Saborni hram Hristovog Vaskrsenja u vikendu za nama, 14-15. oktobra, proslavio je značajan jubilej – deset godina od osvećenja koje je ostalo zabilježeno kao veliki i slavni događaj ne samo za našu Crkvu i narod, nego za čitavo pravoslavlje jer su ga osveštali i u njemu se zajedno molili sedmorica prvojeraraha pomjesnih pravoslavnih Crkava, patrijarsi: vaseljenski Vartolomej, ruski Kiril i srpski Irinej, arhiepiskopi: kiparski Hrizostom, atinski Jeronim i albanski Anastasije i Mitropolit varšavski i sve Poljske Sava.
Radio-televizija Crne Gore (RTCG) sinoć je premijerno emitovala emisiju posvećenu desetogodišnjici njegovog osvećenja.
Saborni hram Vaskrsenja Hristovog u Podgorici gradio se punih 20 godina, njegova gradnja je počela 1993, a osveštan je 7. oktobra 2013. godine. Idejno rješenje, po blagoslovu blaženog spomena Mitropolita Amfilohija, uradio je blaženopočivši arhitekta dr Predrag Ristić.
Njegova gradnja u Momišićima počela je u vrijeme velike ekonomske krize i svi su pitali Mitropolita Amfilohija kako u nemaštini kada ljudi gotovo nemaju hljeba da jedu, da se gradi jedan veliki hram. Odgovor je bio da se zbog toga i gradi, da bismo imali zemaljskog hljeba, potrebno je da se vratimo Hljebu nebeskom, jer je Podgorica bila jedini prestoni grad koji nije imao svoj saborni hram.
“Sagradićemo ga svojom vjerom, žrtvom i ljubavlju. Neka samo svaki Crnogorac ugradi u njega po jedan kamen i veoma brzo će zablistati zlatni krst na ovom hramu Vaskrsenja, pomirenja i bratske sloge. Najstameniji su oni hramovi koje gradi narodna vjera i ljubav, u koje narod ugrađuje svoju dušu, svoje priloge i svoje bogoljublje. Ovaj hram je pozvana da gradi sva Crna Gora i svi pravoslavni Srbi, ma gdje bili, kao i svi ljudi žedni pravde Božije i života vječnoga. I najmanji prilog, pred Bogom je veliki, samo ako se prilaže čista srca i duše. Jednom riječju, ne gradimo mi hram Vaskrsenja, nego on gradi i izgrađuje nas; ne oblikujemo i ne ukrašavamo mi njega, nego on nas oblikuje i ukrašava nebeskom neprolaznom ljepotom, pretvarajući nas u obitalište Svete Trojice, Boga Ljubavi”, riječi su blaženopočivšeg Mitropolita Amfilohija, istinskog ktitora Sabornog hrama Hristovog Vaskrsenja, u čijoj kripti je i sam našao mjesto pokoja.
