„Gospode! Ime Ti je – Ljubav: ne odbaci me, zabludelog čoveka.
Ime Ti je – Sila: ukrijepi me, iznemoglog i palog.
Ime Ti je – Svjetlost: prosvijetli moju dušu, pomračenu zemaljskim strastima.
Ime ti je – Mir: donesi spokoj mojoj uznemirenoj duši.
Ime Ti je – Milost: ne prestaj da me miluješ“
(Sveti Jovan Kronštatski, iz djela „Moj život u Hristu”)…
Sveti Jovan Kronštatski, koga proslavljamo 2. januara, je rođen 1829.godine u Arhangelskoj guberniji na krajnjem sjeveru Rusije, od oca Ilje i majke Teodore.
Imajući u vidu da je rođen slabašan, roditelji su insistirali da bude prve noći kršten i dobija ime Jovan po svetitelju Jovanu Rilskom. Djetinjstvo je proveo u napornom radu i siromaštvu. Posle osnovne škole u mjestu rođenja, završava uspješno bogosloviju i upisuje se na Duhovnu akademiju u Petrogradu. Jovanu se ubrzo upokojio otac i on, sa blagoslovom majke, 1855. godine stupa u brak sa Jelisavetom, kćerkom kronštatkog prote, i postaje sveštenik u crkvi Svetog apostola Andreja u Kronštatu.
Jovan u braku sa suprugom živi potpuno devstveno. Radeći mnogo od samog početka svoje uzvišene i teške službe postaje radnički sveštenik, sirotinjski pastir, otac bijednih i žednih, ljekar bolnih, spasitelj grešnih.
Iz arhive našeg Radija izdvojili smo razgovor koji smo povodom ovog praznika 2. januara 2019 godine snimili sa sveštenikom Jovanom Radovićem parohom podgoričkim koji je govorio o svetiteljskom liku Svetog Jovana.
