Na današnji dan, 11. februara 1993. godine, upokojila se srpska pjesnikinja Desanka Maksimović /1898-1993/, član Srpske akademije nauka i umjetnosti, čija se poezija odlikuje toplinom, senzibilnošću, neposrednošću, muzikalnošću i rodoljubljem.
Tim povodom podsjećamo vas na stihove koje je naš duhovni otac, blaženopočivši Mitropolit Amfilohije, nadahnut njenom poezijom i ličnošću, napisao 1988. godine povodom njenog devedesetog rođendana. Pjesma je dio njegove zbirke pjesama “U jagnjetu je spas”:
Blaženopočivši Mitropolit Amfilohije je svoje sjećanje na našu najznačajniju pjesnikinju podijelio i sa sabranima na tribini „Riječ četvrtkom“ Udruženja književnika Crne Gore, koja je održana juna 2018. godine u porti manastira Svetog Simeona Mirotočivog na Nemanjinom gradu u Podgorici, povodom 120. godišnjice njenog rođenja:
“Sveti Sava, Marko Miljanov i Desanka Maksimović su jedna vertikala našega bića. Ovo je treći put da učestvujem u sećanju na nju. Prvi put je to bilo povodom devedesetogodišnjice njenog života u Pančevu, kada sam bio episkop u Banatu. Onda smo organizovali veče njoj posvećeno, a drugi put je to bilo iste te 1988. godine u Udruženju književnika Srbije. Tamo je bila i ona prisutna i ja sam pred njom pročitao svoju pjesmu njoj posvećenu.
Ona je po svom smirenju reagovala u smislu: pa gdje si to našao da o meni tako nešto napišeš? A ja sam to poslije tog susreta u Pančevu, nadahnut njenim likom, zabilježio. Mislim da je to jedan od pokušaja da se oslika njen lik, njena ličnost. Ono što je ona bila, i kao čovjek i kao stvaralac, i kao pjesnik. Ona je jedna od rijetkih ličnosti koje sam srio u životu sa takvom čistotom i takvom dobrotom. Sa takvim smirenoumljem i smirenošću stajala je ona tu, u Udruženju književnika Srbije, na toj večeri, kao da se uopšte to nje ne tiče što je neko hvali, nego kao da je to neko drugi o kome se govori. A već je bila starica od devedeset godina. Pa, eto, milo mi je da i preko ove pjesme ona bude večeras ovdje među nama i sa nama, i baš na ovome mjestu.
Desanka je bila istoga duha kao Marko Miljanov, koji je bio istoga duh sa Svetim Savom. Jedna izuzetna ličnost, dobro je što smo i mi sa njom, što je se sjećamo, i što se ona nas sjeća.”
Veče posvećeno Desanki Maksimović, na kojem su pored Mitropolita Amfilohija, govorili Novica Đurić, predsjednik UKCG i autor knjige “Desanka Maksimović – žena koja je samo volela“, književnici Budimir Dubak, Perivoje Popović, Bećir Vuković i Milica Kralj, urednica tribine, možete poslušati u ovom postu.
Priredila Vesna Dević
foto: iz arhive Mitropolije crnogorsko-primorske
