Na podgoričkom gradskom groblju Čepurci, danas, 20. juna 2025. ljeta Gospodnjeg, sahranjeni su zemni ostaci prof. dr Svetislava Popovića (1955 – 2025), koji se juče upokojio u Gospodu.
Opijelo je služio Njegovo preosveštenstvo Episkop dioklijski g. Pajsije sa sveštenstvom Mitropolije crnogorsko-primorske, a ožalošćenoj porodici se riječima utjehe obratio protojerej Mirčeta Šljivančanin, starešina hrama pod Goricom.
„Bog u ovaj svijet šalje ljude sa različitim zadacima, sa mnogim darovima i talentima, koje čovjek u ovome životu treba da opravda i da ih umnoži. Mi smo se danas sabrali da suzom i molitvom ispratimo sa ovoga svijeta jednoga velikog čovjeka koji je svoje mnoge darove i talente, kojima ga je Bog obdario, umnožio na dobro kako svoje porodice, tako i Crkve Božije i društva u kojem je živio.“
Govoreći o blaženopočivšem Svetislavu Popoviću, otac Mirčeta je posebno naglasio onaj dio njegovog života i rada koji se tiče života Crkve – Mitropolije crnogorsko-primorske Srpske pravoslavne crkve u Crnoj Gori:
„Kada je došao blaženopočivši Mitropolit Amfilohije da obnavlja razorene i zapustjele hramove, da obnavlja živu vjeru u narodu, naravno, to nije mogao sam, potrebni su mu bili saradnici. Među prvima koji je došao, što se tiče građevinske i arhitektonske struke, da pomogne i da bude uz njega u toj velikoj obnovi je svakako naš Svetislav Popović kojega danas ispraćamo.“
Podsjetio je prota da je Svetislav sa svojim blaženopočivšim bratom dao nemjerljiv doprinos u projektovanju Sabornog hrama Hristovog vaskrsenja, ali i tokom njegove gradnje te da je bio na mnogim zadacima i sastancima tokom 20 godina gradnje ove svetinje koja danas krasi Podgoricu.
„Možete zamisliti koji je to bio posao?! I kada je dolazio, uvijek je davao ruku i pružao stručnu, ali i svaku drugu pomoć koju je mogao, da bi se Saborni hram sazidao – od ideje, temelja, pa do njegovog osvećenja. Sjećam se, kao da je juče bilo, kada je kao dječak, iako je imao skoro 60 godina, dotrčao i donio upotrebnu dozvolu prije osvećenja Sabornog hrama, koja je neophodna kada se novi objekat otvara“, prisjetio se o. Mirčeta Šljivančanin, koji je dugo godina bio sekretar Sabornog hrama Hristovog vaskrsenja.
Mnogo je hramova i manastira u kojima je Svetislav učestvovao i svojom stručnošću i znanjem pomagao, ali i kada su bile u pitanju druge stvari, kako je istakao prota, uvijek je imao rešenje, znao je kome se treba obratiti i nije se štedeo samo da se to završi. Posebno je istakao njegov veliki doprinos u projektovanju, izgradnji Hrama Svetog Jovana Vladimira u Baru, ali i projektovanje Hrama Svete Petke u njegovim Bjelopavlićima. Dao je svoj doprinos u radu mnogih naučnih skupova, u mnogim knjigama, publikacijama, monografijama koje su se pisale o manastirima i crkvama. Zbog svega toga, od Crkve je i nagrađen najvećim odlikovanjima Srpske pravoslavne crkve: ordenom Svetoga Save i ordenom Svetoga Jovana Vladimira.
„I naravno nije Sveto tu prestao, nego je i dalje sve do svog zadnjeg dana, dok ga bolest nije savladala, bio tu. A Jevanđelje kaže: U čemu te zateknem, u tome ću ti suditi. On od nas odlazi rano, mogao je još da živi, da uživa sa svojom divnom porodicom, sa svojom Bebom, sa svojom djecom Marijom i Lukom, ali je Božja volja drugačija. Međutim, ono što je važno kada živimo ovdje, koliko god da poživimo, je da ispunimo ono za što nas je Bog poslao i da one darove koje nam je Bog dao upotrijebimo na dobro naroda, na dobro svoje porodice i društva u kojem živimo, a primjer toga je zaista Svetislav Popović. Neka mu Gospod daruje Carstvo nebesko, pokoj njegovoj plemenitoj duši, a njegovoj porodici neka daruje blagoslov, zdravlja, sreću i napredak. Amin“, zaključio je protojerej Mirčeta Šljivančanin, opraštajući se od novoprestavljenog sluge Božijeg Svetislava.
Od prof. dr Svetislava Popovića juče se oprostio i kraj njegovog odra odslužio pomen Njegovo visokopreosveštenstvo Arhiepiskop cetinjski Mitropolit crnogorsko-primorski g. Joanikije, koji je, izražavajući saučešće porodici, iskazao svoju veliku zahvalnost i poštovanje prema ličnosti, liku i djelu blaženopočivšeg Svetislava Popovića.
+++
Prof. dr Svetislav (Gavrilo) Popović rođen je 5. aprila 1955. godine u Podgorici, gdje je završio osnovnu i srednju školu. Na Arhitektonskom fakultetu Univerziteta u Beogradu diplomirao 1980. godine, a doktorsku disertaciju odbranio 2010. godine.
Uvaženi profesor Svetislav Popović, dugogodišnji redovni profesor i dekan Arhitektonskog fakulteta Univerziteta Crne Gore u Podgorici, učestvovao je u mnogobrojnim aktivnostima u obnovi i izgradnji hramova u Crnoj Gori.
Po idejnom rješenju, takođe pokojnog, arhitekte profesora Predraga Ristića, zajedno sa svojim pokojnim bratom Jovanom, projektovao je Saborni hram Hristovog Vaskrsenja u Podgorici. Takođe po idejnom rješenju Predraga Ristića, prof. dr Svetislav Popović projektovao je i Saborni hram Svetog Jovana Vladimira u Baru. U svom rodnom Danilovgradu projektant je Hrama Svete Petke, koji je trenutno u izgradnji.
Nosilac je ordena Svetog Save II stepena i ordena Svetog Jovana Vladimira, koje dodjeljuje Sveti sinod Srpske pravoslavne Crkve.
