U ranim jutarnjim časovima 31. marta 2025. godine Njegova Svetost Patrijarh srpski g. Porfirije je stigao u Tel Aviv.
Predstojatelja Srpske Pravoslavne Crkve i njegovu sveštenu pratnju na međunarodnom aerodromu Ben Gurion su dočekali Visokopreosvećeni Mitropolit kapitolijadski g. Isihije, iguman manastira Časnog Krsta arhimandrit Hristodul i ambasador Republike Srbije g. Miroljub Petrović.
U prepodnevnim časovima u sedištu Jerusalimske Patrijaršije u Svetom gradu Jerusalimu, Blaženjejši Patrijarh jerusalimski i sve Palestine g. Teofil je priredio svečani prijem za Svetejšeg Patrijarha srpskog g. Porfirija.
Blaženjejši Patrijarh g. Teofilo je poželeo Svetejšem Patrijarhu g. Porfiriju i njegovoj sveštenoj pratnji srdačnu dobrodošlicu u Sveti grad Jerusalim i Svetu Zemlju, gde će se predstojatelj Srpske Pravoslavne Crkve u narednim danima Velikog i Časnog posta pokloniti najvećim svetinjama hrišćanskog sveta, kao što su: crkva Rođenja Hristovog u Vitlejemu, manastir Svetog Save Osvećenog i crkva Vaskrsenja Hristovog u Jerusalimu (crkva Groba Gospodnjeg), u kojoj će zajedno sa patrijarhom Teofilom služiti svetu Liturgiju pređeosvećenih darova.
Na početku svog obraćanja Blaženjejši g. Teofil je naglasio značaj Jerusalimske Patrijaršije za ceo pravoslavni svet i poručio:
– Vaša Svetosti, sa radošću dočekujemo Vas i Vašu sveštenu pratnju na mestu po kojem su hodile noge našeg Spasitelja Isusa Hrista, na mestu koje je osvećeno Svetim Telom i Časnom Krvlju Njegovom. Vaše pokloničko putovanje i poseta Našoj smernosti ne predstavlja samo svedočanstvo vere nego i znak sinergije i sadejstva na izgrađivanju jedinstva i mira među sestrinskim Pravoslavnim Crkvama. Vaša Svetosti, živimo u teškim vremenima u kojima je gotovo čitava vaseljena, a Sveta Zemlja posebno, u iskušenjima od raznih kriza, nemira, ratova i različitih moralnih i etičkih izazova. Molite se, Vaša Svetosti, da Bog, koji sve ljude izmiruje svojim stradanjem na Krstu, uputi naše stope na svako dobro delo i da se, slušajući reči apostola Pavla: A sve je od Boga, koji pomiri nas sa sobom kroz Isusa Hrista, i koji nam dade službu pomirenja (2Kor 5, 18), molimo da ovaj naš bratski susret na ovom mestu izmirenja svih bude u slavu Božju i na ohrabrenje i podsticaj izmirenja u Hristu sve naše pravoslavne braće. Dobro nam došli!
Ovom prilikom, patrijarh Teofilo je darivao patrijarha Porfirija triptihom panagija, a članove njegove sveštene pratnje prigodnim poklonima.
U svom otpozdravu, Njegova Svetost Patrijarh g. Porfirije je zahvalio Blaženjejšem Patrijarhu g. Teofilu na ljubavi i gostoprimstvu. Svoj govor je započeo rečima Svetog Jovana Damaskina: Raduj se Sione, majko svih crkava i Božje obitavalište.
Prijemu su pored arhijereja Jerusalimske Patrijaršije: visokopreosvećenih mitropolita kapitolijadskog Isihija, bostranskog Timoteja, geraskog Teofana, avelskog Doroteja, konstantinskog Aristarha, sevastijskog Teodosija i tavorskog Metodija; prisustvovali i članovi sveštene pratnje Patrijarha srpskog: Njegovo Preosveštenstvo vikarni Episkop toplički g. Petar; visokodostojni arhimandrit g. Danilo, direktor Patrijaršijske upravne kancelarije; protođakon dr Dragan Radić, profesor Bogoslovskog fakulteta u Beogradu; đakon Vasilije Bursać, direktor Pokloničke agencije Dobročinstvo; i ipođakon Dejan Nakić.
