Prošlog vikenda vjerni narod iz Pive i Plužina, predvođen igumanom manastira Pive o. Jeftimijem Škuletićom, o. Stefanom Orovićem iz manastira Zagrađe, sestrinstvom iz metoha Pivskom u mjestu Dola, posjetili su manastir Đurđeve Stupove kod Berana, svetinje Kosova i Metohije, manastire Pećku Patrijaršiju, Gračanicu, Dečane, svetinje carskog grada Prizrena, manastir Svetih Arhangela, Svete Arhangele, Prizrensku bogosloviju, Saborni hram Svetog Đorđa u Prizrenu, Veliku Hoču, Orahovac, molili se na svetoj liturgiji u Svetim Arhangela kod Prizrena…
Pivljani, predvođeni svojim igumanom pivskog manastira, ocem Jeftimijem poklonili su se svetinjama, svetim ćivotima svetitelja, koji čuvaju srpski stradalni narod na Kosovu i Metohiji i u cijelom svijetu i primili blagoslov sa svete kosovsko-metohijske zemlje i njenih svetinja.
HODOČAŠĆE NA KOSOVO I METOHIJU
Vazda mi je bila želja
Da se nađem na Kosovu
Da ugledam i posjetim
Svetu zemlju Srbinovu
Sad su u njoj zavladali
Terorizam i bezvlašće
A mi tamo napravismo
Jedno divno hodočašće
Krenuli smo iz Plužina
Pro Stupova Đurđevije
Pa odatle preko Kule
Do lijepe Metohije
I u Svetu Bogomolju
Sazidanu pored Peći
Tamo će su boravili
Najmudriji i najveći
I mnoge su svete glave
Na tom mjestu krunisane
Tu se Bogu pomolismo
Pa odosmo u Dečane
Taj manastir srpskog Kralja
Na nebeski sjedi presto
U svijetu čitavome
Ne postoji ljepše mjesto
Pa kada mi danas kažu,
Kako Srba bilo nije
Da države nemadoše,
Crkve niti istorije,
Neka krenu od Dečana
Pro Kosovskog ravnog polja
Pa kakva je Gračanica
Sveta srpska bogomolja
To je pravo remek djelo
Slavnog kralja Milutina
I Ljeviška u Prizrenu
Njegova je zadužbina.
Kod braće smo dočekani
Sred Velike srpske Hoče
Tu noćismo i ujutru
Sa Prizrenom dan nam poče
Otidosmo kraj Bistrice
Dušanovi đe su dvori
Zar i konak od Šiptara
Morao je da izgori
Manastir je davno srušen
I kamena nema više
Kad džamiju Sinan paše
U Prizrenu napraviše
U konaku Dušanovom,
Lijepo se odmorismo
Pa u školu Bogoslovsku
Đe se uči Sveto pismo
U Ljevišku divnu staru
I manastir Sveti Đorđe
Dok vrijeme dočekamo
Iz Prizrena da se pođe.
Pro vrletne Albanije
Kroz nekakva brda crna,
Nema ništa da se vidi
Sem kamena ili trna
Dok siđosmo u ravnicu
Posle krša i planina
Onda Skadru okrenusmo
Gradu Kralja Vukašina
Kraj bedema krvavoga
Uzidane Gojkovice
Dok stigosmo ispred hrama
Sred lijepe Podgorice
Pa odatle do Plužina
Svako ode svojoj kući
Nijesmo se nikad tako
Odmorili putujući
I kod braće na Kosovu
Svud smo divno dočekati
Molimo se višnjem Bogu
Da se vojska tamo vrati
Ovo divno putovanje
Niko od nas prodo nebi
Oj Kosovo sveta zemljo
Opet ćemo doći tebi….
Mišo Tijanić.
Aleksandar Vujović
Foto: Nevenka Gačević
