Poštovani slušaoci Radio Svetigore, dragi Arhipastiri, pastiri, časni sveštenici, monasi i monahinje, vjerna čeda naše Svete Crkve, draga braćo i sestre, u novom izdanju emisije iz serijala “Katedra”, vašoj ljubavi i pažnji preporučujemo da čujete zanimljivo dušekorisno predavanje, koje je održao Visokopreosvećeni Mitropolit novosadski i bački prof. dr Irinej Bulović.
Visokopreosvećeni Mitropolit Irinej govorio je na temu „Sveti Justin Ćelijski“.
Predavanje je održano u nedelju 20. oktobra 2024. godine u svečanoj dvorani Gimnazije „Jovan Jovanović Zmaj“. Ovo je bilo prvo ovogodišnje predavanje u okviru jesenjeg semestra Škole pravoslavne duhovnosti pri Crkvenoj opštini novosadskoj.
Pre početka predavanja prisutnima se obratio protojerej Željko Latinović, nastojatelj Uspenskog hrama u Novom Sadu, koji je, u ime organizatorâ, zablagodario Visokopreosvećenom Mitropolitu bačkom dr Irineju što se odazvao pozivu da uzme učešća u novom ciklusu predavanjâ Škole pravoslavne duhovnosti.
Visokopreosvećni mitropolit Irinej je na početku svog obraćanja izrazio zadovoljstvo što je, posle dužeg vremenskog prekida, nastavljena praksa održavanja predavanjâ u okviru Škole pravoslavne duhovnosti pri Crkvenoj opštini novosadskoj.
Govoreći o ličnosti i delu svetog ave Justina Ćelijskog, Visokopreosvećeni mitropolit Irinej je naglasio da su svetitelji živi svedoci Živoga Boga, a da je jedan od njih bio i sveti otac Justin. „Njegovo bogoslovlje je bilo plod njegovog živog liturgijskog susreta sa Živim Bogočovekom Hristom i on nikada nije bogoslovstvovao samo teoretski, knjiški, na osnovu nečega što je naučio, nego uvek upravo iz unutrašnjeg dubokog doživljaja, tako da se za njegovu teologiju može s punim pravom reći da je bila opitno, doživljajno i blagodatno bogoslovlje koje izvire iz susreta i bogozajedništva ili čak bogoviđenja. Molitvenik u njemu, sveštenoslužitelj u njemu, liturg svakodnevni, revnosni, neumorni, rađao je iz sebe velikog bogoslova Crkve, a u isto vreme i njegovo bogoslovlje davalo mu je nadahnuće za živi liturgijski odnos prema svemu oko sebe – pre svega, prema živim ljudima. S jedne strane, on je u svom molitvenom liturgijskom podvigu bio beskrajno veran Predanju Crkve i propisima bogoslužbenog ustava Crkve, tipika, a u isto vreme, kad god je realna duhovna potreba to nalagala, umeo je da odlučuje i stvara i sâm, na licu mesta, bez imalo ropskog ili mehaničkog odnosa prema bogoslužbenom Predanju Crkve, pa je tako i sâm bio stvaralac liturgijskih tekstova, pesama i divnih bogonadahnutih molitava, koje su odmah spontano ulazile u bogoslužbenu upotrebu, kako u samom njegovom manastiru tako i mnogo šire. Važna crta njegovog bogoslovlja je, po mom utisku, ta što kod njega sasvim odsustvuje nasleđena dvosmislenost savremenog srpskog bogoslovlja u njegovom lutanju i kolebanju između Istoka i Zapada, tojest između nadahnuća traženog i nađenog u svetom izvoru pravoslavnog sveštenog Predanja i crpenja duhovnih uticaja iz kladenca zapadnog, spekulativnog bogoslovlja, kladenca, koji je, uostalom, već u Justinovo doba bio gotovo presušio. O svakoj od dimenzija njegove prebogate ličnosti – o dogmatičaru, patrologu, liturgičaru, agiologu, hrišćanskom filosofu, pastiru Crkve, duhovniku, propovedniku, besedniku, kao i podvižniku i čoveku molitve, rekao bih neprestane molitve – moglo bi se mnogo govoritiˮ, rekao je, pored ostalog, Visokopreosvećeni Mitropolit bački dr Irinej.
Predavanju su prisustvovali Episkop mohački g. Damaskin, sveštenici i đakoni Eparhije bačke, kao i mnogobrojni verni narod.
Predavanje i fotografije smo preuzeli sa zvaničnog sajta Eparhiej bačke i od kolega sa Radio „Beseda“ kojima blagodarimo na preuzetom predavanju.
Aleksandar Vujović,
urednik Katihetskog programa Radio Svetigore
i profesor Bogoslovije Svetog Petra Cetinjskog
