U petu nedelju Velikog posta, na praznik Svetog Irineja, episkopa bačkog, ispovednika vere, 6. aprila 2025. godine, Njegova Svetost Patrijarh srpski g. Porfirije je načalstvovao na svetoj arhijerejskoj Liturgiji u Sabornom hramu u Novom Sadu.
Svetejšem Patrijarhu srpskom su sasluživali: visokopreosvećena gospoda mitropoliti bački Irinej, zvorničko-tuzlanski Fotije, kruševački David, timočki Ilarion i niški Arsenije; preosvećena gospoda episkopi valjevski Isihije, šabački Jerotej i mohački Damaskin; sveštenstvo i đakonstvo Eparhije bačke i drugih eparhija Srpske Pravoslavne Crkve. Besedeći posle čitanja jevanđeljskog odeljka, Svetejši Patrijarh srpski je naglasio:
„Danas obeležavamo sedamdeset godina od usnuća u Gospodu Svetog Irineja, episkopa bačkog, ispovednika vere. Sav njegov život je bio život u Hristu i život Hristov se pokazao i projavio u njegovom životu. Znamo mnogo detalja iz njegovog žitija da, iako je u mnogome prevazilazio svoje savremenike i svoju sabraću u bogoslovskim znanjima, u mnoštvu drugih znanja, njegov život nije ostao bez podviga. Njegov život je bio izraz one poznate rečenice koja govori o tome ko je istinski i pravi hrišćanin, tj. ko je istinski i pravi teolog, koja kaže: Ako se istinski moliš onda si pravi teolog i pravi si teolog onda kada se istinski moliš. Dakle, u ličnosti Svetog vladike Irineja imamo ovu dvojedinu istinu. Ne postoji razlika između teorije i prakse. Sve je to jedan te isti život koji ima dve različite ili više različitih strana, a projavljuje se jedna te ista bogolika, hristolika, hristopodobna ličnost. Ali ono po čemu se Sveti vladika upodobio Gospodu jeste upravo njegovo služenje u smirenju. On je u teškim vremenima u kojima je živeo pokušavao da bude svima sve i bio spreman da pretrpi i poniženjâ i osuđivanjâ kako bi služio bližnjima. O tome svedoče mnogi, i iz ovoga grada, iz Bačke, iz Baranje, iz Srema, čiji potomci sigurno znaju da su ljubav i podvig Svetoga vladike Irineja učinili da njihovi preci ne budu žrtve tadašnjeg terora mađarskih nacista. Ali i posle završetka Drugog svetskog rata, iako je učinio mnogo za svoj narod na planu spasavanja konkretnih ljudskih duša, ne samo da je bio prezren nego je bio i osuđivan i odbačen od onih koji su bili njegovi. Ispovedajući Hrista, živeći Jevanđeljem Njegovim, upravo videći u Njemu Spasitelja dušâ i telâ naših, Njega je Sveti vladika Irinej imao za ne samo svoga saputnika nego i onoga sa Kojim se poistovetio, po reči apostola Pavla koji kaže: Ne živim više ja nego Hristos u meniˮ.
Po zaamvonoj molitvi Patrijarh srpski g. Porfirije je blagoslovio slavske darove prinete u slavu Božju, a u čast Svetog Irineja, episkopa bačkog, ispovednika vere. Po završetku svete Liturgije sabranima se obratio Njegova Svetost Patrijarh srpski g. Porfirije i poželeo da Bog svima dâ snage da u teškim vremenima nose svoj krst i hode putem pobede Hristove. Potom se obratio Visokopreosvećeni Mitropolit bački g. Irinej, koji je zahvalio Njegovoj Svetosti Patrijarhu srpskom na služenju svete Liturgije i blagoslovu koji donosi iz Svete Zemlje. Mitropolit bački je zahvalio arhijerejima i sveštenstvu iz više eparhija Srpske Pravoslavne Crkve koji su došli u Novi Sad da uzmu učešća u proslavi sedamdesete godišnjice od prestavljenja svetog Irineja, episkopa bačkog, ispovednika vere.
Na svetoj Liturgiji su pojali članovi hora „Sveti Georgijeˮ pri Sabornom hramu i hora Škole pojanja „Sveti Jovan Damaskinˮ pri Crkvenoj opštini novosadskoj. Svetoj Liturgiji u novosadskom Sabornom hramu je prisustvovao profesor dr Dragan Stanić, predsednik Matice srpske, kao i mnogobrojni verni narod Novog Sada.
Izvor: Eparhija bačka
