Proslava hramovne slave je započela dan uoči praznika večernjom službom sa petohljebnicom koju je služio otac Nebojša Vulović, paroh jošički, uz sasluženje oca Obrena Šarića, nadležnog paroha u Kumboru.
Za pjevnicom su pjevali sveštenici Predrag i Dragomir Vidaković.
Na kraju službe sabranima se kratko obratio otac Nebojša pozivajući sve da na dan hramovne slave učestvuju u svetoj Liturgiji.
Na dan praznika, u ponedjeljak 12. maja, služena je sveta Liturgija kojom je načalstvovao arhijerejski namjesnik hercegnovski, protojerej-stavrofor Obren Jovanović. Ocu Obrenu su sasluživali protojereji: Predrag Vidaković, Živan Vukojević, Aleksandar Papić, Špiro Živković i Nebojša Vulović, jeromonah Marko, jerej Dragomir Vidaković i đakon Ilija Preočanin.
Apostol je čitao Georgije Šarić, a na Liturgiji je odgovarao Hor ”Svetog Vasilija Ostroškog” iz Kumbora, koji se već 27 godina sabira i pjeva pri ovom hramu.
Po zaamvonoj molitvi iz hrama je krenula litija, koja se ove godine razlikovala po svojoj putanji. Nekada je bila u Kumboru tradicija da litija ide kroz selo. Postoje sačuvane i fotografije iz 1940. godine kada je Mitropolit Joanikije Lipovac na Bogojavljenje osveštavao vodu na jednom izvoru pa je litija išla tom tada uobičajenom trasom. Ove godine je obnovljen izlazak litije na put.
Liturgijskom sabranju su prisustvovali predsjednici Opštine i Skupštine opštine Herceg Novi, Stevan Katić i Ivan Otović i potpredsjednik Opštine, Miloš Konjević sa saradnicima. Prisustvovali su i predstavnici crkvenih odbora iz namjesništva hercegnovskog.
Po povratku litije u hram osveštani su slavski prinosi i prerezan slavski kolač, a potom se sabranima besjedom obratio protojerej-stavrofor Obren Jovanović, arhijerejski namjesnik hercegnovski.
Nema ljepšeg svjedoka Hrista vaskrsloga u našem narodu od Svetoga Vasilija Ostroškog Čudotvorca i od njegovih svetih i čudotvornih moštiju, kazao je otac Obren.
On se zapitao po čemu se to Sveti Vasilije razlikovao od drugih ljudi svoga vremena, pa zaključio da je ta razlika bila u tome što je Sveti Vasilije svoje tijelo pretvorio u hram Duha Svetoga i što nije dozvoljavao da u u njegovo srce uđe pamet ovoga svijeta, već nebeskoga.
”I onda je njegovo tijelo postalo radionica Duha Svetoga, a njegovo srce obitalište Boga živoga vaskrsloga. I zato već 324 godine neprestano ljudi hrle u one ostroške svetinje. Koliko je mnogo ljepših mjesta, planina i krajolika od onoga gdje počivaju njegove svete mošti u onoj pećini, ali upravo taj zračak vaskrsloga Hrista je ono što svijetli u onoj pustinji, što već evo tri i po vijeka priziva narod da u onakvim kolonama hita ka Svetom Vasiliju Ostroškom Čudotvorcu. U suštini hitaju samome živome Bogu, jer ni jedan čovjek, rođen od oca i od majke, po svojim silama i svojim moćima, ništa ne može da učini što je od onoga svijeta, to samo može Bog svojom blagodaću”, kazao je između ostalog otac Obren u svojoj besjedi.
Istog dana u večernjim satima u hramu Svetog Vasilija Ostroškog u Kumboru je služen akatist ovom svetitelju Božijem.
O. B.
