Episkop bački dr Irinej: „Klanjati se ikoni, moliti se pred ikonom, Spasiteljevom ili nekog od svetih, Presvete Bogomajke, ne znači obožavati ni drvo ili dasku ili drugi materijal, niti bilo šta stvoreno, već znači uznositi poštovanje prema prvoliku ili prototipu te ikone, prema onoj svetoj ličnosti koja je tu predstavljena.ˮ
U Nedelju Pravoslavlja, 11/24. marta 2024. godine, na svetoj arhijerejskoj Liturgiji u Sabornom hramu u Novom Sadu načalstvovao je Njegovo Preosveštenstvo Episkop bački gospodin dr Irinej. Episkopu bačkom sasluživali su Njegovo Preosveštenstvo Episkop mohački gospodin Damaskin, svešteno bratstvo Sabornog hrama i novosadski đakoni.
Besedeći posle pročitanog jevanđelskog začala, Preosvećeni vladika Irinej je poučio sabrani verni narod o nastanku i smislu bogoslužbenog proslavljanja Nedelje Pravoslavlja, te je, između ostalog, rekao: „Živopisanje ikonâ je, sa jedne strane, ispovedanje vere u Hristovo Ovaploćenje, a sa druge strane, to je i pouka o suštini naše hrišćanske vere. Poznati su već rani likovi Gospoda Hrista. Kasnije su dodavani u likovnu umetnost hrišćanske Crkve i drugi likovi: lik Presvete Bogorodice, koja je bila oruđe Njegovog Ovaploćenja, Njegova majka po ljudskoj prirodi, ali i likovi svetih ugodnika Njegovih, najpre mučenika Njegovih, a zatim i likovi svetih anđela koji jesu bestelesni i nevidljivi, ali koji mogu – to povremeno i čine blagodaću Božjom – da se i u vidljivom obliku pokažu pred ljudima. I to je opravdanje da i oni mogu biti naslikani, živopisani. Tako se vekovima razvijala predivna hrišćanska crkvena umetnost, naročito svete ikone. Živopisanje ikonâ nije bio ničiji hir ili kapric, nije to bila samo akademska rasprava između pristalica umetničkog izraza u Crkvi i njegovih protivnika nego ispovedanje vere u Ovaploćenje Jednoga od Svete Trojice, dakle same suštine vere. Ako je Hristos samo Bog, a ne i Čovek, onda zaista ne može biti slikan i predstavljen kao nešto vidljivo. Ali, ako je On postao Čovek da bi spasao čoveka, onda On može biti slikan jer je bio Čovek, pravi, potpuni, savršeni Čovek, naravno bez greha. To Crkva izražava i danas u celom svom današnjem bogosluženju, počevši od glavnih liturgijskih pesama današnjega praznika, tropara i kondaka, gde se počinje rečima: Prečistome liku Tvome klanjamo se – mi se klanjamo Ovaploćenome Logosu, Hristu Bogočoveku. Dalje se u kondaku kaže da Reč Božja, Slovo Božje, Logos Božji, po Sebi neopisiva, postaje opisiva, tojest vidljiva, opipljiva Njegovim Ovaploćenjem, Njegovim primanjem ljudske prirode. Tako da poštovanje ikona nije ništa drugo do, tako bismo mogli reći, očigledna nastava suštine naše vere koliko mi to ljudi možemo da prihvatimo i shvatimo svojim ograničenim sposobnostimaˮ, istakao je Episkop bački dr Irinej.
Posle zaamvone molitve služen je čin litije sa svetim ikonama u Nedelju Pravoslavlja, a potom je služen pomen žrtvama NATO-agresije, povodom 25 godina od početka agresije tog vojnog saveza na našu zemlju, kao i pomen nevino postradalima u terorističkom napadu koji se dogodio u Moskvi, 22. marta 2024. godine.
Izvor: eparhijabacka.info
