Povodom praznika Svetog Save 28. januara 2024. ljeta Gospodnjeg održana je tradicionalna Svetosavska akademija u Danilovgradu. U prepunoj sali Centra za kulturu predstavnici Crkvene opštine Danilovgrad, članovi Pravoslavnog bratstva ,,Sv. Arsenije”, kao i učesnici u programu, parohijani i žitelji Danilovgrada na dostojan način zablagodarili su prvom srpskom arhiepiskopu, prosvetitelju i učitelju svetitelju Savi.
Ovogodišnja akademija počela je troparom Sv. Save i pozdravnim slovom paroha danilovgradskog protojereja Željka Ćalića, koji je kao domaćin pozdravio goste, prije svega časne oce i sestre monahinje, sabrata manastira Ostrog jeromonaha dr Vladimira Palibrka, igumaniju manastira Ždrebaonik mati Justinu, Njegovu ekselenciju ambasadora Ruske Federacije u Crnoj Gori g. Vladislava Maslenikova, šefa kabineta predsjednika Skupštine Crne Gore g. Velimira Đokovića, predstavnike lokalnih samouprava, direktore osnovnih i srednjih škola, kao i sve okupljene.
Protojerej Željko Ćalić je zatim kazao da nas je i ove godine okupio Sv. Sava da nas podsjeti da čovjek nije ravna linija, da ovaj naš život nije horizintala kojom hodimo, koja je vrlo kratka, nego da nas poziva njegov lik, njegovo djelo, njegov primjer, da se nakalemimo na onu vertikalu, na onu maslinovu grančicu kako pjevamo to u troparu Sv. Save i da budemo narod koji je prizvan za vječnost i neprolaznost.
Otac Željko je dodao i to da je Sv. Sava naše blago kom se vrlo rado vraćamo, da je bilo i trenutaka kada je to čak bilo malo i zaboravljeno, ali zbog svega što je Sv. Sava uradio za srpski narod i s obzirom da se radi o takvoj ličnost, sasvim je bilo očekivano da se opet Sv. Sava proslavalja.
Potom je besjedu proiznio namjesnik podgoričko-danilovgradski protojerej Predrag Šćepanović.
“Tamo gdje se niko ne rađa, gdje se samo sahranjuje u kovčegu zlatne Vizantije, u zemlji zaustavljenog vremena, na Svetoj Gori Atonskoj, krenuo je spoj srpskog pravoslavlja sa Evropom. Sveti Sava nas je upisao u bogoljude i on je prvi koji je uskočio u Hristovu vječnost. Dvije su kosmičke laži posle 1945. godine. Jedna je da Boga nema, a druga je da je Svetosavlje unazadno, retrogradno, da nas ono vraća u tamni srednji vijek, što kažu oni koji možda nikada nisu bili u manastiru Morača, u Đurđevim Stupovima, koji ne znaju možda da danas u Crnoj Gori ima 16 crkava posvećenih Sv. Savi. Kada se vratimo unazad vidimo da je i jedva pismeni knez Srbije Miloš Obrenović 1823. godine uveo Sv. Savu kao školsku slavu, a oni pismeni vlastodršci su ga 1946. godine izbacili iz škola. Kakve su posledice izbacivanja Sv. Save iz škola u Crnoj Gori možemo i sami da vidimo, a možda nam najbolje o tome govore riječi Sv. vladike Nikolaja, zapisane na toalet papiru u Dahauu, da smo imali škole bez vjere, politiku bez poštenja, državu bez Božijeg blagoslova i vojsku bez rodoljublja. Rezultati crnogorske prosvete bez Sv. Save su nam dakle vrlo vidljivi. Ali Sv. Sava opet dolazi među nas Srbe, da nas blagoslovi i povede čudesnim putem Hristovim, jer svi putevi ovog svijeta su bespuća, jedino je put Hristov, kojim nas vodi Sv. otac Sava, onaj put koji nas vodi u život vječni”, kazao je uostalom u svojoj besjedi protojerej Predrag Šćepanović.
Nakon besjede uslijedio je bogat kulturno-umjetnički program u kome su učestvovali: hor “Svetosavnik” predvođen horovođom g. Ratkom Vujačić, narodni guslar i predsjednik guslarskog društva ,,Njegoš” iz Danilovgrada g. Milenko Kalezić, FA “Crna Gora” predvođen koreografom g. Sretenom Kaluđerovićem, polaznici škola vjeronauke sa prostora Crkvene opštine Danilovgrad, koje vode vjeroučiteljice: Anka Ćalić, Zdenka Jovićević, Ivana Katanić i Branka Đuričković, solisti i pojci etno muzike: Jovana Pavlović, Bojana Radović, Kesnija Vešović, Iva Gvozdenović i Teodora Bajić. Program su vodili Jovana Sekulić i Manojle Krsmanović.
Na samom kraju, nakon otpjevane himne Sv. Savi, sveštenici su podijelili poklon paketiće prisutnoj djeci i roditeljima, koje je još jednu godinu zaredom obezbjedila firma ,,Swisslion Takovo” i njihov direktor g. Đorđe Kovačević na čemu im se ovim putem i zahvaljujemo.
Manojle Krsmanović,
profesor Pravoslavne gimnazije “Sveti Sava” u Podgorici
Foto: Luka Radonjić
