SVETOJ ANASTASIJI SRBSKOJ
O princezo carskog roda
Od Gospoda izabrana
U Srbsku si zemlju Svetu
Udala se jednog dana
Za vladara za Nemanju
Ko princeza slavna Ana
I životna saputnica
Vladara si časnog bila
I sa njime svoju Svetu
Divnu djecu izrodila
Tri si princa podizala
Rastka ukras divnih dana
I sa njime dva mu brata
I Vukana i Stefana
Na dvoru je Nemanjića
Tad blistala kruna Sveta
Mada moćna Vizantija
Sa ratom im dosta smeta
Rastko ko princ Zemlje Humske
Iskrade se i uteče
Na Atonsku Goru Svetu
Će najbolje zvona ječe
U vrtu je Bogomajke
Svoga starog oca srio
Pa Nemanja sa Savom se
Na Atosu nastanio
A Anu je u manastir
Prihvatila Kuršumlija
Te postade monahinja
Kao sveta Anastasija
Tu je smjerno u molitvi
Svoje dane provodila
Te se cjela porodica
Duhom Svetim ispunila
I drugo će čedo njeno
Monah Simon postanuti
Sava će ga zamonašit
Prije toga vaskrsnuti
Da Angelski obraz primi
Jer bijaše poša Bogu
A Sava je pozivao
Na jedinstvo i na slogu
Pa u miru molitve su
Spasitelju uznosili
Zbog trpljenja vjere nade
Carstvo vječno zaslužili
Najmlađega Rastka sina
Kod Boga su izmolili
I najposle na služenje
Hristu Bogu poklonili
Vidjela ga majka nije
Otkako je monah posta
Al’ o Savi i Atosu
Pohvala je čula dosta
Kad Hilandar podizahu
Bogomajku ona moli
Svaku muku i nevolju
Da otrpi i preboli
Ko god tamo podvig ima
Ko blagoslov sa Atona
Da ga čuva Majka Božija
Molila se stalno ona
U podvigu i u postu
Život joj je prolazio
Dok je Gospod k sebi pozva
I dušu joj prihvatio
U manastir Studenicu
Pobožno je sahranjena
Ova majka Svetiteljka
I vrlinska časna žena
Godine su prolazile
Dok su Mošti otkrivene
I u Crkvi Studenici
S pobožnošću izložene
Tu sad časno da počiva
I da sluša jeku zvona
Kod Simona sina svoga
I Svetoga Simeona
Tu odmaraj Sveta mati
Čija slava nebom blista
I sasude blagodati
Pred prestolom tvorca Hrista
U molitvama sačuvana
Save i Nemanje
Majko Svetiteljko
Koja si svoje Čedo
Hristoljubivo
Crkvi Srbskoj podarila
Roditeljko što Svetitelje
rađaš
U rizu monašku obukla si se
Da poslužiš do končine
Anastasijo Sveta
Koja nam podari Rastka
Princa Humske zemlje
Koji monahom postade
Savu slavu Crkve i roda
Arhiepiskopa Srpskog
U Studenici počinula si
Od podviga odmorivši
I u zagrljaj Hristu i sinu
pohitala si
Da te Anđeli proslavljaju
kao roditeljku
Onoga čije ime na nebesima
blista
I da nam pokažete put
kuda da hodimo
I da Hristu čovekoljubcu sa
vama sledujemo
Svjetila na zemlji koju ste
svojim podvigom osvetili
Predivni biseru koja sijaš
Na brojanici vječnosti
4. jul 2023. godine
Na Svetu Anastasiju Srbsku, Nikšić
Čtec Blažo LJ. Danilović
(Autor je čtec drevnog hrama Svetih prvovrhovnik Apostola Petra i Pavla u Nikšiću, teolog Srpske pravoslavne crkve i srpski narodni epski pjesnik i himnograf)
