Povodom praznika Svetog Arsenija Sremca, drugog arhiepiskopa srpskoga, čije svete mošti počivaju u manastiru Ždrebaonik kod Danilovgrada, Mitropolit crnogorsko-primorski g. Joanikije danas je služio Svetu arhijerejsku liturgiju u ovom manastiru, uz sasluženje arhimadrita Pavla (Radusinovića), igumana manastira Orahovica u Slavoniji i sveštenstva i sveštenomonaštva Mitropolije crnogorsko-primorske.
Današnjom službom u Ždrebaoniku je obilježena i 755. godišnjica prestavljenja ovoga velikog svetitelja i ugodnika Božjega.
Mitropolit Joanikije je kumovao na krštenju slugi Božijem Vasiliju Stanišiću. a u toku Liturgije je rukopoložio diplomiranog teologa Zariju Vukovića u čin đakona.
Po zaamvonoj molitvi prerezan je slavski kolač.
Na kraju bogosluženja Vladika je u arhipastirskoj besjedi rekao da Svetog Arsenija, i pored svih njegovih vrlina i podviga, najčešće zovemo jednostavno – naslednikom Svetoga Save.
“A to je najveći epitet. Nije bilo lako biti naslednikom Svetoga Save, koji je utemeljio naš narod, koji ga je sa Hristom sjedinio, koji ga je oplemenio, duhovno rodio. Ali, trebalo je to djelo nastaviti. A tada je bilo još dosta teškoća, nemira i nestabilnost i u državi, a pomalo i u Crkvi. Ko je mogao da ponese to breme da objedini narod i da ga vodi naprijed, da mu da silu da stvara. Mogao je samo pravi i istinski naslednik Svetoga Save na kome je počinuo njegov duh”, rekao je Mitropolit crnogorsko-primorski.
Dodao je da se malo što napisalo o zemaljskom životu Svetog Arsenija zato što je bio povučen i tih.
“Ali je stvarao. Mislim da je imao dobrog naslednika u našem blaženopočivšem patrijarhu Pavlu. Tih, molitven, radan, karakteran, izdržljiv, nenametljiv, ali ide naprijed velikim koracima. U njegovo vrijeme podignute su velike svetinje: manastir Morača, manastir Sopoćani, a on je podigao Pećku Patrijaršiju i poštuje se kao njen ktitor”, kazao je on.
Njegovo žitije, naglasio je Mitropolit Joanikije, nastavilo je da se piše nakon njegovog upokojenja i piše se do dana današnjega.
“A i unuduće će jer je to takav Božji ugodnik. Pa kao što je za života obilazio i posjećivao sve srpske zemlje i svetinje, tako je i posle svog upokojenja, kad je našem, narodu bilo najteže, krenuo Sveti Arsenije. Istorijski gledano, to je bila bježanija našega naroda i spašavanje svetih moštiju. Ali, sa duhovne strane gledano, to je bio novi hod Svetoga Arsenija da ukrepljuje i blagosilja svoj narod, i da ga čuva i njime pastirstvuje kao svetitelj Božji”, naglasio je Mitropolit Joanikije.
Rekao je da je Sveti Arsenije išao zapadnim srpskim zemljama.
“Prvo je otišaso u Hercegovinu, u manastir Dovolju. To je današnja Crna Gora. I tamo su njegove mošti počivale preko sto godina. A onda su opet išle u jednom obrnutom luku do manastira Dobrilovine, Morače, Kuča, pa do Ždrebaonika, pa poslije do manastira Kosijereva. I opet se Sveti Arsenije vratio ovdje u Bjelopavliće”, podsjetio je Vladika Joanikije.
Vladika je, blagosiljajući svoje kumče Vasilija Stanišića poručio da bude što više krštenja i vjenčanja, i u Ždrebaoniku i u drugim mjestima.
“Želim ove mlade, koji su stasali za stupanje u brak, da opomenem da to ne odlažu nego da na vrijeme uzimaju obavezu da stvaraju porodicu jer se tako umnožava i Božji blagoslov”, rekao je on.
Novome đakonu Zariji Vukoviću, čiji je prađed Petar bio sveštenik u Kosovom lugu, poželio je blagosloven put buduće svešteničke službe.
“I neka ga Sveti Arsenije rukovodi u sve dane njegovoga života”, rekao je Mitropolit Joanikije.
Na kraju je igumanija Justina (Taušan) Mitropolitu Joanikiju predala na dar ikonu Majke Božije sa grudi Svetoga Arsenija, preporučujući sebe i svoje sestrinstvo Mitropolitovom duhovnom staranju.
“Da nam, molitvama Svetog Arsenija i Svetog našeg Mitropolita i oca Amfilohija, budete od danas i otac i majka. Hvala vam i uvijek nam dobro dolazili”, kazala je mati Justina.
Radosav Rajo Vojinović
Foto: Željko Drašković
