Iako je u samo dvadeset dana Srpska pravoslavna Crkva ispratila u naručje Gospodnje dvojicu duhovnih stubova naše Crkve, naše duhovne oce Patrijarha Irineja i Mitropolita Amfilohija, istovremeno je naš narod dobio i dvojicu usrdnih molitvenika pred prestolom Božijim
O ovoj dvojici Arhijereja, koji su u vrijeme teških iskušenja ponijeli težak krst Svetosavske crkve, za Radio „Svetigoru“ govorio je Protojerej-stavrofor Stojadin Pavlović, direktor Patrijaršijskog Upravnog Odbora, duhovnik u Svetosavskom hramu i osnivač Televizije „Hram“.
Otac Stojadin kaže da je i Patrijarhov i Mitropolitov put bio put Hristov. Obojica će, sa svojim izuzetnim darovima, ostati upamćeni u našem molitvenom sjećanju i u istoriji našeg naroda ali i širom pravoslavnog svijeta u kome su uživali veliko poštovanje.
Otac Stojadin je podsjetio da je u vrijeme kada su Patrijarh Irinej i Mitropolit Amfilohije izabrali monaški put, bilo veoma teško nositi mantiju. Govorio je i o vremenu kada su obojica bili u sastasvu Svetog arhijerejskog Sinoda, Mitropolit kao Patrijaraški mjestobljustitelj a Patrijarh kao Niški vladika, o pripremama za ustoličenje 45. Patrijarha u Pećkoj Patrijaršiji kada je iz ruke Mitropolita Amfilohija primio patrijaraški žezal i o teškom zadatku koji je Patrijarh preuzeo od Mitropolita, izgradnji hrama Svetog Save u Beogradu, koji je uspješno završio.
Otac Stojadin kaže da je bilo fascinantno kako su se ova dvojica Arhijereja dopunjavali u svom zajedničkom radu upravljajući Srpskom Crkvom. On je podsjetio i na one bitne segmente iz života i patrijaraških djelatnosti Svjatjejšeg Patrijarha Irineja, kada je uvedena sveštenička služba u Vojsci Srbije, vjerska nastava u školskom sistemu, duhovnici u kliničko-bolničkim cetrima u Arhiepiskopiji kao i važne odluke o stavu Svetog arhijerejskog Sabora o Kosovu i Metohiji i mnoge druge.
Upravo blagoslovom Patrijarha Irineja otac Stojadin je osnovao Televiziju ,,Hram“, radio na izradi fotomonografije i filma o Patrijarhu Irineju, pratio ga prilikom kanonskih posjeta eparhijama, dolazio sa njim u Crnu Goru, zajedno su došli da isprate i našeg Arhipastira Mitropolita Amfilohija u vječni život. Pratio ih je i u zajedničku posjetu Australiji.
,,Patrijarh je Crnu Goru upoznao kao vojnik jer je vojno rok započeo u Crnoj Gori a potom bio i upravnik Monaške škole u manastiru Ostrog. Upoređivao je Crnu Goru iz tog vremena i vremena duhovne obnove Mitropolita Amfilohija. Vidjela se radost u njegovim očima kada je, diveći se Mitropolitu Amfilohiju i jednoj novoj, vaskrsloj Crnoj Gori koju je stvorio duhovnom obnovom, gledao narod Crne Gore koji ga sa radošću dočekuje“- kaže otac Stojadin.
Otac Stojadin Pavlović kaže da je Patrijarha i Mitropolita vidio kao dvije različitosti koje su se u svakom ishodu i na svakom kraju dodirivale, donoseći korisne odluke i stavove u korist Srpske crkve i našeg naroda.
„Njihova dodirnost je bila baš u tim razlikama a i jedan i drugi su tu vrijednost materijalizovali u svim korisnim odlukama koje su zajedno donijeli za našu Crkvu a posebno kada je u pitanju njihov zajednički stav o Kosovu i Metohiji kao neodvojivom dijelu Srbije“- kaže Protojerej-stavrofor Stojadin Pavlović.
Dok je Mitropolit Amfilohije u ono najteže ratno vrijeme 1998. i 1999. godine bio na Kosovu i skupljao kosti srpskih mučenika, Patrijarh Irinej je stasavao u Prizrenskoj Bogosloviji.
„Poznat je njegov stav da je Kosovo Srbija i da on nikada ne može zamisliti Srbiju bez ovog dijele njene Svete zemlje i da, onako kako je počeo, nikada nije ni otišao sa Kosova. Patrijarh se Kosovu stalno vraćao“- naglašava direktor Patrijaršijskoe upravne kancelarije, sjećajući se Patrijarhovih posjeta Kosovu i Metohiji u kojima ga je često i sam pratio.
On se osvrnuo i na rad Svetog arhijerejskog Sabora Srpske pravoslavne Crkve rekavši da se nikada nisu Mitropolit Amfilohije i Episkop bački Irinej, noseći ljudi u Saboru, na kraju našli u razlikama i različitostima.
„Oni su, zajedno sa ostalim arhijerejima i Patrijarhom, potpisivali samo odluke na dobro Crkve i našeg naroda što se naročito vidjelo oko potrvđivanja ranije donijete odluke o stavu naše Crkve o Kosovu i Metohiji gdje nikada nije bilo nikakvih različitosti u stavovima arhijereja. To jedinstvo koje je Sveti arhijerejski sabor imao ostaće najbolji temelj za rad Sabora ubuduće, s obzirom da naš Sabor ima izuzetno kvalitetne arhijereje, ljude koji su imali od koga da uče i nauče a među učiteljima najbolji u praksi su upravo bili blaženopočivši Patrijarh Irinej i Mitroplit Amfilohije“ kaže sveštenik Stojadin Pavlović.
On naglašava da je i pored velikog broja noseća Patrijarhova poruka bila da niko ne smije da izda i proda Kosovo i Metohiju, u čemu mu najveća podrška bio Mitropolit Amfilohije.
Patrijarh Irinej se najčešće oslanjao na svog brata Mitropolita Amfilohija, koga je slao u brojne misije širom pravoslavne vaseljene. Prvog novembarskog dana ispratio ga je u poslednju i najveću misiju – da im proputi put do naručja Gospoda našega kome su cijelog života vjerno služili.
„Na Aranđelovdan, dan svoje krsne slave Mitropolit Amfilohije je na nebu dočekao Patrijarha Irineja. Gospod je odlučio da ih zaštiti od nekih novih iskušenja koja će tek nailaziti na našu Crkvu. Njih dvojica imaju su čim izaći pred Miloša, Svetog Savu, Svetog cara Lazara i ostale Svetitelje srpske“-kaže sveštenik Stojadin Pavlović.
Sada su naši duhovni oci u nebeskoj Srbiji, ako Bog da slave licem u lice praznik Svetog Kralja Dečanskog i raduju se zajedno sa njim.
Slobodanka Grdinić
