Sveti Simeon Mirotočivi – Stefan Nemanja, rodonačelnik svetorodne loze Nemanjića, liturgijski je proslavljen danas u manastiru koji je njemu posvećen na Nemanjinom gradu u Podgorici, gdje se i rodio i počeo svoj zemaljski put.
Svetim bogosluženjem načalstvovao je podgorički paroh protojerej Branko Vujačić uz sasluženje sveštenstva i sveštenomonaštva Mitropolije crnogorsko-primorske, koja Sv. Simeona Mirotočivog proslavlja kao svog nebeskog zaštitnika. U Svetom sabranju molitveno je učestovao i Preosvećeni Episkop buenosajreski i južno-centralnoamerički gospodin Kirilo.
Pred Svetu tajnu pričešća protojerej Branko Vujačić obratio se vjernome narodu pastirskim slovom o Svetome Simeonu, podsjetivši da je njegovim rađanjem na ovome mjestu počela najznačajnija epoha za naš narod i našu Crkvu.
“Na ovom mjestu se rađa Nemanja od oca Zavide. U Crkvi Svetoga Đorđa nedaleko odavde se krštava po rimokatoličkom obredu, a onda kada Zavida dobija na upravu Ras odlaze u Rašku oblast, gdje u Crkvi Petrovoj (kod Novoga Pazara) prima i krštenje pravoslavno. Blagočestivi Nemanja dobijajući na upravu Topolicu i oblasti oko nje, revnujući za Boga podiže crkve”, kazao je prota podsjećajući na žitije Sv. Simeona.
Oslobađajući zemlje srpske, stvarajući državu, on se brinuo i o njenom duhovnom uzrastanju pa je na saboru, kada je saznao da jeretici i bogumili šire lažno učenje o Svetoj Trojici, donio odluku da očisti svoju zemlju od jeresi.
“Učinivši to, Bog ga ohrabruje i utvrđuje u vjeri pravoslavnoj, ali daje mu i mnoge darove i udostojava ga da oslobađa prostore tamo gdje je živio srpski narod. Da oslobađa i ove prostore gdje je rođen, i primorje, i današnje Kosovo i Metohiju, i stvara veliku jaku srpsku državu. Ali sve na temelju tvrde jake vjere i pouzdanja u Gospoda i Majku Božiju”, besjedio je o. Branko.
Poslije dugo godina vladanja (37) Sv. Simeon odlučuje da ode u manastir i položi zavjete anđelske u Svetom manastiru Studenici, svojoj zadužbini. Na poziv svoga sina Svetoga Save odlazi na Svetu Goru. U manastiru Vatoped provodi dio svoga monaškoga podviga na Svetoj Gori, da bi u dogovoru sa Sv. Savom, uz pomoć svoga sina Stefana Prvovjenačnoga, podigli Hilandar, svoju zadužbinu. Oni su, kako je kazao podgorički paroh, htjeli da se tamo od tada pa do kraja svijeta i vijeka, obrazuju i podižu srpski monasi i vaspitava srpski narod. Sv. Simeon se upokojio na današnji dan 1199. godine na rukama svoga čeda Svetoga Save.
Sveštenik Branko je naglasio da je zavještanje Svetoga Simeona veliko te da je ostavio za sobom svoje potomstvo koje je preko 200 godina vladalo ovim prostorima i srpskim zemljama, ali i vodilo Srpsku crkvu:
“Bio je takav da je za svog zemaljskog života ne samo gradio svetinje po zemljama srpskim nego i darovao mnoge manastire u Svetoj zemlji, u Carigradu, na Svetoj Gori… Znao je, i osjećao, da je to jedino blago koje može sabrati za svoju dušu i svoj život jer je čuo riječi Gospodnje, koje smo danas čuli u Jevanđelju: Ako čitav svijet zadobiješ, a duši svojoj naudiš, čemu se nadaš? Iza Svetog Simeona nisu ostali dvorovi već mnogi manastiri, mnoge svetinje, i on je ostavio taj putokaz srpskome narodu da bi se na tom svjedočanstvu njegovom i Sveti car Lazar opredijelio za Carstvo nebesko, jer je carstvo zemaljsko za malena”, poučio je sabrane otac.
Protojerej Branko Vujačić je ocijenio da su sledujući Sv. Simeonu tim putem hodili svi veliki i znameniti Srbi, ne samo svetitelji, pomolivši se da njegovim molitvama i mi istrajemo na tom putu:
“Odavde je krenuo taj naš hod i naš zavjet ka Carstvu Božijem i hod ka Hristu. Svjedoci smo da je prošle godine jedno opšte buđenje i vaskrsenje naroda srpskoga krenulo sa litijama. U Boga se nadamo da će odavde ponovo krenuti taj hod srpskoga naroda ka neprolaznom Carstvu Hristovom, a molitvama Svetog Simeona i Svetog Save i naših svetitelja srpskih prosijavših, da i mi hodimo čvrsto nepokolebljivo tim putem.”
Na kraju Svete liturgije osveštan je slavski kolač, a otac Branko je čestitajući praznik i slavu podsjetio da je ovo slava svih Podgoričana jer je Sveti Simeon Podgoričanin.
U skladu sa epidemiološkim mjerama ove godine je izostala tradicionalna Svetosimeonovska proslava i litija, a liturgijska sabranja u čast Svetog Simeona će biti nastavljena i narednih dana. Tim povodom u Sabornom hramu Hristovog vaskrsenja u nedelju, 28. februara, Svetu arhijerejsku liturgiju služiće Njegovo preosveštenstvo Episkop budimljansko-nikšićki i administrator Mitropolije crnogorsko-primorske g. Jaonikije i Njegovo preosveštenstvo Episkop buenosajreski i južno-centralnoamerički g. Kirilo.
Vesna Dević
