarevu subotu, Cvijeti, Đurđevdan i Markovdan, pokušaj protjerivanja sveštenika iz Plužina, protivpravno pozivanje i saslušavanje vjernika radi zastrašivanja, svetogrdno postupanje do zuba naoružanih pripadnika policije ispred ulaza u pravoslavne hramove). Pritom, pripadnici Uprave policije su drastično kršili propisane zdravstvene mjere, posebno prema mitropolitu Amfilohiju i sveštenicimau policiji, o čemu postoje dokazi na video-snimcima i fotografijama navodi se u izjavi mitropolita i episkopa Joanikija sa Pravnim savjetom. Uprava policije je, kako kažu, postupala bez ikakvih pojedinačnih pravnih akata na koje bi se mogla izjaviti žalba ili iskoristiti drugo pravno sredstvo radi zaštite povrijeđenih prava i osnovnih sloboda.
Takvim postupanjem je brojnim građanima prekršeno pravo na djelotvorni pravni lijek iz člana 20 Ustava Crne Gore. Uz sve to, pravna nesigurnost i ugroženost pravnog poretka je dobijala i novu dimenziju ukoliko se ima u vidu način organizacije i rada sudova u Crnoj Gori tokom poslednja dva mjeseca. Međunarodnim i domaćim institucijama i javnosti javno, jasno i glasno ukazujemo da je pravo na slobodu vjeroispovijesti, koje je zajemčeno članom 18 Univerzalne deklaracije UN o pravima čovjeka, članom 9 Evropske konvencije za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda, članom 18 Međunarodnog pakta o građanskim i političkim pravima, članom 46 Ustava Crne Gore i drugim propisima ne samo ograničeno nego je radikalno pogaženo vjernicima Mitropolije crnogorsko-primorske, Eparhije budimljansko-nikšićke i drugih eparhija SPC u Crnoj Gori. U ovom slučaju se nikako ne radi o ograničenju prava radi zaštite zdravlja nego o nesrazmjernim, usmenim mjerama i to u obimu koji ne dopuštaju međunarodnopravni akti i Ustav Crne Gore. Protivpravni atak na prirodno ljudsko pravo na slobodu vjeroispovijesti je izvršeno naredbom Ministarstva zdravlja. Riječ je o aktu čija se pravna snaga u pravnom poretku Crne Gore ni u kom pogledu ne može upoređivati sa Univerzalnom deklaracijom UN, Evropskom konvencijom, Ustavom i zakonima Crne Gore.
Svaka naredba i postupanje državnih organa, u bilo kojoj situaciji, pa i u ovoj sa virusom Kovid-19, mora biti u skladu sa međunarodnopravnim aktima, Ustavom i zakonima Crne Gore. Na žalost, to ovdje nije bio slučaj za pravoslavne vjernike. Odredba iz člana 1 stava 1 tačke 3 Naredbe za preduzimanje privremenih mjera za sprečavanje unošenja u zemlju, suzbijanje i sprečavanje prenošenja novog korona virusa (“Službeni list Crne Gore”, br. 14/20, 15/20,17/20,28/20,34/20,36/20, 39/20 i 41/20) je, u dijelu koji se tiče ukidanja i poništavanja vjerskih prava građana, grubo suprotstavljena obavezujućim međunarodnopravnim aktima koje je Crna Gora ratifikovala i koji su za nju obavezujući (članu 18U niverzalne deklaracije UN, članu 9 Evropske konvencije i članu 18 Međunarodnog pakta o građanskim i političkim pravima). To se odnosi na izrečenu i revnosno sprovedene zabrane građanima da prisustvuju i učestvuju na bogosluženjima u vjerskim objektima. Građani su onemogućeni da, uz poštovanje medicinskih mjera o fizičkoj distanci i drugih, uživaju svoje prirodno, apsolutno i neotuđivo pravo na slobodu vjeroispovijesti u kolektivnom aspektu mimo onoga što su bile objektivne medicinske potrebe i razlozi. Navedena odredba Naredbe je neustavna, jer je grubo suprotstavljena odredbama iz člana 14 stav 2 i člana 46 stav 1 Ustava Crne Gore. Osim toga, ona je i nezakonita, jer je u suprotnosti sa čitavom nizom zakonskih odredbi i to prevashodno Zakona o zabrani diskriminacije i Zakona o javnim okupljanjima i javnim priredbama. Spornom odredbom Naredbe su poništena i ona minimalna prava građanima kao vjernicima koja nijesu sporna u spornom Zakonu o slobodi vjeroispovijesti objašnjavaju mitropolit, episkop i Pravni savjet ekskluzivno za “Dan”.
