Izabrani Episkop budimljansko-nikšićki G. Metodije služio je na Duhovski ponedjeljak, 21. juna 2021. sa sveštenstvom Svetu Arhijerejsku Liturgiju u manastiru Majstorovina.
U arhipastirskoj besjedi Vladika je, čestitajući praznik i hramovnu slavu, kazao da veliki praznik Crkve Božje – Silazak Svetog Duha na apostole, možemo shvatiti jedino u kontekstu cjelokupne istorije spasenja.
„Od samog početka Bog se projavljivao i pokazivao postepeno, nikad odjednom, malo po malo, sa svojom dinamikom, u nekim progresivnim etapama, tako da, najprije, kao Njegovo otkrovenje prvo uzeti stvaranje svijeta, jer se Bog u svojoj tvorevini projavio kroz tu harmoničnu uređenost i ljepotu na prvom mjestu, ali se projavio i kroz ono dublje i unutrašnje, koje je usadio u ljudsko srce, a to je njegova savjest, odnosno moral“.
Božansko otkrivanje, dodao je Vladika Metodije, prvo kroz spoljašnji kosmos i tvorevinu Božju za koju psalmopojac kaže: Nebesa slave i poju slavu Božju, projavljuje se i pokazuje i kroz unutrašnji savez čovjeka, pokazao se i projavio svakom čovjeku na ovom zemaljskom šaru, bez obzira na njegovu naciju i religiju.
„Svi su ljudi kroz ta dva, spoljašnje i unutrašnje javljanje Božje, spoznavali svog istinskog Tvorca. Biblija, odnosno Stari i Novi zavjet, nam to potvrđuju da nije samo izrailjski narod, nego da su mnogi narodi spoznali i slavili istinskog Boga kroz ovo prvo Njegovo javljanje. Poslije, u jednom istorijskom trenutku, Bog se javio i otkrivao samo Izabranom izrailjskom narodu u istoriji, ali, opet, ne sa ciljem da to ostane samo za njega, nego da se kroz taj izrailjski narod proširi i projavi zavjet koji je On sklopio sa ljudskim rodom, i na ostale zemljske narode“.
Kao što se u predstarozavjetnom periodu Bog javio svim ljudima, ali, naveo je novoizabrani Episkop budimljansko-nikšićki, samo sa nekim nejasnim naznakama o Bogu Ocu, tako smo u Starom zavjetu, i u tom periodu Njegovog javljanja narodu izrailjskom, kroz Mojsija i ostale proroke, On se jasno otkrio kao Bog Otac ljudima tog vremena, ali samo u nejasnim naznakama Boga Sina Koga je nagovještavao kroz proroke.
„Da bi se Bog Sin posle u Novom zavjetu, kada se u Starom zavjetu, u tom periodu utvrdila, raširila i prihvatila vjera u Boga Oca, onda se steklo vrijeme da se projavi i Sin Božji, ali da se o Njemu ne samo zna u nejasnim naznakama, nego da se jasno otkrije ljudskom rodu. Tako je kroz ovaploćenje Hristovo Duhom Svetim koga danas proslavljamo, od Marije Djeve uzeo na sebe čovječiju prirodu i ušao u ovu maticu života, uzevši sve što je ljudsko, po ljudskoj prirodi, osim grijeha, bivajući identičan s nama osim po grijehu. Onda je jasno ljudski rod spoznao Hristosa Isusa kao Hristosa Spasitelja Izbavitelja i kao Sina Božjeg, ali, opet, samo u naznakama, nejasno saznavao i otkrivao Duha Svetog“.
Vladika je ukazao na riječi Svetog apostola Jovana Bogoslova u njegovom jevanđelju: Duh se Sveti nije dao za života Isusovog, dok je, još, hodao zemljom ljudima, odnosno dao Crkvi, nego tek po Njegovom vaskrsenju i preslavnom vaznesenju i sjedenjem s desne strane Boga i Oca.
„I onda, na današnji dan, zato mi moramo u cjelokupnom ovom kontekstu istorije spasenja, možemo samo donekle da razumijemo današnji praznik potpunog otkrivanja Boga kao Svete Trojice, poslao je Duha Svetog Koji je sišao na apostole i učenike, koje je preobrazio i koji je od te grupe ljudi, ne samo apostola i učenika najužih Hristovih, nego svih onih ljudskih duša koje su ostale vjerne Hristu i ostali uz apostole posle vaskrsenja i vaznesenja Hristovog, od njih je sazdao Crkvu Božju“.
„Duh Sveti se, opet, nije se znalo do kraja o Njemu, tek posle 300 godina, naročito preko Svetog Grigorija Bogoslova, Sveti Oci su razjasnili Svetog Duha kao treće lice Svete Trojice, pokazali Ga da je On isto onako i isto onoliko Bog kao što je Bog Otac i Bog Sin. Sveti Duh Koji je, kako kažu Sveti Oci se ne daje ljudima na mjeru, apostole, a preko njih i sve njihove učenike do današnjih dana dao svima darove po njihovoj mjeri i po Njegovom blagoizvoljenju tako da svi razni darovi Duha Svetog, koji su bili u Crkvi do današnjeg dana, koji se daju ljudima da bi jedni druge mi kao ljudi upotpunjavali i bili jedna savršena cjelina tijela Hristovog, to jeste Crkve. U tom jedinstvu Duha Svetog, Koji primamo blagodaću Božjom, kroz božanske energije i Svete Tajne ostvaruje se, kroz to jedinstvo Duha, ostvaruje se jedinstvo tijela Hristovog, odnosno jedinstvo Crkve“, poučavao je novoizabrani Episkop Metodije.
Poručio je da je smisao našeg života i današnjeg sabranja na svetoj Liturgiji primanje Duha Svetog, odnosno zadobijanje Njega, te da se Bog otkriva ljudskom rodu samo u onoj mjeri kroz Duha Svetog, a mi kao ljudi razumijevamo ono što nam Bog govori samo u onoj mjeri u kojoj u sebi imamo Duha Svetog.
