Nakon Svete Liturgije pređeosvećenih darova, koju je, u petak četvrte nedelje Velikog i Časnog posta, 28. marta 2025. godine, služio u manastiru Kosijerevo i nakon sabora sveštenstva i sveštenomonaštva Eparhije, Njegovo Preosveštenstvo Episkop budimljansko-nikšićki G. Metodije osveštao je, u poslepodnevnim časovima, krst, postavljen na mjestu stradanja Svetog sveštenomučenika Rista Jaramaza.
Drugi svetski rat sveštenik Risto Jaramaz dočekao je kao kosijerevski paroh. Pored toga što je služio Bogu i svome rodu, on je u narodu bio poznat kao pjesnik i mislilac. Članke je objavljivao u mnogim časopisima, a pred rat je objavio dvije zbirke pjesama: “Ogrevi” i “Pregršt svesti”.
Po izbijanju građanskog rata, otac Risto je ustao protiv zlodjela partizana kao navodnih oslobodilaca porobljenog naroda.
U oktobru 1941. godine otac Risto je, kod crkve u Valu kod Vučijeg Dola, došao u sukob sa Petrom Komnenićem, odnosno Savom Kovačevićem. Na Božić 1942. godine je otišao u selo Počekoviće kako bi odslužio svetu Liturgiju. Dok je prinosio beskrvnu žrtvu Bogu Stvoritelju, partizani su kroz crkveni prozor pucali u njega, promašivši ga. Otac Risto se zatvorio u crkvu do narednog jutra.
Komandant partizanskog bataljona Petar Komnenić je organizovao partizansku crnu trojku koja je imala zadatak da ga likvidira. Grupa partizana ga je sačekala na putu Knež Do-Petrovići, Jovanjdana 1942. godine. Ubili su ga sa četiri metka. Partizani su mu posle egzekucije stavili epitrahilj oko vrata i krst u ruku i tako ga ostavili na putu. Njegovo tijelo je prenijeto kod crkve u Počekovićima gdje je sahranjen.
Otac Risto Jaramaz je iza sebe ostavio popadiju i petoro maloletne dece. 1999. je proglašen za sveštenomučenika.
Izvor: Eparhija.me
