U Nikšiću se, u 82. godini, poslije kraće bolesti, upokojio epski pjesnik Božidar – Božo Obrenov Đuranović.
Božo Đuranović je rođen 7. januara 1940. godine u Goliji, opština Nikšić. Još u mladim danima počeo se baviti pisanjem. Prve radove objavljuje u đačkim novinama, a kasnije u mnogim listovima i časopisima. Pored poezije, bavio se i prozom.
Dok je u „Pobjedi“ izlazila rubrika: „Crnom Gorom, putem i bespućem”, koju je uređivao pjesnik Vitomir Vito Nikolić, Božo je bio redovni saradnik, gdje su bile posebno zapažene i rado čitane „Legende” i „Priče sa sijela”.
Nasljednik duge i slavne tradicije epskog pripovjedanja, književnik Božo Đuranović, epski je pjesnik koji je popularnost stekao napisavši nadaleko čuvenu pjesmu „Smrt popa Mila Jovovića“. Idući stopama hadži Radovana Bećirovića Trebješkog, Đuranović piše čitav niz pjesama i romana o crnogorskoj istoriji među kojima su „Suđenje serdaru Šćepanu Radojeviću“, „Vuk i Crna Gora”, „Njegoš i Lovćen”, „Pivski vojvoda Lazar Sočica i njegova kula” i brojne druge. Đuranovićeve pjesme je snimio veliki broj guslara širom Crne Gore, Srbije i Bosne i Hercgovine. Bio je predsjednik guslarske sekcije KUD-a „Čelik”.
Sarađivao je u „Nikšićkim novinama“, Željezarinom listu „Naša riječ” i mnogim drugim. Bio je član Udruženja novinara Crne Gore i Srbije, redakcijskog odbora obraznika „Golija”, a u „Radio Nikšiću” dugo je pripremao popularne emisije „Poljem se vija” i „Uz strune gusala”. Objavio je knjige „Vuk i Crna Gora”, „Sa Duge i Golije”, „Stari dani i megdani”, „Štukelja knez golijski”, „Amanet” i „Osvetnik”. Bio je saradnik u Radiju “Svetigora”.
Sahrana Boža Đuranovića obaviće se 14. decembra 2021. godine, na porodičnom groblju Gomilice u Goliji, u 14 časova.
Senka Čolović
