Sahranjeni zemni ostaci dr Božidara Bojovića

Sahranjeni zemni ostaci dr Božidara Bojovića, opelo služio Mitropolit Joanikije

Ime: 15.12.2021 sahrana- Bozidara Bojovica; Opis: Sahranjeni zemni ostaci dr Božidara Bojovića Tip: audio/mpeg

Na podgoričkom gradskom groblju Čepurci danas su sahranjeni zemni ostaci doktora Božidara Bojovića

 

Opelo je služio Mitropolit crnogorsko-primorski g. Joanikije, uz sasluženje Episkopa buenosajreskog i južno-centralnoameričkog g. Kirila i podgoričkog sveštenstva.

Mitropolit Joanikije je, obraćajući se porodici, rodbini i prijateljima i poštovaocima dr Božidara Bojovića, rekao da dr Božidar danas svijetloga lica ide svome Bogu u naručje da se pridruži svojim čestitim precima.

“On je bio i ostao jedna kompletna ličnost, izuzetna ličnost našeg vremena. Vidimo da je, prije svega, bio dobar otac, dobar porodični čovjek i plemenik. Bio je naučnik, izuzetan ljekar koji je toliko posjećivao pažnje ljudima u raznim nevoljama. A najveće su nevolje kada snađu bolesti. To nije samo nevolja bolesnika nego cijele porodice. A on je u tom pogledu ostavio izuzetan trag”, kazao je Mitropolit crnogorsko-primorski.

Dodao je da je doktor Božidar Bojović bio čovjek pun dobrote, čestitosti, ljubavi i spremnosti da razumije bližnjega i njegovu patnju.

“A bez toga nema ni ljudskosti. Kao odgovoran čovjek, spreman, obrazovan dao je svoj izuzetan doprinos i u politici. Politika vrlo često potroši i dobrog čovjeka, ali nije potrošila Božidara Bojovića. Naprotiv”, rekao je Vladika Joanikije.

Naglasio je da je dr Božidar Bojović i u toj za jedan narod neophodnoj djelatnosti bio dosledan, temeljit i mudar i hrabar.

“Bio je odlučan, ali i pomirljiv. Interesovao se za sudbinu svoga srpskoga naroda. Boljele su rane svoga roda, a to su kod svakoga čestitoga Srbina kosovske rane. I on je tu ranu nosio i sa tom ranom danas i odlazi. On kao obrazovan čovjek, i političar i naučnik, bio je istovremeno nosilac tradicije. Nije mu smetalo ni obrazovanje ni politika da prihvati sve ono što su njegovali njegovi preci: ljubav prema otadžbini, ljubav prema srpstvu, ljubav prema Crnoj Gori. On je slijedio Njegoša i najveće ljude iz našega roda”, naglasio je Mitropolit Joanikije.

Kazao je da je dr Božidar Bojović zadužio ne samo svoju porodicu i pleme, nego i svu Crnu Goru i mnogo šire.

“Želio bih da mu se zahvalim za veliku ljubav prema Crkvi, prema bleženopočivšem Mitropolitu Amfilohiju kome je bio i saradnik, s kojim je zajedno nosio breme svoga naroda. On je bio ljudska gromada nalik Durmitoru, pravi Durmitorac, pravi Crnogorac, pravi Srbin. Sve je to spojio u svojoj širokoj duši, u svome širokom srcu”, istakao je Vladika.

Vladika je rekao da doktor Božidar Bojović danas odlazi i u naš nezaborav.

“Niti će Crtkva, niti će narod – a to je, zapravo, jedno – zaboraviti Boža Bojovića, jer se on ugradio i u Crkvu svoju i u svoj narod, i u svakom pogledu on je jedan svijetli primjer i čojstva i junaštva u našem vremenu. Neka ga Bog za sve njegove zasluge izobilno nagradi. Neka ga nastani u naručju Njegoševom i neka njegovoj porodici da utjehu i svaki napredak”, kazao je Mitropolit Joanikije.

