Sa Ocem Nemanjom Krivokapićem razgovarali smo o Svetom Jovanu Damaskinu
Sveti Jovan Damaskin. Najpre prvi ministar kalifa Abdalmeleha, a potom monah u manastiru Svetog Save Osvećenog. Zbog vatrenog zastupanja ikonopoštovanja u vreme ikonobornog cara Lava Isavrjanina, oklevetan bi Jovan od ovoga cara kod kalifa, koji mu odseče desnu ruku. On pripade na molitvu pred ikonom Presvete Bogorodice, i ruka mu se sastavi i zaraste čudesno. Videći to čudo, kalif se raskaja, no Jovan ne hte više ostati kod njega kao velikaš, nego se povuče u manastir, gde beše od početka uzor monasima u smernosti, poslušnosti i svima propisanim podvizima monaškim. Ispevao posmrtne pesme, sastavio Oktoih, Irmologiju, Mesecoslov, Kanon pashalni, i napisao mnoga bogoslovska dela, s nadahnućem i dubinom. Veliki kao monah, i kao pesnik, i kao bogoslov, i kao vojnik istine Hristove, Damaskin se računa u velike Oce Crkve. Upokojio se mirno oko 776. godine u stotinu četvrtoj godini svoga života.
