Od mnogih voljeni i uvažavani profesor Andrej Tarasjev (1933-2024), potomak ruskih izbeglica koje su posle Oktobarske revolucije u Beogradu pronašle svoj novi dom, usnuo je u Gospodu danas, 13. novembra, na dan molitvenog spomena Svetih apostola Stahija, Amplija, Urvana, Narkisa, Apelija i Aristovula, Svetih mučenika Epimaha i Nikole Hioskog i Prepodobnih Spiridona i Nikodina. U subotu 16. novembra u 9 časova Sveta zaupokojena liturgija će biti služena u ruskom Hramu Svete Trojice na Tašmajdanu. U nastavku Liturgije će biti služeno i opelo novoprestavljenom ipođakonu Andreju. Vječnaja pamjat!
Andrej Tarasjev je osnovnu školu završio u Beogradu, u Ruskom domu cara Nikolaja Drugog, maturirao je u Drugoj muškoj gimnaziji, studirao istoriju umetnosti i arhitekturu i diplomirao ruski jezik na Katedri za istočne i zapadne slovenske jezike i književnosti Filozofskog fakulteta u Beogradu. Njegov život je obeležio pedagoški rad sa mladima, učenicima i studentima, a autor je desetak udžbenika ruskog jezika i više naučnih studija iz oblasti ruske književnosti.
Bio je ipođakon Hrama Sv. Trifuna na Topčiderskom groblju u Beogradu, u kome je zajedno sa počivšim protom Dejanom Dejanovićem održao bezbroj duhovnih tribina.
Profesor Tarasjev je 1972. godine na Filološkom fakultetu, na Odseku za slavistiku, osnovao hor „Lučinuška“, koji i danas postoji i radi, negujući slovensku pesmu. Nedavno je hor učestvovao i na posebnoj večeri i predstavljanju knjige „Profesoru Tarasjevu u čast“, koju je povodom njegovog 90. rođendana priredila mr Branislava Marković.
Najtoplije preporučujemo da čujete i jedno od gostovanja prof. Tarasjeva u Radiju „Slovo ljubve“ u emisiji „Prepoznavanje“ 2018. godine, kod naše, danas počivše koleginice Slavice Lazić.
Sa vama delimo i izuzetan tekst dr Slobodana M. Radulovića, objavljen na portalu IN4S pre nekoliko meseci na temu „Crkveno-prosvetna delatnost ipođakona Andreja Tarasjeva“:
Ipođakon Anrej Tarasjev rođen je 1933. godine u Beogradu. U Srbiju i našu prestonicu porodica Tarasjev je pristigla tokom egzodusa ruskog naroda koji je usledio tokom i posle Oktobarske revolucije. Andrej je dete ruskih emigranata koji su u prethodnim generacima iznedrili brojne ugledne sveštenike i oficire, među kojima i više generala. On je po svemu jedna sasvim osobita, dragocena i izuzetno važna ličnost prosvetno-duhovnog života u Srbiji dvadesetog i dvadeset prvog veka.
Do odlaska u penziju bio je dugogodišnji profesor i lektor za ruski jezik na Filološkom fakultetu u Beogradu, predavač na Višoj ekonomskoj školi, horovođa ruskog Hrama Sv. Trojice, a poslednjih decenija služio je kao ipođakon u Crkvi Sv. muč. Trifuna na Topčiderskom groblju. Inače, imao je „prekid u karijeri“ kada je za vreme komunističke diktature, januara 1962. godine udaljen sa katedre za ruski jezk „zato što peva i diriguje u crkvi“! Jedan je od naših najvećih stručnjaka za ruski jezik i književnost, posebno za klasičnu rusku književnost, kao i za oblast crkvenog pojanja. Višedecenijski je horovođa više crkvenih i građanskih horova. Takođe je dugogodišnji stručni konsultant Patrijaršije SPC za ruski jezik, posebno za prevode crkvenih knjiga i najsloženijih tekstova sa ruskog na srpski jezik. Sa Patrijarhom Pavlom, tadašnjim episkopom raško-prizrenskim, uspostavio je trajno prijateljstvo tokom zajedničkog rada u patrijaršijskoj Komisiji za prevod Novog zaveta.
Autor je preko pedeset naučnih i stručnih radova iz oblasti filologije, posebno ruskog jezika, književnosti i istorije. Naročito su dragoceni njegovi zapisi i knjige iz oblasti istorije Ruske zagranične crkve u periodu od 1918-1937. godine kada je njena Mitropolija (a jedno vreme i celokupno rukovodstvo ruske emigracije na čelu sa generalom Vrangelom) imala sedište u Kraljevini Srbiji, u Sremskim Karlovcima. Iz ovog perioda posebno je dragocena njegova knjiga o ruskim monasima i mohinjama kao obnoviteljima srpskih manastira. Zanimljivo je da je, između brojnih ruskih i srpskih arhijereja i prvojerarh RZC Visokopreosvećeni Mitropolit Antonije (Hrapovicki) za vreme svojih boravaka u Beogradu bio čest gost u stanu Andrejevog oca, prote Vitalija Tarasjeva.
Njegov otac, visokoprečasni krstonosni protojerej o. Vitalije Tarasjev bio je starešina podvorja Ruske patrijaršije i Hrama Svete Trojice u Beogradu, na Tašmajdanu. Inače, kao veliki duhovnik,prota Vitalije Tarasjev bio je ispovednik, između ostalih, i Svetog Avve Justina Ćelijskog. Andrejev stariji brat poč. o. Vasilije bio je paroh pri Ruskoj crkvi u Beogradu. Njegov bratanac protojerej-stavrofor Vitalije Tarasjev je danas starešina ruske crkve u Beogradu.
dr Slobodan M. Radulović
Izvor: Radio „Slovo ljubve“
Foto: internet arhiva
