Njegova Svetost Patrijarh srpski g. Porfirije prisustvovao je 9. oktobra 2022. godine svetoj Liturgiji kojom je, u Sabornom hramu Svetog Save u Parizu, načalstvovao Preosvećeni Episkop g. Justin. Tom prilikom Njegova Svetost Patrijarh je uveo vladika Justina u tron arhijereja Eparhije zapadnoevropske.
U molitvenom prisustvu Njegove Svetosti Patrijarha srpskog g. Porfirija, Njegovo Preosveštenstvo Episkop zapadnoevropski g. Justin načalstvovao je 9. oktobra 2022. godine, na praznik Svetog apostola i jevanđeliste Jovana Bogoslova, svetom arhijerejskom Liturgijom u Sabornom hramu Svetog Save u Parizu.
Sasluživali su visokopreosvećna i preosvećena gospoda arhijereji evropski Pimen iz Makedonske Pravoslavne Crkve – Ohridske Arhiepiskopije, britansko-skandinavski Dositej, zvorničko-tuzlanski Fotije, diseldorfski i nemački Grigorije, kruševački David, bihaćko-petrovački Sergije, niški Arsenije, dalmatinski Nikodim, valjevski Isihije, šabački Jerotej, remezijanski Stefan, mohački Damaskin, marčanski Sava, humski Jovan i umirovljeni kanadski Georgije; kao i arhimandriti Nektarije – glavni sekretar Svetog Arhijerejskog Sinoda, Danilo – direktor Patrijaršijske upravne kancelarije, i Atanasije – iguman manastira Staro Hopovo, protojereji-stavrofori Nikola Škrbić, Dušan Raković i Jovan Garsija Kasanovas, đakoni Dragan Radić, Radomir Vrućinić i Igor Vujisić i jerođakon Justin.
Svetoj arhijerejskoj Liturgiji molitveno su prisustvovali visokopreosvećena i preosvećena gospoda arhijereji francuski Dimitrije iz Vaseljenske Patrijaršije; madridsko-lisabonski i administrator zapadnoevropski Nestor, dubnski Jovan, domodedovski Simeon i reutovski Jelisije iz Moskovske Patrijaršije; zapadnoamerički Maksim, izabrani jegarski arhimandrit Nektarije, izabrani toplički protosinđel Petar; zapadnoevropski i južnoevropski Josif iz Rumunske Pravoslavne Crkve, kao i londonski i zapadnoevropski Irinej iz Ruske Zagranične Pravoslavne Crkve.
Pored mnogobrojnog vernog naroda, svetoj Liturgiji prisustvovali su i ministar spoljnih poslova g. Nikola Selaković, ministar g. Nenad Popović, ambasador Republike Srbije u Francuskoj gđa Nataša Marić, ambasador Srbije pri Unesku gđa Tamara Rastovac Siamašvili, direktor Kulturnog centra Srbije gđa Natali Beljanski, ambasador Bosne i Hercegovine u Francuskoj gđa Bojana Kondić Panić i pukovnik Žak Ogar, nosilac ordena Svetog Save.
Odluku Svetog Arhijerejskog Sabora o izboru Preosvećenog Episkopa g. Justina za Episkopa zapadnoevropskog pročitao je Njegovo Preosveštenstvo Episkop zvorničko-tuzlanski g. Fotije, član Svetog Arhijerejskog Sinoda.
Životopis izabranog Episkopa zapadnoevropskog g. Justina (Jeremića)
Marljivost prema bogoslovlju i ljubav prema bogosluženju, ali i prema monaškom životu i podvigu, opredelili su dalji životni put mladog bogoslova, pa je stoga vladika Vasilije odlučio da ga pred kraj petog razreda, u martu 2002. godine, zamonaši po činu male shime u fruškogorskom manastiru Velikoj Remeti. Ubrzo potom, na praznik Blagovesti, monah Justin je rukopoložen u čin jerođakona u manastiru Krušedolu. Posle Bogoslovije, koju završava kao najbolji učenik u generaciji, po preporuci nadležnog arhijereja upisuje Moskovsku duhovnu akademiju. Pred polazak u Moskvu, oktobra 2002. godine, u manastiru Velikoj Remeti je rukopoložen u čin jeromonaha.
U toku studija razvija posebnu ljubav i znanje iz oblasti Liturgike, pa je tokom četvrte godine studija postavljen za nastavnika bogoslužbene prakse u Pokrovskom hramu Akademije, kroz koju je učio novorukopoložene sveštenike-studente Tipiku i pravilnom savršavanju inače veoma zahtevnih bogosluženja Ruske Pravoslavne Crkve. Godine 2006. završava Duhovnu akademiju odbranivši diplomski rad na temu „Isihazam u srpskom monaštvu u 13. i 14. veku“. U toku studija, kao najboljem inostranom studentu, dodeljena mu je posebna stipendija iz Fonda Patrijarha moskovskog i sve Rusije Alekseja Prvog.
Po povratku iz Moskve, 2006. godine, pričislen je bratstvu zapustelog manastira Starog Hopova na Fruškoj gori. Uprkos teškoćama, mladosti i neiskustvu uspeva zajedno sa bratijom da obnovi tu svetinju, koja je od Drugog svetskog rata pa do njihovog dolaska bila napuštena kako u materijalnom tako i u duhovnom smislu.
Sa blagoslovom Episkopa sremskog Vasilija i Svetog Arhijerejskog Sinoda 2008. godine je upućen na postdiplomske studije na Bogoslovskom fakultetu u Atini, gde je boravio do 2013. godine, kada po blagoslovu Episkopa zapadnoevropskog Luke i ukazanoj potrebi prelazi u Pariz. Služio je kao paroh u Lionu i Dižonu, kao i u parohiji Svetog Save u Parizu. Na Bogojavljenje 2015. godine odlikovan je činom protosinđela, a 30. oktobra 2016. godine je rukoproizveden u čin arhimandrita.
Aktivno prevodi tekstove liturgijske sadržine sa ruskog i grčkog jezika, od kojih je neke obajvio u časopisima Istina, Vidoslov i Srpski Sion. Napisao je Službu Svetom prepodobnomučeniku Rafailu Šišatovačkom. Govori ruski, grčki i francuski jezik.
Na redovnom prolećnom zasedanju Svetog Arhijerejskog Sabora Srpske Pravoslavne Crkve održanom u Beogradu od 24. aprila do 29. maja 2021. godine izabran je za vikarnog Episkopa hvostanskog. Na redovnom zasedanju Svetog Arhijerejskog Sabora Srpske Pravoslavne Crkve održanom u Sremskim Karlovcima i Beogradu od 15. do 21. maja 2022. godine izabran je za Episkopa zapadnoevropskog.
Izvor: SPC
