Sin bogatih i bogoljubivih roditelja. U mladosti dobro vaspitan. Kralj Milutin ga uzeo na svoj dvor, no on iz velike ljubavi prema Bogu odbegne i zamonaši se u Končulskom manastiru ukraj Ibra. Docnije bio iguman Hilandara i pretrpeo mnogo od pljačkaških latinskih krstonosaca. Bio episkop banjski, potom humski i najzad arhiepiskop srpski.

Od početka pa do kraja bio strogi podvižnik. Imao naročiti dar suza. Izmirio kralja Dragutina i Milutina, potom Milutina i Stevana Dečanskog. Borio se krepko protiv Latina kao i protiv bogumila.

Pod njegovim nadzorom zidani manastiri Banja i Dečani. Obnovio i sazidao mnoge crkve. Napisao Rodoslov srpskih kraljeva i svetitelja. Neumoran u službi Bogu do kraja života on se upokojio mirno u vreme cara Dušana, noću između 19. i 20. decembra 1338. godine.

Veliki jerarh, veliki podvižnik, veliki trudoljubac i veliki rodoljub.

Tropar (glas 3): Pokaza se kao čudesna potvrda, jer si zasijao u delima vrlina Božijih, rukovodeći monaškim zborom. Očistio si arhijerejske tronove, ne uplašivši se jeretičkih napada, i uzdigao si Crkvu Hristovu, Sveti Danilo. I umro si kao da si zaspao, jer telo tvoje je sačuvano celo i netruležno, i podaje leka bolesnim od raznih bolesti i progoni demone: Zato te molimo, moli da se spasu duše naše.

Sveti Danilo Ⅱ arhiepiskop srpski

Vezani članci