Od Božidara Bojovića su se oprostili književnik Bogić Bulatović, advokat Milorad Bojović iz Budve i sin doktora Boža Bojovića Miloš

Dr Božidar Bojović, pedijatar endokrinolog, istaknuti i voljeni ljekar iz Podgorice, osnivač i prvi predsjednik Srpske narodne stranke preminuo je juče u 83. godini života.


 

Božidar BojovićProf. dr sci Božidar M. Bojović, rođen je 1938. godine u Potpeću, gdje mu se porodica doselila između dva svjetska rata iz Zminice (Šaranci). Višu realnu gimnaziju je završio u Pljevljima, Medicinski fakultet u Beogradu, Socijalnu pedijatriju i specijalizaciju iz pedijatrije završio je u Beogradu, specijalizaciju iz dijabetologije i endokrinologije u Zagrebu na Zavodu za dijabetes endokrinologiju i bolesti metabolizma Vuk Vrhovac.

Doktorsku disertaciju pod naslovom “Epidemiologija gojaznosti kod djece školskog uzrasta u SR Crnoj Gori sa posebnim ispitivanjem njenog uticaja na metabolizam ugljenih hidrata“ odbranio je 1980. godine u Novom Sadu. Kao ljekar radio je u Rožaju, Kotoru i u Podgorici.

Formirao je prvo odjeljenje dječje endokrinologije na Dječjoj bolnici (klinici) u Podgorici. Prvi je profesor pedijatrije i osnivač Katedre za pedijatriju na Medicinskom fakultetu u Podgorici, viziting profesor na Medicinskom fakultetu u Kragujevcu. U okviru stručnog usavršavanja boravio je na više poznatih centara u Evropi i Americi. Održao je više predavanja po pozivu na medicinskim fakultetima u Beogradu, Zagrebu, Skoplju, Novom Sadu, Srbinju, Nišu, Biran je zvanja primarijusa, naučnog savjetnika i eksperta za medicinsku nauku.

Mentor je i član komisija za odbranu magisterijuma i doktorata nauka na medicinskim fakultetima u Beogradu, Zagrebu, Skoplju, Novom Sadu i Farmaceutskom fakultetu u Beogradu. Rukovodilac, glavni istraživač i saradnik u više naučno-istraživačkih projekata, od kojih tri međunarodna. Objavio je preko 250 stručnih i naučnih radova u domaćim i stranim časopisima, zbornicima radova i kongresima. Autor je 15 monografija i jedog univerzitetskog udžbenika i koautor u 12 monografija i dva univerzitetska udžbenika. Recezent u više stručnih i naučnih publikacija.

Bio je predsjednik Udruženja endokrinologa Jugoslavije u dva mandata i predsjednik Udruženja pedijatara Crne Gore. Bio je član Odbora za medicinsku nauku i Odbora za demografska istraživanja Crnogorske akademije nauka i umjetnosti, Udruženja kliničkih endokrinologa Amerike, Balkanske i Mediteranske medicinske unije.

Takođe je bio član uređivačkih savjeta i izdavačkih odboora više domaćih i stranih časopisa iz oblasti pedijatrije, endokrinologije, dijabetologije i bolesti metabolizma.

Dobitnik je Zlatne povelje Univerziteta Crne Gore, Zlatne plakete Srpskog lekarskog društva, Zlatne povelje Društava za borbu protiv šećerne bolesti Jugoslavije, Zlatne povelje za borbu proti šećerne bolesti Crne Gore, Zlatne povelje medicinskog časopisa Medikal. Aktivno se bavio šahom. Titulu mjstorskog kandidata u šahu osvojio je 1961. godine i kasnije potvrđivao na više turnira. Oženjen, otac troje djece i deda šestoro unučadi. Govorio je engleski, služio se ruskim i francuskim jezikom. Bojović je živio u Podgorici.

Radosav Rajo Vojinović