Njegovo visokopreosveštenstvo Arhiepiskop cetinjski i Mitropolit crnogorsko-primorski gospodin Joanikije služio je danas, 12. avgusta, na praznik Prepodobne mati Angeline srpske, sa sveštenstvom Svetu Liturgiju u manastiru Duljevo u Paštrovićima.
Visokopreosvećenom Mitropolitu su sasluživali: protosinđel Kliment (Boljević), namjesnik manastira Praskvica, protojerej Petar Cerović, arhijerejski namjesnik budvanski, jeromonah Nikon (Kokotović), iguman manastira Donji Brčeli, jeromonah Kozma (Mitrović), iguman manastira Reževići, protojerej Anđelko Boričić, protojerej Aleksandar Lekić, jeromonah Mihailo (Pajović), nastojatelj manastira Kostrikovača, jeromonah Jovan (Šljivančanin), sabrat manastira Stanjevići i đakon Nikola Trifunović iz Ruske Pravoslavne Crkve, Arhiepiskopije zapadnoevropskih parohija ruske tradicije.
U toku Svete Liturgije Visokopreosvećeni Mitropolit Joanikije je miropomazao novokrštene sluge Božije Stefana i Anastasiju.
Po zaamvonoj molitvi osveštani su slavski prinosi i prerezan je slavski kolač u Slavu Božiju i spomen na Prepodobnu mati Angelinu srpsku, nebesku pokroviteljku mati igumanije Angeline, nastojateljice Manastira Duljevo.
Na kraju Svete Liturgije sabranima se obratio Visokopreosvećeni Mitropolit Joanikije.
Govoreći o istoriji našega naroda u vrijeme svetorodne loze Nemanjića i u vrijeme loze Crnojevića, i poredeći je sa dnevnim kretanjem sunca, Mitropolit je kazao da se život Prepodobne majke Angeline srpske odvijao u vrijeme zalaska carstva slobode velike i slavne države Nemanjića.
”Lijepo je bilo kada se rađalo sunce naše slobode u vrijeme prvih Nemanjića. Još je ljepše bilo kada je sijalo u svojoj punoj slavi, ali isto tako možemo reći da je bilo lijepo i kada je zalazilo to carstvo i poslije Nemanjića, carstvo slobode, ali, već na svome zaranku. To vrijeme obilježava život prepodobne matere naše Angeline: već se gase posljednji zraci naše slobode, slavne i velike države Nemanjića. Gase se ti zraci i u Despotovini Srbije, gase se polako ti zraci i u Crnoj Gori posljednjih Crnojevića, gdje su nekolike rođake bile na dvoru posljednjih Crnojevića — rođake majke Angeline. Veličanstvena i divna je ta priča o srodstvu naših Brankovića, Crnojevića i albanskih velikaša, iz koje potiče prepodobna mati Angelina Srpska.”
On je istakao da je sav život Prepodobne mati Angeline srpske drama, koju je ona sa trpljenjem i blagodarnošću živjela i nosila, te da ju je sa srpskim narodom sjedinila pravoslavna vjera.
”Ona je zaslužila da je zovemo baš tim imenom — Prepodobna mati Angelina Srpska, mada je albanskoga porijekla, od onih velikaša koji su bili u državi cara Dušana. Ali šta ju je sjedinilo sa srpskim narodom? Sjedinila je, prije svega, jedna te ista pravoslavna vjera, ali i ista sudbina koju smo pretrpjeli u to vrijeme nailaska Otomanske imperije na ove naše zemlje.Njen život je jedna velika ljudska drama — ne samo njena lična, nego i naroda kome je ona služila. Međutim, ono što je veoma važno da istaknemo: sva stradanja, mnoga stranstvovanja, potucanja po ovome svijetu, moljenja velikih i moćnih da se nađe mjesta za srpski narod, porodične muke, nesreće i tragedije, Sveta mati Angelina je nosila smjerno, sa vjerom, sa blagodarnošću Bogu i nikada njen duh nije klonuo, ni u najtežim vremenima”, kazao je Mitropolit.
Podsjetivši da Prepodobna Majka Angelina srpska pripada svetoj porodici i da su u diptih Svetih upisani i njen muž i oba sina, Vladika je istakao da se ona pokazala kao prava Majka hrišćanka.
”Malo bi to značilo sve, i ta velika istorija i to veliko pamćenje i predanje da ona nije imala tako blistavu i svijetlu i istrajnu vjeru, koja ju je osvetila i koja ju je sjedinila sa našim narodom, sa srpskim narodom; koja ju je sjedinila sa manastirom Krušedolom, sa njenom zadužbinom, gdje je danas veliko tradicionalno slavlje. Ona se upisala u istoriju i albanskog, ali i srpskog naroda — bolje da kažemo: upisala se svojim svetim životom u istoriju Crkve Božje.”
Visokopreosvećeni Mitropolit Joanikije je na kraju čestitao praznik svima. Mati igumaniji Angelini, nastojateljici manastira Duljevo i monahinji Angelini iz manastira Vojnić, imendan, a Stefanu i Anastasiji krštenje.
O. B.
Foto: Željko Drašković
