Praznik rođenja Svetog Jovana Krstitelja – Ivandan, svečano je i molitveno proslavljen u Cetinjskom manastiru, u nedelju 7. jula 2013. godine, gdje su liturgiju služili sveštenici i sveštenomonasi arhijerejskog namjesništva cetinjskog, sveštenici iz eparhije Buenosairejsko – južnocentralno američke, i gosti sveštenici iz Rusije i Ukrajine, koji već tradicionalno dolaze na praznike Svetog Jovana tokom čitave godine u Cetinjski manastir. Liturgiji je prisustvovalo mnoštvo vjernika iz Cetinja, Podgorice, i drugih mjesta Crne Gore, kao i brojni poklonici iz Rusije i Ukrajine, koji su na ovaj sveti dan došli da se pomole Bogu i Svetom Jovanu, i poklone njegovoj Časnoj desnici u manastiru Cetinjskom.
Nakon ivandanskog liturgijskog sabranja, uzevši blagoslov od Svetog Petra Cetinjskog i Svetog Jovana Krstitelja, povodom jubileja 200 godina od rođenja Petra Drugog Petrovića Njegoša (1813-2013), sa blagoslovom Arhiepiskopa cetinjskog Mitropolita crnogorsko-primorskog zetsko-brdskog i skenderijskog i egzarha Sveštenog Pećkog Trona g. dr Amfilohija, delegacija Bogoslovije Svetog Petra Cetinjskog i Radija Svetigore, koju su činili profesori Blagoje Rajković i Aleksandar Vujović, i g. Zoran Gaćeša iz Dalmacije, otišli su na Ivanova korita, simbolično na ovaj dan svrativši do izvora čuvene vode, i utolivši žeđ, i uputivši se ka grobu Svetog Petra Lovćenskog Tajnovidca.
Put ih je dalje vodio na Lovćen, na Jezerski vrh gdje se nalazi grob i mošti Svetog Petra Drugog Petrovića Njegoša. Obišavši kompleks sadašnjeg mauzoleja, oni su se poklonili grobu Svetog Petra drugog Lovćenskog Tajnovidca, otpjevavši tropar Voskresenija: „Hristos vaskrse iz mrtvih, smrću smrt uništi i svima u grobovima život darova…“, pjesme pobjede života nad smrću. Pomolivši se Svetom Petru lovćenskom, otpjevali su novonapisani tropar i kondak njemu u čast, i na Njegoševom grobu položili ikonu sa naslikanim njegovim likom, kao i ikonu Vaskrsenja Hristovog.
Sveti Petar Drugi Petrović, koji je svojim djelima hrabrio i nadahnjivao pokolenja, bogoizabran od svog Svetog strica od rane mladost služio je vaskrslom Gospodu, i svom rodu. U svojim djelima, a i svojim životom slavio je Boga, i oplakivao bijednu sudbu ljudsku, i sa nadom u Gospoda je pristupao prestolu višnjega. Takođe je ovaj veliki čovjek, velikomučeništvom svog života pokazao, da vaskrsenja ne biva bez smrti, bivajući sveštenoslužitelj oltara svesvetija, kako on sam kaže.
Napisavši jednu od najljepših himni u čast vaskrsenja Hristovog, i pobjede života nad smrću: „O Preblagi, Tihi Učitelju Slatka li je sveta bistra voda S Istočnika Tvoga besmrtnoga…“, Njegoš nam svjedoči svoju duboku vjeru u sveukupno vaskrsenje, završavajući himnu riječima: „Vaskrsenjem smrt si porazio nebo Tvojom hvalom odjekuje zemlja slavi svoga Spasitelja.
Kao što nebom odjekuju hvale Bogu, tako je i na Ivandan odjekivala molitvena hvala i pjesma sa Lovćena, prema cijelom našem narodu sa molitvom vaskrslom Gospodu, i njegovom ugodniku Svetom Petru drugom Lovćenskom Tajnovidcu, a duša i grob velikomučenika Njegoša su se zaradovali čuvši opet pjesmu vaskrsenja.
Pomolivši se Svetom Petru Lovćenskom Tajnovidcu, iskoristili su priliku i otišli na najveći lovćenski vrh Štirovnik, dalje se spustivši u selo Njeguše. posjetili su i rodnu kuću svetorodne loze Petrovića, gdje ih je ljubazno primio i upoznao sa postavkom u Njegoševoj kući, kustos muzeja g. Rako Popović. Na kraju svog ivandanskog putovanja svratili su i u manastir Svetog Nikolaja, u Dugom dolu na Njegušima, gdje su bili gosti mati Julijane, nastojateljice ovog metoha ostroškog manastira.
Aleksandar Vujović
