Dvojica sveštenika učitelja i njihovih četrdeset đaka (djece parohijana, među kojima većina iz tamošnjeg bratstva Popovića) živi su spaljeni 1688. godine u crkvi Sv. Georgija u današnjem podgoričkom naselju Momišići, od vojske skadarskog Sulejman-paše, u znak odmazde zbog više poraza, koje je pretrpila osmanlijska vojska tih mjeseci od brdskih plemena, naročito od Kuča.
Njihove mošti su sakupljene i pohranjene pod Sveti Presto crkve Sv. Georgija pod Goricom. Kroz čitavo vrijeme turskog ropstva, mošti su počivale u ovom hramu, sve do 1936. godine, kada su sa velikom čašću i narodnom Litijom prenijete u obnovljeni hram Sv. Georgija u Momišićima i položene pod Sveti Presto. 1995. godine njihove mošti su prenijete u grobnicu sa desne strane oltara unutar hrama.
Mošti su vjernome narodu iznijete na cjelivanje na praznik Svetih četrdesetorice mučenika Sevastijskih (Mladenci) 2006. godine, nakon što ih je Mitropolit Amfilohije sa sveštenicima umio vinom i pomazao ružinim uljem po drevnom pravoslavnom običaju. Od tada se nalaze u sveštenom ćivotu, lijevo od ikonostasa u momišićkom hramu Sv. Georgija, koji je od tada posvećen i njihovom svetom spomenu.
U znak sjećanja na posljednje svečano obretenje njihovih moštiju već nekoliko godina se, pomjesno u Mitropoliji crnogorsko-primorskoj, proslavlja njihov liturgijski spomen na praznik Sevastijskih mučenika. Po sveštenom običaju, pri osvećenju mnogih novosagrađenih i obnovljenih hramova njihove Svete Mošti su, blagoslovom Mitropolita Amfilohija ugrađivane u Sveti Presto.
Djelići njihovih moštiju su stizali čak i do Australije i Novog Zelanda, a nedavno i do novih misionarskih hramova Mitropolije novozelandske Vaseljenske Patrijaršije na dalekom Fidžiju.
***
Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve 17. maja 2012. godine je doneo odluku da u diptihe Svetih Pravoslavne crkve unese dvojicu sveštenomučenika i četrdeset đaka mučenika momišićkih postradalih od Turaka 1688. godine, čime je potvrđeno njihovo već odavno postojeće molitveno poštovanje u vernom narodu naše Svete crkve.
Proslavljenje (svečano proglašenje za ugodnike Božje) postradalih momišićkih učitelja i đaka obavljeno je 19. maja 2012. godine na sabornoj Svetoj arhijerejskoj liturgiji u Spomen-hramu Svetog Save na Vračaru, kojom je načalstvovao Njegova svetost Patrijarh srpski g. Irinej, uz sasluženje eparhijskih arhijereja iz zemlje i rasejanja okupljenih na redovnom zasedanju Svetog arhijerejskog sabora.
Tropar, glas 4.
Dvojica sveštenomučenika momišićkih,
pobožno poživješe i u strahu Božjem
četrdeset učenika svojih vaspitaše,
pa kao jaganjci zajedno biše zaklani,
od neprijatelja vjere Hristove;
tako krv svoju nevinu proliše za Jagnje Božije,
koje uzima na sebe grijehe svijeta.
Kondak, glas 8.
Na nebozarnoj Gori momišićkoj,
iznad grada Podgorice,
vječno sjaji Hristovo lice,
obasjavajući svjetlošću netruležnom
mošti četrdeset đaka mučenika,
i dvojice časnih sveštenika,
što za pravu vjeru postradaše
i postaše obitalište
Presvete Trojice.
