U Svetogeorgijevskom domu u Podgorici, sinoć, 9. marta, o. Dragan Stanišić održao je predavanje na temu: “Sveti Grigorije Sinait – Molitva je mirisna svjetlost i život tihovatelja”
Pravim putem zapovijesti i besprekornog djelanja nije moguće ići bez srdačne ispravnosti umne neprestane molitve. Zemlja koju nasleđuju istinski sveti jeste tihovateljna božastvena tišina mira koji prevazilazi svaki um (pouka 47). Molitva je kod savršenih: mirisna svjetlost, dejstvena ljubav, blagodat Božija, obilježje anđelskog života, poznanje Boga, projavljivanje krštenja, blagovijest Božija, zaruka Duha Svetog, Isusovo radovanje, milost Božija, Hristov pečat, zrak mislenog Sunca, život tihovatelja. Molitva je Bog koji sve dejstvuje u svima (pouka 113). Istinsko svetilište prije budućeg života jeste srce u kojem djeluje Duh. Po Grigoriju, najbolje stanje duše je ako je srce ispunjeno blagodaću. Blagodat se stiče kroz vjeru i revnost (vrlinu), a gubi se zbog nevjerja i nemara. Biti slep umom isto je što i ne videti telesnim očima. Onaj koji nema uma lišio se božastvene svjetlosti, koja čini da se vidi i da se bude viđen (pouka 5).
U budućem vijeku sveti će među sobom tajanstveno opštiti unutrašnjom riječju, saopštavanom Duhom Svetim (pouka 49). Oni, stremeći ka sve većim i većim dobrima, nikada neće prestati da napreduju u umnožavanju darova. Carstvo nebesko je vrlinski život, a adsko mučenje su strasne navike (pouka 38). Grigorije u 43. pouci navodi još da je Carstvo nebesko slično bogosazdanom šatoru. U budućem veku imaće dve zavese. U prvi šator će ući samo sveštenici blagodati, a u drugi, koji je misleni – oni koji su stupili u primrak bogoslovlja, trojično sveštenoslužeći, tj.umom, slovom i duhom, kao savršeni sveštenici. Oni imaju Isusa kao Obredonačalnika i prvog Sveštenonačalnika pred Trojicom, u šatoru koji je sačinio sam Hristos, u koji ulažahu i primahu Njegova obasjanja. Carstvo je jedno ali u sebi ima razlike, s obzirom na vrlinu, poznanje i meru oboženja. Onaj koji želi da shvati smisao zapovijesti bez njihovog ispunjavanja liči na čovjeka koji zamišlja sjenku umjesto istine. Koji sa poslušnošću drže zapovijesti brže ushode Bogu. Preko dvije zapovijesti dolazi se u drevno dostojanstvo kroz poslušnost i post. Sveti Grigorije kao opšte vrline pominje: zdravoumlje, razboritost, hrabrost i pravednost.
Vrline su zalog Carstva nebeskog. Uzroci promjene na zlo su grehovna djela. Strasne navike su zalog adskih muka. Ko se nađe uporan u gnjevu, jarosti, drskosti, gordosti, nadmenosti, lakomosti, neuzdržljivosti, slastoljublju, razvratu i dr. nastaniće se u zemlji tame večne, navodi se u Dobrotoljublju.
Dok je bio na Sinaju, gdje je bila živa tradicija Svetog Jovana Lestvičnika i Simeona Novog Bogoslova, Grigorije je stekao duboko znanje. Prožet poukama Lestvice, izlaže duhovno učenje o čistoj molitvi. Po njemu, tihovatelj treba da ima pet vrlina: ćutanje, uzdržanje, bdenje, smirenje i trpljenje. Samo smirenje jeste blagodat i dar odozgo.
