Poslije Svete zaupokojene liturgije i opela u Hramu Svetog Aleksandra Nevskog, juče, 2. decembra 2021. godine, na Novom groblju u Beogradu sahranjen je protođakon Momir Lečić, dugogodišnji šef kabineta blažene uspomene patrijaraha srpskih Germana i Pavla, nosilac ordena Sv. Save Svetog Save II stepena.
Na Liturgiji, koju je služilo sveštenstvo Hrama Sv. Aleksandra Nevskog, uz sasluženje sveštenstva Arhiepiskopije beogradsko-karlovačke i molitveno prisustvo vikarnog Episkopa marčanskog g. Save, od protođakona Momira se oprostio starešina dorćolskog hrama protojerej-stavrofor Vajo Jović.
Nakon što je odslužio opelo, opraštajući se od novoprestavljenog protođakona Momira, Njegovo preosveštenstvo Episkop marčanski g. Sava, vikar Patrijarha srpskog g. Porfirija, kazao je da ispraćaj svakog hrišćanina jeste dvojako osjećanje, istovremeno osjećanje žalosti, ali i osjećanje duhovne radosti.
“Osjećanje žalosti jer ispraćamo nekoga koga volimo i sa kim smo živjeli, nekoga ko nas je rodio, vaspitao, ili nekoga sa kime smo odlučili da provedemo ceo svoj život. Dakle, svaki i privremeni rastanak jeste osećanje žalosti, tim više kada nekoga ispraćamo u večni počinak. Međutim, znamo kao hrišćani da je taj rastanak privremen i da nam svima sleduje da se jednoga dana rastanemo sa milima i dragima, da bismo se u onom danu Gospodnjem, koji nam je obećao Gospod i koji očekujemo, svi zajedno sabrali pred licem Gospodnjim i u večnosti, bez kraja, svi zajedno proslavljali ime Božije”, kazao je i objasnio da je zbog toga ovo osjećanje dvojako, iako smo žalosni, radujemo se jer hrišćanin ispunjava svoj cilj, odlazi pred lice svog Gospoda.
Podsećajući da danas ispraćamo protođakona Momira Lečića, sveštenoslužitelja koji je ceo svoj vek služio u oltaru Gospodnjem i prinosio zajedno sa sveštenstvom i patrijarsima i episkopima beskrvnu žrtvu i koji je ceo radni vek službovao u Patrijaršiji srpskoj, vladika Sava je ožalošćenoj porodici i bratstvu ovoga hrama, ali i celoj zajednici, izrazio saučešće u ime Patrijarha Porfirija, u ime bivših i sadašnjih službenika u Kabinetu patrijarha i Patrijaršiji srpskoj, kao i u svoje lično ime. Potom je vladika marčanski Sava pročitao saučešće Njegove svetosti Patrijarha Porfirija upućeno porodici počivšeg protođakona Momira:
“Uvaženi članovi porodice upokojnog protođakona Momira, sa tugom smo primili vest o upokojenju protođakona Momira Lečića, dugogodišnjeg sekretara Kancelarije patrijarha srpskog, koji je revnosno obavljao svoju časnu dužnost u vreme blaženopočivših patrijaraha srpskih Germana i Pavla, i koji je ostavio dubok trag u crkvenoj administraciji svojim predanim i dobro savesnim radom. Mi smo u protođakonu Momiru Lečiću videli ne samo dobrog crkvenog služitelja i službenika nego i dobrog čoveka koji je uvek bio spreman da sa svima podeli svoje znanje i iskustvo na korist naše Svete crkve, kojoj je bio odan srcem i dušom. Saosećajući bolu koju nosite vi, članovi njegove porodice, molimo se vaskrslom Gospodu našem Isusu Hristu da dušu njegovu plemenitu nastani u rajskom naselju gde pravednici počivaju. Neka mu je večni spomen.”
Na kraju se od počivšeg protođakona Momira oprostio i protođakon Stevan Rapajić, dugogodišnji starešina kapele Sv. Simeona Mirotočivog i službenik Patrijaršije srpske u Beogradu.
Bogosluženje je pojanjem ukrasio Veliki crkveni hor Sv. Aleksandra Nevskog pod upravom Jelene Tonić.
+++
Protođakon Momir Lečić (1936-2021) upokojio se u Gospodu 29. novembra 2021. godine, na praznik Svetog apostola i jevanđeliste Mateja.
Rođen je 30. marta 1936. godine u selu Bresnici kod Čačka od roditelja Vlastimira i Vasilije. Osnovnu školu je završio u Čačku 1950. godine a Bogosloviju Svetih Kirila i Metodija u Prizrenu 1954. godine. Na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu u Beogradu diplomirao je 1960. godine, a postdiplomske studije je pohađao na Univerzitetu u Bonu (Nemačka) u periodu od 1960. do 1962. godine.
Patrijarh srpski German je rukopoložio teologa Momira Lečića u čin đakona na praznik Vavedenja Presvete Bogorodice, 4. decembra 1962. godine. Odlukom Patrijarha Germana unapređen je u zvanje protođakona na praznik Svetog Vasilija Velikog, 14. januara 1973. godine. U Hramu Svetih cara Konstantina i carice Jelene služio je do 1984. godine kada je, na svoju molbu, premešten na službu u Hram Svetog Aleksandra Nevskog.
Odlukom Svetog arhijerejskog sinoda postavljen je za činovničkog pripravnika u Kancelariji patrijarha srpskog 1962. godine, zatim je 1965. godine imenovan za pisara, a za sekretara je postavljen 1975. godine. Uporedo je obavljao dužnost referenta Velikog crkvenog suda. Službu u Kancelariji patrijarha srpskog okončao je 2009. godine, kada mu je Sveti arhijerejski sinod dodelio orden Svetog Save II stepena.
Autor je naučnog rada „Izgradnja i obnova crkava i manastira od 1920. do 1941. godine“, objavljenog u „Spomenici Srpske Pravoslavne Crkve 1920-1970“.
Vječnaja pamjat protođakonu Momiru Lečiću.
Priredila Vesna Dević
Izvor: Radio Slovo ljubve/SPC