Posle svečanog prijema patrijarh Teofil je priredio svečani ručak u zdanju Patrijaršije jerusalimske na kojem su uzeli učešća i mitropoliti Timotej i Isihije.
Jerusalimska Patrijaršija
U mnogobrojnim istorijskim izvorima o poreklu naziva grada Jerusalima izdavajaju se egipatski tekstovi iz XIX i XVII veka pre Hrista koji grad pominju kao Aušamen ili Rušalimun. U Starom Zavetu, u vreme vladavine cara Melhisedeka, on se nazivao Salim, a kada je grad osvojio car David nosio je jednostavno naziv Grad Davidov. Na mnogim mestima u Svetom Pismu poznat je kao Sion, gradska tvrđava koja je simvol neosvojivosti, čvrstine i nepokolebljivosti. Etimološki i semantički Jerusalim označava Mesto mira (od reči jeru i salem).
Prva hrišćanska Crkva u Jerusalimu osnovana je 33. godine nove ere odmah posle Vaznesenja Hristovog. Jerusalim je bio mesto održavanja i Apostolskog sabora oko 49. godine. Prvi izabrani episkop Jerusalimske Crkve bio je Jakov, brat Gospodnji (+62). Rimljani su grad razorili 70. godine, a tek 135. godine rimski imperator Adrijan na ruševinama osniva pagansku naseobinu Eliju Kapitolinu, u koju su se vratili prognani hrišćani, učenici apostolskih učenika. Episkop tog grada je uživao veliku čast što je potvrdio i Prvi vaseljenski sabor 325. godine svojim VII kanonom, da bi u V veku episkop u Jerusalimu dobio zvanje patrijarha. O svetinjama Jerusalima i Svete Zemlje je svesrdno brinuo Sveti car Konstantin Veliki (305-337), koji je sagradio hram Vaskrsenja Gospodnjeg i uredio i obeležio i ostala sveta mesta u gradu i okolini koja su vezana za život Gospoda našeg Isusa Hrista, kao što je Golgota, mesto gde je pronađen Krst Gospodnji. Već od IV veka u Jerusalimu cveta monaštvo. Posebnu pažnju Svetom gradu je poklanjao i vizantijski car Justinijan (527-565), dok je car Iraklije (610-641) grad oslobodio od Persijanaca, koji su ga držali od 614 do 628. godine. Pod najezdom Arabljana grad je osvojen 637. godine, u vreme Svetog patrijarha Sofronija. Slede vekovi progona, stradanja, nasilnog preobraćanja hrišćana u islam i rušenja hramova. Patrijarh Jovan Sedmi je ubijen, a hram Vaskrsenja zapaljen. Stradanje se nastavlja i posle osvajanja Jerusalima od strane latinskih krstaša 1099. godine, koji patrijarha Simeona proteruju na Kipar i postavljaju svog latinskog poglavara. Zatim grad i celu Palestinu osvajaju Mameluci 1291. godine, koje 1517. godine isteruje turski sultan Selim Prvi. Turci vladaju gradom naredna četiri veka, sve do 1917. godine kada Britanci osvajaju grad, da bi posle njihovog povlačenja Izrael proglasio nezavisnost.
U Jerusalimu je i danas sedište Jerusalimske Patrijaršije, čiji je predstojatelj Njegovo Blaženstvo Patrijarh Svetog grada Jerusalima i sve Palestine, Sirije, Arabije, Pere Jordanske, Kane Galilejske i Svetog Siona. Pored Patrijarha, Jerusalimska Patrijaršija danas ima devetnaest arhijereja, dok Bratstvo hrama Groba Gospodnjeg čini više od stotinu monaha. Patrijaršija izdaje časopise Novi Sion i Glas Gospodnji. Predstavništva hrama Groba Gospodnjeg nalaze se u Carigradu, Moskvi, na Kipru i u Atini. Patrijaršija ima više dobrotvornih ustanova, bolnica i sirotišta, kao i dve gimnazije sa oko sedamdeset profesora i skoro dve hiljade učenika.
Izvor: SPC
