U kripti Sabornog hrama Hristovog Vaskrsenja u Podgorici promovisana je 18. novembra 2024. godine pjesnička zbirka ,,Lepota odricanja“ Miloša G. Perovića iz Medveđe (izdanje: „Alma“, Beograd, 2024). O knjizi je govorio dr Miloš Luković, filolog i pravnik, naučni savjetnik koji proučava srpski jezik, tradicionalnu kulturu i migracije Srba; naročitu pažnju posvećuje prošlosti Gornje Jablanice i cijelog juga Srbije); stihove je kazivao autor knjige, Miloš G. Perović, dok je u kulturno-umjetničkom segmentu večeri nastupio dječiji hor Svetog apostola i jevanđelista Marka.
U pozdravnom slovu, protojerej Nikola Pejović, starješina Sabornog hrama istakao je da zbirka pjesama Miloša Perovića uspjela u tome da dotakne i podstakne u čovjeku ono najtananije, ono uzvišenije:
,,Sam naslov nas upućuje da razmišljamo i u nama budi tu tajnu ljepote odricanja. Ova zbirka pjesama i ove pjesme uspijeli su u tome da dotaknu i podstaknu u čovjeku ono najtananije, ono uzvišenije, ono zbog čega je čovjek i naznačen za ovaj svijet“.
,,Moglo bi se na prvi pogled i posumnjati u tu kovanicu ljepota odricanja. Da li može i šta je to lijepo u odricanju? Ali kako se ulazi u Crkvu, kako postajemo članovi crkve? Upravo kroz odricanje. Prije nego što kroz krštenje i miropomazanje stupimo u Tajnu Crkve i postanemo članovi Crkve, mi čitamo i tražimo do onoga koji stupa u Tajnu Krštenja da se odrekne od satane, od svih anđela njegovih, od svega onoga što se u ovome palom svijetu nudi kao nešto lijepo. – rekao je on.
,,Ako se ne odreknemo upravo toga što je loše u čovjeku i što je loše u nama samima i u ovome svijetu, onda ne možemo spoznati ni tajnu ni ljepotu života, onog života istinskog, zbog koga je čovjek i došao i gazi ovim zemaljskim šarom. Radostan sam što su i djeca tu, jer oni su nosioci ljepote i oni će ako bog da biti budućnosti naše Crkve, ali i našeg društva noseći tu ljepotu“. – poručio je protojerej Nikola Pejović
Knjiga ,,Lepota odricanja“ čini prvu pjesničku zbirku Miloša G. Perovića iz Medveđe. Objavljena je u okviru Bibliteke „Savremena književnost“ izdavačke kuće „Alma“ iz Beograda, čiji je urednik i vlasnik dr Đorđe Otašević, ugledni lingvista. Dizajn korica knjige uradio je renomirani dizajner profesor Marko Luković. Ova knjiga imala je svoj desetogodišnji put sazrijevanja i oblikovanja. Sadrži 46 pjesama, a na kraju se nalazi Beleška o piscu (ukupno 151 strana).
Dr Miloš Luović rekao je da Miloševo bliže porodično porijeklo jeste vezano za dva susjedna kraja, sa živopisnom prirodom i specifičnim stanovništvom: jedan je Gornja Jablanica (područje opštine Medveđa), koja predstavlja najljepši srpski etnički mozaik, sačinjen od doseljenika iz raznih srpskih krajeva; drugi je veoma slično područje na razvođu rekâ Jablanice i Laba, koje poznato i pod imenom Malo Kosovo. U ove krajeve doseljenici su doneli tradicionalnu kulturu svojih prethodnih zavičaja, koja je dugo njegovana u okolnostima arhaičnog načina života i poimanja svijeta. To važi i za dijalekte svih tih srpskih doseljenika. Tako je i Miloš u sredini jake epske i guslarske tradicije, koju su donijeli doseljenici iz Crne Gore i drugih dinarskih krajeva – dobio prve pjesničke impulse. Uz pouke oca Gorana, već u djetinjstvu se priklonio stihovima Njegoševog Gorskog vijenca, kojima je bio očaran. A kasnije se predao i filozofsko-religioznim porukama Njegoševe Luče mikrokozma. Tako je Miloša tokom školovanja, iz godine u godinu, sve više privlačila poezija: i epska i lirska. Pored klasika, čita i djela modernih pjesnika i pisaca, a kontuirano i studije naših istaknutih teologa. A sredina u kojoj je ponikao – obogaćena takođe doseljenicima iz kosovsko-metohijskih predjela i jugoistočne Srbije – nudila mu je i izvrsne uzore lirskih motiva i tonova u našoj tradicionalnoj kulturi. I to je imalo težinu u buđenju Miloševe pjesničke sklonosti.
Kako je dalje naveo gospodin Luković, tokom proteklih desetak godina Miloš G. Perović je dotakao brojne pjesničke motive i reagovao na raznovrsne životne provokacije. Naslovi – sami po sebi – dočaravaju tematiku pjesama. Navešćemo samo neke od njih: San jednog Resavca – sa jasnom asocijacijom na junački podvig Stevana Sinđelića; Stana od Prevlake – „kojoj se ne bi moglo naći mane pored Savić Milunke da stane“; Noćne vile, Veče ljubavi, Njeno selo, Devojka bez imena, Zaljubljen, San o ljubavi, Iskreni greh, Zarobljeni greh, Iskušenje – sve o stvarnim ili prozaičnim ljubavnim iskušenjima i refleksijama; Nastasja Filipovna – tragičan lik neshvaćene žene čistog srca iz proze velikoga Fjodora Dostojevskog.
Završavajući prošle godine svoju prvu pjesničku zbirku, Miloš G. Perović se neminovno osvrnuo unazad – na cjelokupno svoje desetogodišnje pjesničko stvaralaštvo, na sadržinu svih svojih pjesama. A otkuda baš naslov zbirke: Lepota odricanja? To je sažeto razjašnjeno u Belešci o piscu i u fragmentu na zadnjoj korici knjige, odgovor se krije i u ovom nedovoljno kristalisanom liku na prednjoj korici knjige, koji nam – poput užarenog meteora – pristiže iz beskraja Božanske vaseljene. – poručuje dr Miloš Luković.
Boris Musić
