„Epski pjesnici rijetko dobijaju priznanja i prestižne nagrade, epski pjesnici se ne nalaze na velikim poetskim pozornicima, ali oni su u srcu cjelokupnog srpskog naroda. Epski pjesnici su čuvari duše srpskog naroda još od Kosovskog boja, od Marice i svih istorijskih zbivanja; srpsku dušu su sačuvali, kroz šest vjekova borbe za vjeru i slobodu, tako što su taj plam epske poezije predavali jedan drugom kroz vjekove. Taj neugašeni plam epske poezije došao je i do mene i moje epske sabraće u ovom vremenu“, kaže za Radio Svetigoru Slavko Perošević, jedan od najpoznatijih epskih narodnih pjesnika, koji je autor i brojnih rodoljubivih, zavičajnih, lirskih pjesama.
Njegove deseteračke stihove uz strune gusala snimili su naši najpoznatiji guslari, a zahvaljujući društvenim mrežama sada su svima postali dostupni Peroševićevi stihovi u koja je pretočio mnogobrojna aktuelna društvena zbivanja.
Naveo je da on kao epski pjesnik nije sam u odbrani srpske Crkve i Svetinja, da ima još dosta njegove sabraće po peru koji pišu, mada, kako smatra, ima i onih koji su ostali bez glasa, koji su se uplašili i zaćutali. Ono što, po riječima Peroševića, daje nadu jeste stvaralaštvo novih, mladih epskih pjesnika, koji na svoj način daju doprinos odbrani Svetinja.
„Znači, epsko pjesništvo je živo, možda nikad nije bilo življe i stoji na braniku naše vjere i Svetinja“, ocijenio je Slavko Perošević.
Povodom izlaska iz štampe nove knjige epske poezije Slavka Peroševića, pod nazivom „Ne damo Svetinje“, sa njim je razgovarala Senka Čolović Šumić.