Naredbom je, kako ističu, mimo zdravog razuma, pogažen cjelokupni pravni poredak: međunarodnopravni akti, Ustav i zakoni u Crnoj Gori. Izgleda da, osim naredbe, u pravnom poretku Crne Gore ne postoji nijedan drugi akt i, u tom pogledu, riječ je o događaju bez presedana. Mitropolija crnogorsko-primorska i Eparhija budimljansko-nikšićka su u prethodnom periodu, u više svojih saopštenja ukazale na političke, ideološke i medijske aspekte
poražavajućih ataka na pravo na slobodu vjeroispovijesti i govora mržnje protiv Crkve, sveštenstva i vjernika. Neotuđivo je pravo svakog građanina, garantovano međunarodnim pravom, Ustavom i zakonima Crne Gore, da “sam ili u zajednici sa drugima, javno ili privatno, ispoljava vjeru ili uvjerenje molitvom, propovjedima, običajima ili obredom” (član 9 EK i član 46 stav 1 Ustava CG). Ovo pravo je građanima vjernicima u potpunosti poništeno od 23. marta do danas. Odredbom iz člana 14 stav 2 Ustava je propisano da su “vjerske zajednice slobodne u vršenju vjerskih obreda i vjerskih poslova”. I ova odredba je prekršena Naredbom Ministarstva zdravlja barem kada je Pravoslavna crkva u pitanju. Crkvi nije omogućeno da slobodno vrši vjerske obrede uz poštovanje propisanih zdravstvenih mjera i na to smo više puta uzaludno ukazivali. U članu 1 stav 1 tačka 3 neustavne i nezakonite Naredbe se, kada su u pitanju Crkva i vjerske zajednice, radi neustavne zabrane i ukidanja prava na slobodu vjere građanimau kolektivnom izrazu koristi neustavni i nezakoniti pojam: vjerski skupovi.
Ustav i Zakon o javnim okupljanjima (“Službeni list Crne Gore”, br. 52/16) ne poznaju takav izraz, pa se zaključuje da je neustavnom i nezakonitom odredbom Naredbe zabranjen nepostojeći događaj, pod koji su policija i tužilaštvo, u surovoj domaćoj realnosti, revnosno podveli svaku moguću vjersku aktivnost, i to samo u slučaju pravoslavnih vjernika i Crkve!?! Osim toga, u pravnom sistemu Crne Gore, kada je u pitanju sloboda vjere, ne postoji kategorija “obreda” nego isključivo “vjerskih obreda”, koji ne mogu biti zabranjeni nikakvim naredbama. Uostalom, registracije građanskog braka uopšte nisu bile zabranjene u opštinama u prethodnom periodu, ali je uporno slata poruka da su, uz proslave, zabranjena i vjenčanja i krštenja u hramovima, kao i opijela na grobljima!?! Pravnička nepismenost, vjerska neosjetljivost i ideološka ostrašćenost navedene odredbe Naredbe se ogleda i u tome što vjerski obredi nisu bili zabranjeni nego je građanima zabranjeno da učestvuju u vjerskim obredima, čime je suspendovano njihovo
neotuđivo pravo. U ovom slučaju, jedino razumno i zakonito što se moglo propisati, i to u saradnji sa Crkvom i vjerskim zajednicama, jeste vršenje vjerskih obreda uz poštovanje zdravstvenih mjera o fizičkoj distanci i drugih, a to nije učinjeno. Iz tog razloga, Pravni savjet će preduzeti mjere da se, zbog budućih slučajeva, neodložno poništi navedena neustavna i nezakonita odredba Naredbe. Na kraju, ukazujemo da, i pored dobre volje predstav’nika naše Crkve i maksimalnog uvažavanja ličnog zdravlja pojedinca i javnog zdravlja u Crnoj Gori, predstavnici državne vlasti nisu željeli da se opšta nevolja iskoristi za postizanje konsenzusa u današnjem podijeljenom društvu nego je, isključivo zbog mirnih hrišćanskih litija kao legalnog i legitimnog izraza stava protiv spornih odredbi Zakona o slobodi vjeroispovijesti ili uvjerenja i pravnom položaju vjerskih zajednica, nastavljen surovi obračun sa našom Crkvom uz zastrašivanje građana i utjerivanje straha u njih kao u najgora vremena jednopartijske totalitarne ideologije i režima zaključuju mitropolit crnogorsko primorski Amfilohije i episkop budimljansko nikšićki Joanikije.
Izvor: Dan
