Njegovo Preosveštenstvo Episkop budimljansko-nikšićki G. Joanikije služio je, na praznik Uspenija Presvete Bogorodice, u srijedu 28. avgusta 2019, Svetu Arhijerejsku Liturgiju u Pivskom manastiru, povodom hramovne slave ove svetinje.
Preosvećenom Episkopu je sasluživalo brojno sveštenstvo i monaštvo iz više Eparhija sa kojima i gostujući sveštenoslužitelj arhimandrit Serafim, iguman manastira Nova Gračanica u Čikagu.
Mnogobrojnom vjernom narodu riječima pastirske pouke obratio se o. Serafim. On je, osvrnuvši se na odgovor Presvete Bogorodice: Neka mi bude po riječi Tvojoj, besjedio o Božjem promislu i predavanju volji Božjoj.
„Danas slavimo Uspenije Presvete Bogorodice, slavimo dan kad je Ona, Koja je apsolutno slušala Gospoda Boga našeg, Koja je apsolutno radila po volji Njegovoj, napustila ovaj svijet, koji bez Boga nema smisla, i stupila u vječni život, u vječno Carstvo nebesko u kome sve ima apsolutnog smisla. Zapitajmo se koliko smo spremni da pitamo Boga: Šta je to volja Tvoja Bože? Da onda kažemo iskreno, u molitvi Oče naš: Neka bude volja Tvoja i da onda vidimo, bar, na momenat, kako naš život, bez obzira gdje smo i ko smo, jesmo li u miru, izobilju, siromaštvu, u izgnanstvu, ili kod kuće, da li naš život, onda, unutar Božje volje i Božjeg promisla, ima smisla“, rekao je, između ostalog, iguman novogračanički o. Serafim.
Veliki praznik Uspenija Presvete Bogorodice sabranima je čestitao Vladika budimljansko-nikšićki Joanikije, podsjetivši na riječi jednog od Svetih Otaca, koji je kazao da su anđeli i sveti primili djelimično svetost od Boga, a Presveta Djeva Bogorodica primila je punoću svetosti.
„Sav Njen život je velika tajna, tajna nad tajnama. Kako da ne bude tajna za ljudski um ovaploćenje Hristovo u koje anđeli ne mogu zaviriti, a kamoli ljudi. Nije slučajno što u svetim jevanđeljima, tek, ponešto, ima kazano o Presvetoj Bogorodici. Ali, iako je o Njoj malo kazano, kada gledamo na Hristov život, koji je u značajnoj mjeri opisan, svuda vidimo, tu, negdje, i Njegovu Presvetu Majku Djevu Bogorodicu“, naveo je Vladika Joanikije.
Preosvećeni Vladika je blagoslovio slavski kolač i žito, koje su, povodom hramovne slave, prinijeli domaćini ovogodišnje slave Tadija Bajović sa Crkvenim odborom Pivskog manastira. Obavezu za narednu godinu preuzeo je Mijuško Bajagić, predsjednik Opštine Plužine.
U manastirskoj porti je, potom, održana duhovna akademija na kojoj je svečanu besjedu održao književnik Miroslav Maksimović.
Govoreći o vezi manastira i pjesnika, Maksimović je naveo da u srpskoj srednjovjekovnoj državi pjesnika nije bilo izvan manastira. Poezija se pisala za liturgijske potrebe ili je bila dio crkvenog života. Danas, međutim, smatra Maksinović, pjesnici, uglavnom, ne žive u manastirima, poezija se, uglavnom, ne piše u manastirima, ali nevidljiva, suštinska veza pjesništva i manastira i dalje je živa.
„Manastiri su nastali da bi čovek imao gde da se posveti razgovoru s Bogom. Do poezije je čovek došao pokušavajući da dopre do Boga, da izađe iz malog života na veliku visinu spoznanja. Dostojevski, u pismu bratu Mihailu, kaže: „Imaj u vidu da pesnik u naponu nadahnuća odgoneta Boga.“ A Njegoš, u pesmi „Ko je ono na visokom brdu“, opisuje pesnika ovim stihom: „Tvorac mali najbliži božanstvu“. Pravoslavni Rus i pravoslavni Srbin na isti način, u istom prostoru, gledaju pesnika, jer na isti način poimaju Boga. Bog je, dakle, veza manastira i poezije, monaha i pesnika“, kazao je Maksimović.
U prigodnom kulturno-umjetničkom programu, koji je vodio pjesnik Ranko Mićanović, učestvovali su: hor Prepodobne mati Angeline, KUD „Zelengora“, muška pjevačka grupa KUD-a „Sava Vladislavić“ iz Gacka, etno-pjevači Matija i Katarina Blagojević, na fruli i dvojenicama Radovan Suknović, narodni guslari Vojin Tepavčević i Ivan Vulić.
Zajedničarenje u Hristu je nastavljeno za trpezom ljubavi.
